ته موویزشعر - ته موویز

بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک

شاخه‌ های شسته ، باران خورده ، پاک

آسمان آبی و ابر سپيد

برگ های سبز بيد

عطر نرگس ، رقص باد

نغمه شوق پرستوهای شاد

خلوت گرم کبوترهای مست

نرم نرمک می رسد اينک بهار

خوش به حال روزگار

خوش به حال چشمه ‌ها و دشت ها

خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها

خوش به حال غنچه‌های نيمه‌ باز

خوش به حال دختر ميخک که می خندد به ناز

خوش به حال جام لبريز از شراب

خوش به حال آفتاب

ای دل من گر چه در اين روزگار

جامه رنگين نمی‌ پوشیبه کام

باده رنگين نمی ‌بينی به جام

نقل و سبزه در ميان سفره نيست

جامت از آن می که می ‌بايد تهی ست

ای دريغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم

ای دريغ از من اگر مستم نسازد آفتاب

ای دريغ از ما اگر کامی نگيريم از بهار

گر نکوبی شيشه غم را به سنگ

هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ

فريدون مشيری

آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

· ‫ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

· ‫ﻃﻠﻮع

· ‫ﺟﺰﻳﺮه

· ‫ﻧﺎﻣﻪ

· ‫ﭘﻨﺠﺮه

· ‫دودﻟﻲ

1. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : م.ﺳﭙﻨﺪ

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫ﻫﻮاي ﺧﺎﻧﻪ ﭼﻪ دﻟﮕﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫از اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻪ دﻟﻢ ﺳـﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﻋـﻘـﺎب ﺗـﻴـﺰ ﭘـﺮ دﺷـﺘـﻬﺎي اﺳـﺘﻐﻨﺎ

‫اﺳـﻴـﺮ ﭘـﻨﺠﻪي ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺻـﺪاي زﻣـﺰﻣـﻪي ﻋﺎﺷـﻘﺎن آزادي

‫ﻓﻐﺎن و ﻧﺎﻟﻪي ﺷﺒﮕﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﻧـﮕـﺎهِ ﻣـﺮدم ﺑـﻴـﮕﺎﻧـﻪ در دل ﻏـﺮﺑـﺖ

‫ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﺴﺘﻪي ﻣﻦ ﺗﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﻣﺒﺮ ز ﻣﻮي ﺳﭙﻴﺪم ﮔﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻤﺮ دراز

‫ﺟﻮان ز ﺣﺎدﺛﻪاي ﭘـﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺑﮕﻮ اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﻤﻲرﺳﺪ ﻓﺮﻳﺎد

‫ﻛﻼم ﺣﻖ دمِ ﺷﻤﺸـﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺑـﮕـﻴـﺮ دﺳـﺖ ﻣﺮا آﺷـﻨﺎي درد ﺑـﮕﻴﺮ

‫ﻣﮕﻮ ﭼﻨﻴﻦ و ﭼﻨﺎن، دﻳﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺮا ﻣﻴﻜِﺸﺪ ﭼﻪ ﺧﻮن و ﭼﻪ ﺧﺎك

‫ﻣـﺤـﺒـﺖ اﺳـﺖ ﻛـﻪ زﻧـﺠـﻴـﺮ ﻣـﻲﺷـﻮد ﮔـﺎﻫـﻲ

‫ﻣﺒﺮ ز ﻣﻮي ﺳﭙﻴﺪم ﮔﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻤﺮ دراز

‫ﺟﻮان ز ﺣﺎدﺛﻪاي ﭘـﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺑﮕﻮ اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﻤﻲرﺳﺪ ﻓﺮﻳﺎد

‫ﻛﻼم ﺣﻖ دمِ ﺷﻤﺸـﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﻫﻮاي ﺧﺎﻧﻪ ﭼﻪ دﻟﮕﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫از اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻪ دﻟﻢ ﺳﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺮا ﻣﻴﻜِﺸﺪ ﭼﻪ ﺧﻮن و ﭼﻪ ﺧﺎك

‫ﻣـﺤـﺒـﺖ اﺳـﺖ ﻛـﻪ زﻧـﺠـﻴـﺮ ﻣـﻲﺷـﻮد ﮔـﺎﻫـﻲ

2. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : ﻃﻠﻮع

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : ﭘﺪرام

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ دﻟﺘﻨﮓ ﻣﻲﺷﻢ و

‫ﻫـﻤـﺮاه ﺗـﻨـﻬﺎﻳـﻲ ﻣﻴـﺮم

‫داغ دﻟـﻢ ﺗﺎزه ﻣﻴﺸﻪ

‫زﻣﺰﻣﻪﻫﺎي ﺧﻮﻧﺪﻧﻢ

‫وﺳﻮﺳﻪﻫﺎي ﻣﻮﻧﺪم

‫ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻢ اﻧﺪازه ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻗـﺪ ﻫﺰارﺗـﺎ ﭘـﻨـﺠﺮه

‫ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ آواز ﻣﻲﺧﻮﻧﻢ

‫دارم ﺑﺎ ﻛﻲ ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﻢ؟

‫ﻧـﻤـﻲدوﻧـﻢ، ﻧـﻤـﻲدوﻧـﻢ

‫اﻳﻦ روزا دﻧﻴﺎ واﺳﻪ ﻣﻦ از ﺧﻮﻧﻤﻮن ﻛﻮﭼﻴﻚ ﺗﺮه

‫ﻛـﺎش ﻣﻲﺗـﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺨـﻮﻧﻢ ﻗـﺪ ﻫـﺰارﺗﺎ ﭘـﻨـﺠﺮه

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﺣﺎﻻ ﻛﻪ دﻟﺘﻨﮕﻲ داره

‫رﻓﻴـﻖ ﺗﻨﻬﺎﻳـﻴﻢ ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻛﻮﭼﻪﻫﺎ ﻧﺎرﻓﻴﻖ ﺷﺪن

‫ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮام ﺷﺐ و روز

‫ﺑـﻪ ﻫـﻢ دﻳـﮕـﻪ دروغ ﺑـﮕـﻦ

‫ﺳـﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﻫـﻢ دﻗﻴـﻖ ﺷـﺪن

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ دﻟﺘﻨﮓ ﻣﻲﺷﻢ و

‫ﻫـﻤـﺮاه ﺗـﻨـﻬﺎﻳـﻲ ﻣﻴـﺮم

‫داغ دﻟـﻢ ﺗﺎزه ﻣﻴﺸﻪ

‫زﻣﺰﻣﻪﻫﺎي ﺧﻮﻧﺪﻧﻢ

‫وﺳﻮﺳﻪﻫﺎي ﻣﻮﻧﺪم

‫ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻢ اﻧﺪازه ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻗـﺪ ﻫﺰارﺗـﺎ ﭘـﻨـﺠﺮه

