زبان من پارسی است ، نه فارسی

    خلیج کوچک سرزمین بزرگ من

    تو همیشه پارس بمان

    پارس بمان تا عربها نتوانند

    نام مقدست راسدابزنند!

    دلیل نام گذاری این روز

    روز ۱۰ اردیبهشت به این جهت روز ملی خلیج پارس نام گذاری شده که سالروز بیرون راندن پرتغالی‌ ها از تنگه هرمز و خلیج پارس می باشد. این روز در سال1622 و در زمان صفویه بوده است.

    شاه عباس بزرگ پادشاه دودمان صفوی با بینش و آینده نگری که داشت پی برد که تنها با داشتن ارتشی نیرومند و آن هم با پشتیبانی یک ملت شاد و مرفه و یک سامانه اداری منظم می تواند کشورش را به یک ابرقدرت مبدل سازد. بدین روی با اراده ای استوار نخست به سروسامان دادن ارتش ایران و مدرنیزه ساختنش و نیز در رفاه و آسایش ایرانیان کمربست.

    وی در آغاز کار، برنامه خود را معطوف اخراج بیگانگان از خاک کشور ساخت از جمله قزلباش‌ها که مورد اعتماد نبودند و به جای آنان، تحت فرماندهی خود یک سپاه مدرن، ساختاری از ده‌ هزار سواره نظام و دوازده هزار پیاده نظام، متشکل از گرجی ها و ارامنه پایه گذاری کرد که به “شاهسون” نامی شدند آماده ساخت. در این بین، الله وردی خان وزیر وی (پدر سردارقلیخان سپهسالار ایران) با ساخت توپخانه و اسلحه خانه های گوناگون ارتش را مستحکم تر ساخت.

    شاه عباس پس از پیکردهی به ارتش نیرومند خود به نبرد با پرتغالی ها که خلیج پارس و جنوب ایران از جمله جزایر بحرین و عمان که آن زمان جزیی از خاک ایران بودند را از اشغال بیگانگان آزاد ساخت. شاه عباس، با زیرکی و فراست و به کارگیری سیاست “دشمن ِ دشمن، دوست من است” از اختلاف بین عثمانی ها و انگلیسی ها سود برده و با دادن قول همکاری به انگلستان که در شکست دادن عثمانی ها به آنان کمک خواهد کرد، از فرصت بهره برداری کرد و با استفاده از کشتی های انگلیسی برای جابجایی ارتش خود با پرتغالی ها وارد جنگ شد. فرماندهی ارتش ایران در این نبرد به عهده سپهسالار ایران، سردار قلیخان بود.

    لشگر شاه عباس توانست بندر گمبرون (گمبرون واژه‌ای پرتغالی به معنای خرچنگ) را را آزاد کند. همچنین، امام قلی خان با یورش به جزیره هرمز و آزادسازیش از اشغال بیگانه و گشودن قصر پرتغالی ها توانست پرتغالی ها را کاملا شکست داده و آنان را از منطقه خلیج پارس برای همیشه اخراج سازد. ایرانیان به پاس این خدمت بزرگ شاه عباس بندر گمبرون را به “بندر شاه عباس” تغییر نام دادند تا یادآور دلاوری های وی علیه متجاوزین پرتغالی باشد. شاه عباس همان گونه که بسیاری از جهانگردان و تاریخنگاران یاد کرده اند، او فردی “میهن پرست” و همیشه در فکر و اندیشه بهروزی ملت خودش بوده و نسبت به رعایا و زیر دستان مهربان بود.

    در سال های آغاز سلطنتش، از جمله کارهای عمرانیش دستور ساخت ۹۹۹ کاروانسرا را داده بود که شمارش بسیار بیشتری در درازای سلطنت خود برپاساخت. وی همچنین از بیگانگان به ویژه ترکان (عثمانی ها و ازبکان) نفرت خاصی داشت و از هر فرصتی برای وارد ساختن ضربه ای به آنان بهره وری می کرد.

    به جهت تنفر و دشمنی وی با ترکان (عثمانی ها و ازبک ها) موجب گشت که پایتخت را به اسپاهان (اصفهان) منتقل و آن را به زیباترین شهر جهان مبدل سازد، که شوالیه ژان شاردن سفیر فرانسه در ایران در گزارش خود به پاریس در باره پایتخت شاهنشاهی صفوی، اسپاهان را “نصف جهان” توصیف می کند که این نام هنوز بر این شهر مانده است.

    توضیحی که بتواند به ما در رفع لینک خراب کمک بکند. مثلا چه کیفیتی و چه قسمتی از این سریال مشکل خرابی دارد.





    تلگرام ته موویز

    تیتر روزنامه های ایران (تابستان 1357) : ریال ایران جز پول های معتبر جهان شد!