‫ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ آواز ﻣﻲﺧﻮﻧﻢ

‫دارم ﺑﺎ ﻛﻲ ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﻢ؟

‫ﻧـﻤـﻲدوﻧـﻢ، ﻧـﻤـﻲدوﻧـﻢ

‫اﻳﻦ روزا دﻧﻴﺎ واﺳﻪ ﻣﻦ از ﺧﻮﻧﻤﻮن ﻛﻮﭼﻴﻚ ﺗﺮه

‫ﻛـﺎش ﻣﻲﺗـﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺨـﻮﻧﻢ ﻗـﺪ ﻫـﺰارﺗﺎ ﭘـﻨـﺠﺮه

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﺣﺎﻻ ﻛﻪ دﻟﺘﻨﮕﻲ داره

‫رﻓﻴـﻖ ﺗﻨﻬﺎﻳـﻴﻢ ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻛﻮﭼﻪﻫﺎ ﻧﺎرﻓﻴﻖ ﺷﺪن

‫ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮام ﺷﺐ و روز

‫ﺑـﻪ ﻫـﻢ دﻳـﮕـﻪ دروغ ﺑـﮕـﻦ

‫ﺳـﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﻫـﻢ دﻗﻴـﻖ ﺷـﺪن

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

3. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : ﺟﺰﻳﺮه

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : ﺳﻌﻴﺪ دﺑﻴﺮي

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫ﻣﻨﻢ، روي زﻣﻴﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﺎك ﺧﺪا

‫ﻫـﻤـﻪ ﺗـﻨـﻢ در ﺣﺴﺮت ﻳـﻪ ﺟﺎي ﭘﺎ

‫ﺟﺰﻳﺮهام ﺟﺰﻳﺮهاي ﻛﻪ ﻫﻤـﻴﺸﻪ ﺗﻮ ﻏﺮﺑﺘﻢ

‫ﺗﻨﻬﺎم ﻧﺬار اي رﻫﮕﺬر ﻣﻦ ﺗﺸﻨﻪي ﻣﺤﺒﺘﻢ

‫ﺗﻮ ﻧﺪﻳﺪي ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺟﺰﻳﺮه ﻳﻪ ﺧﺎﻛﻪ ﺗﻮي آب اﺳﻴﺮه

‫ﻫﻤـﻴﺸﻪ ﺗـﻮ ﻫـﺮاس ﻣﺮﮔـﻪ ﻛﻪ روزي زﻳﺮ آب ﻧﻤﻴﺮه

‫ﻣﻨﻢ، ﺗﻨﻬﺎﺗﺮﻳﻦ ﺟﺰﻳﺮهي روي زﻣﻴﻦ

‫ﺗﻮ ﻣﻴﺪوﻧﻲ درد ﻣـﻨﻮ ﻏﺮﺑﺖ ﻧـﺸﻴﻦ

‫ﺟﺰﻳﺮهاي ﭘﺎﺑـﺴﺘﻪام ﺷﺪه ﺑﻦ ﺑـﺴﺖ دﻧـﻴﺎي ﻣﻦ

‫اي رﻫﮕﺬر از ﺑﻲ ﻛﺴﻲ ﺷﺪه ﻣﺴﻤﻮم ﻫﻮاي ﻣﻦ

‫ﺗﻮ ﻧﺪﻳﺪي ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺟﺰﻳﺮه ﻳﻪ ﺧﺎﻛﻪ ﺗﻮي آب اﺳﻴﺮه

‫ﻫﻤـﻴﺸﻪ ﺗـﻮ ﻫـﺮاس ﻣﺮﮔـﻪ ﻛﻪ روزي زﻳﺮ آب ﻧﻤﻴﺮه

‫ﻛﻪ روزي زﻳﺮ آب ﻧﻤﻴﺮه

‫ﻛﻪ روزي زﻳﺮ آب ﻧﻤﻴﺮه

‫ﻛﻪ روزي زﻳﺮ آب ﻧﻤﻴﺮه

4. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : ﻧﺎﻣﻪ

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : زوﻳﺎ زاﻛﺎرﻳﺎن

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫ﭘﺎﻛﺖ ﺑﻲ ﺗﻤﺒﺮ و ﺗﺎرﻳﺦ

‫ﻧﺎﻣﻪي ﺑﻲ اﺳﻢ و اﻣﻀﺎء

‫ﻛﻮﭼﻪي دﻟﻮاﭘﺴﻲﻫﺎ

‫ﺑـﺮﺳﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎﺑﺎ

‫ﺑـﺎ ﺳـﻼم ﺧـﺪﻣـﺖ ﺑﺎﺑﺎ

‫ﻋﺮض ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﺎ

‫اﻧﻘﺪرام ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﮕﻦ

‫راﺿـﻴـﻢ ، اﻟـﺤـﻤـﺪ اﷲ

‫ﻳـﺎدﻣـﻮن دادن ﻛـﻪ اﻳـﻨﺠﺎ

‫زﻧﺪﮔﻲ رو ﺳﺨﺖ ﻧﮕﻴﺮﻳﻢ

‫از ﻏـﻢ وﻳـﺮوﻧـﻲ ﺗـﻮ

‫روزي ﺻﺪ دﻓﻌﻪ ﻧﻤﻴﺮﻳﻢ

‫ﻳـﺎدﻣـﻮن دادن ﻛﻪ ﻳﺎد

‫ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻴﻢ

‫ﺧﻮاب ﺑﻮد ﻫﺮ ﭼﻲ ﻛﻪ دﻳﺪﻳﻢ

‫ﺑـﺎد ﺑـﻮد ﻫـﺮ ﭼـﻲ ﺷـﻨـﻔﺘﻴﻢ

‫راﺳﺘﻲ ﭼﻨﺪ وﻗﺘﻪ ﻛﻪ رﻓﺘﻢ

‫ﺑـﻲ ﻏـﻢ و ﻏـﺰل ﺳﺮ ﻛﺎر

‫روزﮔﺎرم اي ﺑﺪك ﻧﻴﺴﺖ

‫ﺷـﻜﺮ ﻏﺮﺑﺖ ﮔـﺮﻣﻪ ﺑﺎزار

‫ﻗـﻠـﻢ و دﻓـﺘـﺮ ﺷﻌﺮم

‫ﺗﻮي ﮔﻨﺠﻪ ﻛﻨﺞ دﻳﻮار

‫ﻋﻜﺲ ﺳﻬﺮاب روي ﻃﺎﻗﭽﻪ

‫ﻏـﺰﻟـﺶ ﮔـﻮﺷـﻪي اﻧـﺒـﺎر

‫ﺗﻮي ﻧﺎﻣﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدي

‫ﺑﻲ ﭼـﺮاﻏـﻪ دل ﻣﺎدر

‫ﺑـﺮاﺗﻮن ﻧـﻮر ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﻢ

‫ﺟﻨﺲ اﻋﻼء ﻃﺮح آﺧﺮ

‫ﻣﻦ ﺳﺘﺎره ﺑﺮدم اﻳﻨﺠﺎ

‫ﺑﺎ ﺑـﻠﻴـﻄـﻬﺎي ﺑـﺮﻧﺪه

‫راﺳﺘﻲ اوﻧﺠﺎ ﻧﻮر ﻓﺎﻧﻮس

‫ﻳﻪ ﺷـﺒـﺶ ﻛـﺮاﻳﻪ ﭼﻨﺪه

‫ﭘﺎﻛﺖ ﺑﻲ ﺗﻤﺒﺮ و ﺗﺎرﻳﺦ

‫ﻧﺎﻣﻪي ﺑﻲ اﺳﻢ و اﻣﻀﺎء

‫ﻛﻮﭼﻪي دﻟﻮاﭘﺴﻲﻫﺎ

‫ﺑـﺮﺳﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎﺑﺎ

‫ﺑـﺎ ﺳـﻼم ﺧـﺪﻣـﺖ ﺑﺎﺑﺎ

‫ﻋﺮض ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﺎ

‫اﻧﻘﺪرام ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﮕﻦ

‫راﺿـﻴـﻢ ، اﻟـﺤـﻤـﺪ اﷲ

5. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : ﭘﻨﺠﺮه

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : ﻧﺎﻫﻴﺪ ﻣﻴﺮﺑﻬﺎء

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫روي ﺳﻜﻮي ﻛﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮه

‫ﻫـﻤـﻪ ﺷـﺐ ﺟـﺎي ﻣـﻨﻪ

‫ﭼﻨﺪ ورق ﻛﺎﻏﺬ و ﻳﻚ دوﻧﻪ ﻗﻠﻢ

‫ﻫـﻤـﻴـﺸـﻪ ﻳـﺎر ﻣـﻨﻪ

‫ﻛﺎﻏﺬﻫﺎي ﺧﻂ ﺧﻄﻲ

‫از ﻛﻨﺎر در ﺑﺎز ﭘﻨﺠﺮه

‫ﻣﻴـﭙﺮن ﺗـﻮي ﻛـﻮﭼﻪ

‫ﺳـﺮ ﺣـﺎل از اﻳـﻨـﻜـﻪ آزاد ﺷـﺪن

‫ﻧﻤﻴﺪوﻧﻦ ﻛﻪ اﺳﻴﺮ دل ﺳﻨﮓ ﺑﺎد ﺷﺪن

‫دﻳﮕﻪ ﺑﻴﺪاري ﺷﺐ ﻋﺎدﺗﻤﻪ

‫ﻫﻤﺪم ﺳﻜﻮت ﺗـﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻦ

‫ﺗﻴﻚ ﺗﻴﻚ ﺳﺎﻋﺘﻤﻪ

‫ﺗﻴﻚ ﺗﻴﻚ ﺳﺎﻋﺘﻤﻪ

‫ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻣﻮﻧﺪم و ﻳﻚ دوﻧﻪ ورق

‫ﻛـﻪ اوﻧـﻢ از اﺳـﻢ ﺗـﻮ ﺳﻴﺎه ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻫـﻤـﻪ ﭼـﻴـﻢ ﺗـﻮ زﻧـﺪﮔـﻲ

‫آﺧﺮش ﺑﻪ ﭘﺎي ﺗﻮ ﻫﺪر ﻣﻴﺸﻪ

‫ﭼﺸﻤﻮﻧﻢ، ﻓﺎﺻﻠﻪ رو از ﭘﻨﺠﺮه دﻳﺪ ﻣﻴﺰﻧﻪ

‫دﻟـﻢ اﺳـﻢ ﺗـﻮ رو ﻓـﺮﻳـﺎد ﻣـﻴﺰﻧﻪ

‫دراي ﭘﻨﺠﺮه رو ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎ ﺑﺎز ﻣﻴﻜﻨﻢ

‫ﺗـﻮ ﺧـﻴـﺎﻟـﻢ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﭘﺮواز ﻣﻴﻜﻨﻢ

‫روي ﺳﻜﻮي ﻛﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮه

‫ﻫـﻤـﻪ ﺷـﺐ ﺟـﺎي ﻣـﻨﻪ

‫ﭼﻨﺪ ورق ﻛﺎﻏﺬ و ﻳﻚ دوﻧﻪ ﻗﻠﻢ

‫ﻫـﻤـﻴـﺸـﻪ ﻳـﺎر ﻣـﻨﻪ

‫ﻛﺎﻏﺬﻫﺎي ﺧﻂ ﺧﻄﻲ

‫از ﻛﻨﺎر در ﺑﺎز ﭘﻨﺠﺮه

‫ﻣﻴـﭙﺮن ﺗـﻮي ﻛـﻮﭼﻪ

‫ﺳـﺮ ﺣـﺎل از اﻳـﻨـﻜـﻪ آزاد ﺷـﺪن

‫ﻧﻤﻴﺪوﻧﻦ ﻛﻪ اﺳﻴﺮ دل ﺳﻨﮓ ﺑﺎد ﺷﺪن

‫دﻳﮕﻪ ﺑﻴﺪاري ﺷﺐ ﻋﺎدﺗﻤﻪ

‫ﻫﻤﺪم ﺳﻜﻮت ﺗـﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻦ

‫ﺗﻴﻚ ﺗﻴﻚ ﺳﺎﻋﺘﻤﻪ

‫ﺗﻴﻚ ﺗﻴﻚ ﺳﺎﻋﺘﻤﻪ

‫ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻣﻮﻧﺪم و ﻳﻚ دوﻧﻪ ورق

‫ﻛـﻪ اوﻧـﻢ از اﺳـﻢ ﺗـﻮ ﺳﻴﺎه ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻫـﻤـﻪ ﭼـﻲ ﺗـﻮ زﻧـﺪﮔـﻴـﻢ