    منابع تاریخی نشان می دهند ارزش برابری پول ملی ایران با پول‌های معتبر جهانی در مقاطع تاریخی مختلف به این شرح بوده است :

    در زمان شاه طهماسب صفوی، یعنی در سده شانزدهم میلادی، واحد پول ایران «شاهی» بود و هر ۲۰۰ شاهی برابر با یک «تومان». طبق مندرجات سفرنامه جنکینسون، در آن زمان هر شاهی با یک شیلینگ انگلیس برابر بود. هر پوند استرلینگ برابر با ۲۰ شیلینگ است. بنابراین، یک تومان ایران برابر بود با ۱۰ پوند انگلیس.یعنی، ارزش پول ایران ده برابر پول انگلیس بود.

    در سده هیجدهم میلادی، ارزش تومان ایران به‌تدریج کاهش یافت و ارزش پوند انگلیس افزایش. در نیمه اول سده نوزدهم میلادی، یعنی در دوران سلطنت فتحعلی‌شاه و محمد شاه قاجار، دو پوند استرلینگ برابر با یک تومان ایران شد. در این زمان یک پوند برابر بود با ۲۵ فرانک فرانسه و ۱۰ روپیه هند. یعنی، یک تومان ایران برابر بود با ۵/ ۱۲ فرانک فرانسه. در همین زمان، یک تومان ایران با دو دلار و پنجاه سنت آمریکا برابر بود.

    پس از قحطی بزرگ ۱۲۸۸ ق. ارزش پول ایران سیر نزولی را آغاز کرد؛ با قتل ناصرالدین‌شاه (۱۸۹۳) این کاهش ادامه یافت و با انقلاب مشروطه (۱۹۰۵-۱۹۰۷) شدت گرفت. اندکی قبل از قتل ناصرالدین‌شاه، در سال ۱۸۹۱ یک پوند استرلینگ برابر با ۵/ ۳۲ قران بود که، اندکی پس از قتل ناصرالدین‌شاه، در سال ۱۸۹۴ به ۵/ ۴۸ قران رسید. ده قران برابر با یک تومان بود. یعنی در اواخر سلطنت ناصرالدین‌شاه ارزش پوند بریتانیا ۲۵/ ۳ برابر تومان ایران و پس از قتل او، در زمان سلطنت مظفرالدین‌شاه، حدود ۸۵/ ۴ برابر تومان ایران شد. پس از انقلاب مشروطه یک پوند برابر با ۶۰ قران بود یعنی ارزش پوند انگلیس شش برابر تومان ایران شد. در اواخر سده نوزدهم و اوائل سده بیستم میلادی، تا جنگ اوّل جهانی، یک پوند انگلیس تقریباً برابر با ۵ دلار آمریکا بود. بنابراین، در دوران مظفرالدین‌شاه ارزش دلار آمریکا و تومان ایران تقریبا یکسان بود.

    در زمان سقوط رضا خان و ورود ارتش‌های متفقین به ایران (۱۳۲۰ ش.) دلار آمریکا تقریبا یک و نیم تومان ایران بود؛ یعنی با ۱۵ ریال می‌شد یک دلار خریداری کرد. در سال ۱۳۳۲، یعنی در اواخر دولت دکتر مصدق و زمان کودتای ۲۸ امرداد، یک دلار آمریکا معادل ۹۰ ریال ایران (۹ تومان) و یک پوند استرلینگ برابر با ۲۳ تومان بود.

    در پایان سلطنت محمدرضا پهلوی و در دوره ای كه صادرات نفت خام در قله تارخی قرار داشت، یک دلار آمریکا تقریبا ۷ تومان ایران و یک پوند انگلیس تقریبا ده تومان ایران ارزش داشت.در این زمان ارزش یک روبل شوروی حدود ده تومان ایران یعنی تقریبا برابر با پوند استرلینگ بود. یک فرانک فرانسه ۱۶ ریال و یک مارک آلمان غربی ۳۲ ریال ارزش داشت.

    امروزه پوند استرلینگ به نرخ رسمی دولتی حدود 5,450برابر تومان ایران و دلار آمریکا حدود 3635 برابر تومان ایران است. بجز دوره هایی كه ایران شاهد جنگ و تجاوز نظامی بوده، سریع ترین سقوط ارزش پول ملی ایران در خرداد ۱۳۷۴ (زمان ریاست عادلی بر بانک مركزی) و دی ۱۳۹۰ (زمان ریاست بهمنی بر بانک مركزی) اتفاق افتاده است. بانک مركزی طبق قانون، وظیفه حفظ ارزش پول ملی را به عهده دارد.

    توضیحی که بتواند به ما در رفع لینک خراب کمک بکند. مثلا چه کیفیتی و چه قسمتی از این سریال مشکل خرابی دارد.





    تلگرام ته موویز
© تمامی حقوق مطالب برای وبسایت ته موویز محفوظ است و هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع ممنوع و شرعا حرام می باشد.
طراحی و کدنویسی : پرشین وردپرس
سایت بت اسپات