‫آﺧﺮش ﺑﻪ ﭘﺎي ﺗﻮ ﺗﺒﺎه ﻣﻴﺸﻪ

‫ﭼﺸﻤﻮﻧﻢ، ﻓﺎﺻﻠﻪ رو از ﭘﻨﺠﺮه دﻳﺪ ﻣﻴﺰﻧﻪ

‫دﻟـﻢ اﺳـﻢ ﺗـﻮ رو ﻓـﺮﻳـﺎد ﻣـﻴﺰﻧﻪ

‫دراي ﭘﻨﺠﺮه رو ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎ ﺑﺎز ﻣﻴﻜﻨﻢ

‫ﺗـﻮ ﺧـﻴـﺎﻟـﻢ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﭘﺮواز ﻣﻴﻜﻨﻢ

6. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : دو دﻟﻲ

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : ﺳﺎﻣﺎن

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭽﻲ ﻧﺪارم ﻛﻪ ﻧﺜﺎر ﺗﻮ ﻛﻨﻢ

‫ﺗﺎ ﻓـﺪاي ﭼﺸﻤﻬﺎي ﻣﺜﻞ ﺑﻬﺎر ﺗﻮ ﻛﻨﻢ

‫ﻣﻴﺪرﺧﺸﻲ ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﺗﻴﻜﻪ ﺟﻮاﻫﺮ ﺗﻮي ﺟﻤﻊ

‫ﻣﻦ ﻣﻴـﺘﺮﺳـﻢ ﻋـﺎﻗﺒﺖ ﻳـﻪ روز ﻗﻤﺎرت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﻣـﻦ ﻣـﺜﻞ ﺷـﺒﻬﺎي ﺑـﻲ ﺳـﺘﺎره ﺳـﺮد و ﺧـﺎﻟﻴﻢ

‫ﺧﺐ ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ ﺟﺎي ﻋﺸﻖ ﻏﺼﻪ رو ﻳﺎر ﺗﻮ ﻛﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﻗﺼﻪ ﭘﺮ از ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺴﺘﻲ ﻧﻤﻲﺧﻮام

‫ﻣـﻦ ﺑـﻲ ﻧـﺸﻮن ﺗﻮ رو ﻧﺸﻮﻧﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﻛﻪ ﺑﻲ ﻗﺮار دﻳﺪن ﺷﺐ و ﺳﺘﺎرهاي

‫واﺳـﻪ دﻳـﺪن ﺳﺘﺎره ﺑـﻲ ﻗﺮارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﻣﺜﻞ درﻳـﺎ ﺑـﻲﻗﺮاري ﻧﻤﻲﺗﻮﻧﻲ ﺑﻤﻮﻧﻲ

‫ﻣﻦ ﭼﺮا ﻣﺜﻞ ﻳﻪ ﺑﺮﻛﻪ ﻣﻮﻧﺪﮔﺎرت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﻣـﻦ ﻣـﺜﻞ ﺷـﺒﻬﺎي ﺑـﻲ ﺳـﺘﺎره ﺳـﺮد و ﺧـﺎﻟﻴﻢ

‫ﺧﺐ ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ ﺟﺎي ﻋﺸﻖ ﻏﺼﻪ رو ﻳﺎر ﺗﻮ ﻛﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﻗﺼﻪ ﭘﺮ از ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺴﺘﻲ ﻧﻤﻲﺧﻮام

‫ﻣـﻦ ﺑـﻲ ﻧـﺸﻮن ﺗﻮ رو ﻧﺸﻮﻧﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﺑـﮕﻮ ﺧﻮدت ﺑـﮕﻮ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻳﺎ ﺑﺮم

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮام ﻏﺼﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﺑـﮕﻮ ﺧﻮدت ﺑـﮕﻮ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻳﺎ ﺑﺮم

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮام ﻏﺼﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﺑـﮕﻮ ﺧﻮدت ﺑـﮕﻮ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻳﺎ ﺑﺮم

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮام ﻏﺼﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﺑـﮕﻮ ﺧﻮدت ﺑـﮕﻮ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻳﺎ ﺑﺮم

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮام ﻏﺼﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﺑـﮕﻮ ﺧﻮدت ﺑـﮕﻮ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻳﺎ ﺑﺮم

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮام ﻏﺼﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

درد عشقی کشیده‌ام که مپرس

زهر هجری چشیده‌ام که مپرس

گشته‌ام در جهان و آخر کار

دلبری برگزیده‌ام که مپرس

آن چنان در هوای خاک درش

می‌رود آب دیده‌ام که مپرس

من به گوش خود از دهانش دوش

سخنانی شنیده‌ام که مپرس

سوی من لب چه می‌گزی که مگوی

لب لعلی گزیده‌ام که مپرس

بی تو در کلبه گدایی خویش

رنج‌هایی کشیده‌ام که مپرس

همچو حافظ غریب در ره عشق

به مقامی رسیده‌ام که مپرس

چندیست که آشفته ام ای یار جوانم!
برگرد و از این حال پریشان برهانم
از قصه چشمان تو دل کندن و رفتن
هرگــز نتوانم، نتوانم، نتوانم!!
***********************************
نالیدن از این فاصله ها کارِ قلم نیست
در خانه ی ما جز غم دوریِ تو غم نیست
افسانه نگو! چگونه دست از تو کِشم من؟
من عاشق چشمان تو ام! دستِ خودم نیست!!
**************************************
از تمام عشقمان، فاصله اش سهم من است
هر کجا می روم از قصه عشقی سخن است
چاره ای نیست! به رویای تو عادت دارم!
این، همان سخت ترین قسمت عاشق شدن است!
*************************************
کاش می شد چشم خود را بر حقایق باز کرد
قفلِ غم را از تن سرد دقایق باز کرد
یادِ آن لحظه که او یک دم کنار من نشست
جمله ای گفت و گره از قلب عاشق باز کرد
**************************************
ای کاش دلم بر تو عنایتی نمی کرد
عاشق شدنت به من سرایتی نمی کرد
مجنون اگر از قصه عشق من خبر داشت
از لیلی خود هیچ شکایتی نمی کرد!
**************************************
باز هم لحظه تلخ رفتنت فرا رسید
از تمام بودنت، چند غزل به ما رسید
باز من ماندم و عشقی که اسیرش هستم
عشق من معجزه ای بود که از خدا رسید!

زندگی یک چمدان است که می آوریش
بار و بندیل سبک می کنی و می بریش

خودکشی مرگ قشنگی که به آن دل بستم
دست کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم

گاه و بی گاه پر از پنجره های خطرم
به سرم می زند این مرتبه حتما بپرم

گاه و بی گاه شقیقست و تفنگی که منم
قرص ماهی که تو باشی و پلنگی که منم

چمدان دست تو و ترس به چشمان من است
این غم انگیز ترین حالت غمگین شدن است

قبل رفتن دو سه خط فحش بده داد بکش
هی تکانم بده نفرین کن و فریاد بکش

قبل رفتن بگذار از ته دل آه شوم
طوری از ریشه بکش اره که کوتاه شوم

مثل سیگار خطرناک ترین دودم باش
شعله آغوش کنم حضرت نمرودم باش

مثل سیگار بگیرانم و خاکستر کن
هرچه با من همه کردند از آن بدتر کن

مثل سیگار تمامم کن و ترکم کن باز
مثل سیگار تمامم کن و دورم انداز

من خرابم بنشین زحمت آوار نکش
نفست باز گرفت این همه سیگار نکش

آن به هر لحظه تبدار تو پیوند منم
آنقدر داغ به جانم که دماوند منم

توله گرگی که در اندیشه شریان منی
کاسه خونی جگری سوخته مهمان منی

چشم بادام دهان پسته زبان شیر و شکر
جام معجون مجسم شده این گرگ پدر

تا مرا می نگرد قافیه را می بازم
بازی منتهی العافیه را می بازم

سیب سیر است تن انگیزه هر آه منم
رطب عرش نخیل و قد کوتاه منم

ماده آهوی چمن هوبره سینه بلور
قاب قوسین دهن شاپری قلعه دور

مظهر جان پلنگ ام که به ماه می بندم
و به جز ماه دل از آدم و عالم کندم

ماه بیرون زده از کنگره پیرهنم
نکند خیز برم پنجه به خالی بزنم

خنده های نمکین ات تاب دریاچه قم
بغض هایت رقمی سردتر از قرن اتم

موی برهم زده ات جنگی انبوه از دود
و دو آتشکده در پیرهنت پنهان بود

قصه های کهن از چشم تو آغاز شدند
شاعران با لب تو قافیه پرداز شدند

هر پسر بچه که راهش به خیابان تو خورد
یک شبه مرد شد و یکه به میدان زد و مُرد

من تو را دیدم و آرام به خاک افتادم
و از آن روز که در بند توام آزادم

چشممان خورد به هم صاعقه زد پلکم سوخت
نیزه ای جمجمه ام را به گلوبند تو دوخت

سرم انگار به جوش آمد و مغزم پوسید
سرطانی شدم و مرگ لبم را بوسید

دوزخ نی شدم و شعله دواندم به تنت
شعله پوشیدم و و مشغول پدر سوختنت

خودم آمدم انگار تویی در من بود
این کمی بیشتر از دل به کسی بستن بود

پیش چشم همه از خویش یلی ساخته ام
پیش چشمان تو اما سپر انداخته ام

ناگهان دشنه به پشت آمد و تا بیخ نشست
ماه من روی گرفت و سر مریخ نشست

آس در مشت مرا لاشخوران قاپ زدند
کرکسان قاعده را از همه بهتر بلدند

چای داغی که دلم بود به دستت دادم
آن قدر سرد شدم از دهنت افتادم

و زمینی که قسم خورد شکستم بدهد
و زمان چمبره زد کار به دستم بدهد

تو نباشی من از آینده خود پیر ترم
از خر زخمی ابلیس زمین گیر ترم

تو نباشی من از اعماق غرورم دورم
زیر بی رحم ترین زاویه ساتورم

تو نباشی من این پنجره ها هم زردیم
شاید آخر سر پاییز توافق کردیم

هر کسی شعله شد و داغ به جانم زد و رفت
من تو را دود دهن روی دهانم زد و رفت

همه شهر محیاست مبادا که تو را
آتش معرکه بالاست مبادا که تو را

این جماعت همه گرگند مبادا که تو را
پی یک شام بزرگند مبادا که تو را

دانه و دام زیاد است مبادا که تو را
مرد بدنام زیاد است مبادا که تو را

پشت دیوار نشستند مبادا که تو را
نا نجیبان همه هستند مبادا که تو را

تا مبادا که تو را باز مبادا که تو را
پرده بر پنجره انداز مبادا که تو را

دل به دریا زده ای پهنه سراب است نرو
برف و کولاک زده راه خراب است نرو

بی تو من با بدن لخت خیابان چه کنم
با غم انگیز ترین حالت تهران چه کنم

بی تو پتیاره پاییز مرا می شکند
این شب وسوسه انگیز مرا می شکند

بی تو بی کار و کسم وسعت پشتم خالی ست
گل تو باشی من مفلوک دو مشتم خالی ست

بی تو تقویم پر از جمعه بی حوصله هاست
و جهان مادر آبستن خط فاصله هاست

پسری خیر ندیده م که دگر شک دارم
بعد از این هم به دعاهای پدر شک دارم

می پرم دلهره کافی ست خدایا تو ببخش

خودکشی دست خودم نیست خدایا تو ببخش

دانلود دکلمه بی تو یا تومور 2 با سدایعلیرضاآذر

این ترانه به وسیلهامیر عظیمی نیز اجرا شده که

بسیار زیبا و شنیدنی از آب در آمده است:

---

√راهنمای دانلود: پس از ورود به لینک دانلود، روی دکمه Free Download کلیک کرده و سپس دکمه

Create Download Link را بزنید تا لینک مستقیم برای شما آماده گردد.

√دیدگاه ها و پیشنهاد های خود را با ما در میان بگذارید. رضایت شما هدف ماست.

لیست قطعات

« پاروی بی قایق »
آهنگساز و خواننده : محسن چاوشی

1- دِزیره
تنظیم : امیر جمال فرد
ترانه سرا : روزبه بمانی

2 – قهوه قجری
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : روزبه بمانی

3 – جُز
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : حسین صفا

4 – تُفنگ سرپُر
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : حسین غیاثی

5 – خواب
تنظیم : امیر جمال فرد
ترانه سرا : حسین صفا

6 – پاروی بی قایق
تنظیم : اُمید حجت
ترانه سرا : حسین صفا

7 – یه خونه کوچیک
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : حسین صفا

8 – کلنجار
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : حسین صفا

9 – یوسف
تنظیم : کوشان حداد
ترانه سرا : حسین صفا

10- وصیت
تنظیم : محسن چاوشی
ترانه سرا : حسین صفا

---

دزیره

دستمو بالا گرفتم
تو ضیافت اسیری
تا تو آخر دنیا
سرتو بالا بگیری
دستمو بالا گرفتم
تا تو قلبت پا بگیرم
تا ببینی با چه عشقی
این شکستو می پذیرم..

تو یه طوفان من یه جزیره
من ناپلئون تو دِزیره
جز تو کی میتونست از من
همه دنیا رو بگیره

نقطه ی تسلیم محضم
نقطه ی آرامشم بود
اسمتو زمزمه کردم اینت تمام شورشم
بود
تو هوای تو که باشم
صاحب کل زمینم
من همه دنیامو دادم
زیر چتر تو بشینم

شوق تسلیم تو بودن
لحظه لحظه تو تنم بود
بهترین تصویر عمرم
عکس زانو زدنم بود
عکس زانو زدنم بود..

تو یه طوفان من یه جزیره
من ناپلئون تو دِزیره
جز تو کی میتونست از من
همه دنیا رو بگیره
همه دنیارو بگیره..

قهوه قجری

گاهی بهانه ی هوسی باشم
یا پشت میله ی قفسی باشم
من راضی ام به هرچه تو میخواهی
ترجیح میدهی چه کسی باشم
من خام بودمو تو پُرم کردی
با اینکه از تو خاطره ام خالیست
مردی که رو به روی تو می خواند
جز یک نوار پُر شده چیزی نیست..

دیوار دور خانه ی من چینیست
دارو ندارم آنچه که می بینیست
غیر از خودت که واقعیت داری
هر آنچه دیدم همه تزئینیست
من یوسفم که برای تماشایت
با حبس با توطئه میسازم
هر روز پیش چشم برادر ها
خود را درون چاه می اندازم

من سال های سال از این خانه
بیرون نرفته ام که تو برگردی
یک بار هم که آمده ای مارا
مهمان به قهوه ی قجری کردی..

دیوار دور خانه ی ما چینیست
دارو ندارم آنچه که می بینیست
من عاشق تویی شده بودم که
تنها ، تنها ، تنها ، تنها ..

دیوار دور خانه ی من چینیست
دار و ندارم آنچه که می بینیست
غیر از خودت که واقعیت داری
هر آنچه دیدم همه تزئینیست
از هرشب ِ بدون تو بیزارم
از وهم ها و اینهمه انکارم
این حرف ها نشانه ی سودا نیست
من حدس میزنم که جنون دارم..

من حدس میزنم که جنون . .

جُز

من ، بی تو چیزی نیستم جُز
پرده ی بی آفتاب جُز
رختخواب کهنه و لیوان آب و قرص خواب
من ، بی تو چیزی نیستم جُز..
خونه ی بی پنجره جُز
آدمی که غربتش از مرگ طولانی تره..

من ، بی تو چیزی نیستم جُز
چندتا اَبر بی قرار
من ، بی تو چیزی نیستم جُز
آه جُز گرد و غبار من..
بی تو چیزی نیستم جُز
چندتا اَبر بی قرار من
بی تو چیزی نیستم جُز
آه جُز گرد و غبار..

یادم بده کاری کنم جوری بهم عادت کنی
که زیر چتر گریه هام احساس امنیت کنی
یادم بده کاری کنم بی وقفه با من سر کنی
من شعر بنویسم برات تو شعرامو از بر کنی

کاشکی به گوشت می رسید دارم چه رنجی می برم
بپا غرورم نشکنه من از تو دل نازک ترم
من بی تو چیزی نیستم ، من بی تو اصلا” نیستم
شاید کسی که عمریه ، دنبالشی من نیستم..

من ، بی تو چیزی نیستم جُز
چندتا اَبر بی قرار
من ، بی تو چیزی نیستم جُز
آه جُز گرد و غبار من..
بی تو چیزی نیستم جُز
چندتا اَبر بی قرار من
بی تو چیزی نیستم جُز
آه جُز گرد و غبار..

تفنگ سر پُر

توی خونه روی دیوار یه تفنگه سر پُره
داغ جنگلا رو میشه روی قندافش دید
آره یه تفنگ سرپُر و فراری از شکار
که میشه از تو گلوش صدای شلیکو شنید
یه تفنگ پیر و کهنه یه تفنگ بی جواز
که دلش رو برده زوزه های زخمیه یه گرگ
عمریه باروتو نفس نمیکشه
تنها شاهد نفس کشیدنه پدربزرگ..

توی خونه
روی دیوار
یه تفنگه سرپُره
منم آخرین گوزنی
که گلوله میخوره
توی خونه
روی دیوار
یه تفنگه سرپُره
منم آخرین گوزنی
که گلوله میخوره..

خسته از روزای غمگینه بدون ِ دفاع
خواب رفته مثل آتیش زیر خاکستر داغ
یه تفنگی که مثه یه مرد گریه میکنه
شب و روح پرنده های مُرده تو اتاق
با دوتا میخه سیاه مونده رو دیواره سفید
تو سر هردوی ما وسوسه ی آزادی
خیلی وقته بوی خون خونه رو پُر کرده و من
خیره ام به آخرین ارثیه ی اجدادی…

توی خونه
روی دیوار
یه تفنگه سرپُره
منم آخرین گوزنی
که گلوله میخوره
توی خونه
روی دیوار
یه تفنگه سرپُره
منم آخرین گوزنی
که گلوله میخوره..

خواب

لبخند زدو دستامو گرفت اما توی خواب
فردا نشده بیدار شدم بیدار و خراب
عکسش از روی میز باز از روی قاب بیرون اومدو
دستامو گرفت باهم دوباره رفتیم توی قاب
ترسیدم اگه بیدار بشم خوابم بپره
گفتم نکنه اصلا روی میز خوابم نبره
تنها روی تخت تنها توی خواب با اون توی قاب
چشماشو که بست قاب از روی میز افتاد و شکست..

حالا یه نفر این خواب منو تعبیر
تا ساعتای بی خوابی من تغییر کنه..

بارون میومد پس داد زدم من پشت درم
خمیازه ی باد آهسته گذشت از پشت سرم
در باز نشده بیدار نشده بارون میومد
گفتم نکنه فردا شده و من بی خبرم
بارون میومد پس داد زده پشت دره
بیدار شدی نکنه گفتی خوابم نبره
سیل از توی قاب اومد تو اتاق در واش ده
ما غرق شدیم از بس که اتاق دریا شده بود

حالا یه نفر این خواب منو تعبیر
تا ساعتای بی خوابی من تغییر کنه..

تغییر کنه..

پاروی بی قایق

دوتا چشمام دوتا سرباز مغرورن
که مدت هاست از معشوقشون دورن
دوتا سرباز که چندتا زن تنها
توی دلشوره هاشون رخت میشورن
دوتا دستام دوتا چاقوی بی دسته
دوتا قفل بزرگ ِ دست و پا بسته
دوتا پارو دوتا پاروی بی قایق
دوتا کشتی با ده تا لنگره خسته..

گلو خلوت ترین پس کوچه ی بن بست
سرم سرکش ترین فواره ی میدون
یه فنجون قهوه تو غمگین ترین کافه
یه عابر تو خیابونای سرگردون
چشامو بستمو وا کردمو دیدم
یکی از بال ِ بستم آسمون ساخته
یکی دفتر شده افتاده رو سینم
یکی از استخونام نردبون ساخته
سرم چندتا کتاب ِ رنگ و رو رفته
یه بالون با طناب ِ از گلو پاره
به اعدامی که اُمیدش به دنیا نیست
ولی دنیا براش جذابیت داره..
نه دنیا از سرم خیلی زیادی بود
نه پیشونی نوشتم گود کن باشن
بهر طبعی شکلک در نیاوردم
فقط میخواستم شکل خودم باشم
گلومو پاره کردم اما این مردم
بهم گفتن که دیوونست ، عاشق نیست
کسی باور نکرد این آدمه بی شکل
به غیر از عشق با چیزی موافق نیست..

یه خونه ی کوچیک

خیال میکردم
برای پیشونیم
یه خونه ی کوچیک
رو شونه هات داری
چه بی دلیل چه زود
بهونه گیر شدی
چقد دلیل واسه
بهونه هات داری

آهای فرصت کم
آهای راه زیاد
یه عمر فاصله بود
از تو به این آغوش
بین منو تو هنوز
یه ریز برف میاد
به دیدنم که میای
لباس گرم بپوش
به دیدنم که میای
برام گلاب بیار
که مزه مزه کنم
نفس کشیدن ِ تو
برای تشنگیام
یکم سراب بیار
که باز دوره کنم
خیال ِ دیدن تو…

بخاطر تو دلم با اینکه زود شکست
نه باز عاشق شد نه دوست پیدا کرد
نه پای درد دل ِ هرکی رسید نشست
نه سفره ی دلشو پیش ِ کسی وا کرد
به دیدنم که میای برام ستاره بیار
چراغ ِ اول این شبو تو روشن کن
بازم اگه حرفام حوصلتو سر برد
هنوز سحر نشده هوای رفتن کن

به دیدنم که میای
برام گلاب بیار
که مزه مزه کنم
نفس کشیدن تو
برای تشنگیام
یکم سراب بیار
که باز دوره کنم
خیال دیدن تو…

کلنجار

کمد پر از لباس تو میز پر از عکس توئه
هنوز تو اتاقمون میپلکن نشونه هات
وقتی که توی خلوتت منو مرور میکنی
یه قطره اشک ممکنه بشینه روی گونه هات
میپرم از خواب شیو لباسمو تن میکنم
چراغو روشن میکنم خونه رو پرسه میزنم
تا خود صبح با خودم همش کلنجار میرم
تا بلکه خوابم نبره نیای به خواب دیدنم
سعی نمیکنم تورو
مجاب اون نادان کنم
از کجا معلوم که سرت
از این شلوغ تر نشه
از کجا معلوم دل تو
یه رو ز برام تنگ شه و
یه روز بخوای بیای پیشم
که هیشکی با خبر نشه..

اینکه دوستم نداشتی برام اهمیت نداشت
فقط دلم میخواست یه روز تموم بشن بهونه هات
دلت که پر زد واسه من به در که چشم دوختی
بال شکسته ی منو بدوز روی شونه هات
برام مهم نیست که دیگه صدای قلبم چی میگه
تو آخرش توجهی به خواهشم نمیکنی
فقط یکم کلافه ام یکم به هم ریخته ام
اما مهم نیست که دیگه نوازشم نمیکنی

سعی نمیکنم تورو
مجاب اون نادان کنم
از کجا معلوم که سرت
از این شلوغ تر نشه
از کجا معلوم دل تو
یه رو ز برام تنگ شه و
یه روز بخوای بیای پیشم
که هیشکی با خبر نشه..

اینکه دوستم نداشتی برام اهمیت نداشت
فقط دلم میخواست یه روز تموم بشن بهونه هات
دلت که پر زد واسه من به در که چشم دوختی
بال شکسته ی منو بدوز روی شونه هات
برام مهم نیست که دیگه صدای قلبم چی میگه
تو آخرش توجهی به خواهشم نمیکنی
فقط یکم کلافه ام یکم به هم ریخته ام
اما مهم نیست که دیگه نوازشم نمیکنی

سعی نمیکنم تورو
مجاب اون نادان کنم
از کجا معلوم که سرت
از این شلوغ تر نشه
از کجا معلوم دل تو
یه رو ز برام تنگ شه و
یه روز بخوای بیای پیشم
که هیشکی با خبر نشه..

یوسف

افسوس بود و جز افسوس چیزی به شب نمی تابید
هرچشمه ای که می خشکید از چشم ما می افتاد
از روزگار دلگیرم ای کاش اشک آخر داشت
یوسف اگه برادر داشت کی توی چاه می افتاد
دل چشمه بود و می جوشید
وقتی خدا واسه ی مردم
هر روز یک کوزه رو میشکست
از تکه هاش دل می ساخت
از تیکه تیکه قلبم
هی کوزه ساخت اما
هی هرشب واسه ی من تنها
از خون و خاک گل می ساخت

بکار و بچین
بچین و ببخش
زمین خدا
برای همست
ببین و نترس
نترس و بگو
خدای تا ابد
خدای همست

تا چشم کار می کرد و
تا اعتماد می کردم
چشمم می دید
بی اعتماد تر می شد
معجون دردمندی از سردرد و دردسر بودم
با هر مسکن تازه دردم زیادتر می شد
خشکیده تر شدم ای ماه
عکست توی کدوم چشمست
اینجا که هرچی می بینم دالون و تنگ و تاریکه

اینجا که هرچی می گردم
راهی به سرپناهی نیست
روح بزرگ من دیدی دنیا چقدر کوچیکه

بکار و بچین
بچین و ببخش
زمین خدا
برای همست
ببین و نترس
نترس و بگو
خدای تا ابد
خدای همست

وصیت

برای این گل قرمز
نماز مُرده بخوانید
مرا شمرده بخوانید
برای خاکسپاری
تمام باغچه ها را
به مادرم بسپارید
دو دانگه پیرهنم را
دو پاره از کفنم را
به این دو چشم بدوزید
سپس ملال تنم را
دو بال پر زدنم را
در این کفن بگذارید

به همسر نگرانم
به نقل قول بگویید
چه دوست داشتنی بود
شما آهای شماها
شما که همسر خود را
همیشه دوست ندارید

زیاد امید ندارم
که از تپیدن قلبم
گلی دوباره بروید
مگر بهار که سر شد
کنار سنگ مزارم
دلی دوباره بکارید
کدام قله کدام موج
منی که اینهمه کوهم
از این جهان به ستوهم
من از شکار نکردم
شما از اینکه شکارم
نبوده اید شکارید

دو دانگه پیرهنم را
دو پاره از کفنم را
به این دو چشم بدوزید
سپس ملال تنم را
دو بال پر زدنم را
در این کفن بگذارید

دانلود آلبوم پاروی بی قایق+ کاورها

شماری از بازیگرها ، هنرمندان و چهره های شناخته شده در فیسبوک و اینستاگرام خود نسبت به اسیدپاشی های چند روز گذشته در اصفهان موضع گیری و با قربانیان آن ها ابراز همدردی کردند که در این پست برخی از این عکس ها را برای شما آماده کرده ایم.

محسن یگانه

بهرام رادان

نیوشا ضیغمی

احمد مهرانفر

شهامت می خواهد

دوست داشتن کسی که

هیچ وقت و هیچ زمان

سهم تو نخواهد شد!

ویسلاوا شیمبورسکا

” تو ” در کنار خودت نیستی

و نمی دانی در کنار ” تو ” بودن

چه حس و حالی دارد …

دلم شادی می خواهد

وسعتش زیاد نیست

به اندازه کف دستانت

دستانم را بگیر . . .

آن قدر به یادتم که …

اگر به یاد خدا بودم ..

در آن دنیا ..

نیمی از بهشت به نامم بود!

بعضی نگاه ها

به يادم می آورندزيبايم

به يادم می آورند بيهوده زيبايم

وقتی تو نيستی

صبا كاظميان

از شمع یک چیز آموختم:

ایستاده بمیرم

بی سدا بمیرم

به پای دوست بمیرم

کاش دنیا یک بار هم که شده

بازیش را به ما می باخت

مگر چه لذتی دارد

این بردهای تکراری برایش؟!…

شبکه خبر

پرس تی ویPress Tv

آی آر آی بی ان ان IRIBNN

فاکس نیوز Fox News

الجزیرهAljazeera

سی ان ان CNN

العربیه Alarabia

بی بی سی BBC

ان بی سی NBC

.

.

…

همه تایید کردند که :

تو عزیز دلمی

ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ

ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ می کنی اون قدر گرم میشی

که یادت میره هوا چقدر سرده …

شاید

باشندکسانیکه

اندازهمندوستتدارند

ولی برایمن…

کم که هیچ…

وجودنداردکسی که اندازه “تو”

دوستشداشتهباشم

دانلود آهنگ جدید و زیبای«یک شهر دور»ازدنگ شو

با لینک مستقیم ، و دو کیفیت

>>> این موزیک تیتراژ سریال شمعدونی (سروش صحت) می باشد

کههر شب از شبکه 3 سه سیما پخش می شود.

دانلود با کیفیت 320kb

دانلود با کیفیت 128kb

متن ترانه یا تکست آهنگیه شهر دور

شنیده ام عزم سفر کرده ای

هوای دلدار دگر کرده ای

مهر مرا ز سر بدر کرده ای

تورو به خدا اگه میشه تنها نرو

اونجا که میری نمیدونم کجاست

زمین شادیه یا جای غماست

خاک غریبه هست و یا آشناست

بگذر از این سفر تو بی من نرو

♫♫♫

به راه دور نرو تو افسرده شی

رنج سفر نبینی آزرده شی

گُلی می ترسم که تو پژمرده شی

تورو به خدا اگه میشه تنها نرو

بگذر از این سفر تو بی من نرو

شنیده ام عزم سفر کرده ای

هوای دلدار دگر کرده ای

مهر مرا ز سر بدر کرده ای

بگذر از این سفر تو بی من نرو

شهری که میری نمیدونم کجاست

زمین شادیه یا جای غماست

خاک غریبه هست و یا آشناست

تورو به خدا اگه میشه تنها نرو

♫♫♫

به راه دور نرو تو افسرده شی

رنج سفر نبینی آزرده شی

گُلی میترسم که تو پژمرده شی

تورو به خدا اگه میشه تنها نرو

بگذر از این سفر تو بی ما نرو

شنیده ام عزم سفر کرده ای

هوای دلدار دگر کرده ای

مهر مرا ز سر بدر کرده ای

تورو به خدا اگه میشه تنها نرو

رسول ادهمی :

«دیر از آب گرفتیم تو را

ای ماهی

اما عجیب

عذابی که کشیدی

تازه است»

شهاب حسینی در اینستاگرامش نوشت :

«آقایان نه چندان محترم عرصه اختلاس با دیدن این تصاویر اگر در دم از شرم بمیرید بر شما حرجی نیست.»

تهمینه میلانی در فیسبوک خود :

«عكس دلخراش كم نديده ام، بيست سال تماشای آرشيو عكس های مطبوعات شايد كمی سنگدلم كرده باشد. اما اين عكس، آتش می زند. بيخ گلويت را می گيرد. اين عكس روح ات را به بند می كشد. اين كه می بينی اين چنين با دست های بسته بر تخت خوابيده، يكی از ماست. فرزندِ مادری، دردانه پدری، تكيه گاه خواهری، همدم برادری، يا حتی عشقِ زنی. همه دار و ندارِ كودكی. اما با دست های بسته، بچه های ما را، بچه های اسير ما را كرده اند زير خاک. این عكس يكی از ١٧٥ غواص شهيد است . گفتند خط شكن بوده اند. گفتند بومی ها به چشم ديده اند زنده به گور كردن آن ها را»

عکس ها : پیکرهای 175 تن از شهدایی که چند روز پیش وارد کشور شدند که در عملیات کربلای 4 با دستان بسته به وسیله نیروهای بعثی عراق به شهادت رسیدند.