یاسر بختیاری در پی نوشتاری در فیسبوک خود، داستان چگونگی رپر شدن
آشنایی با رپ و آغاز کار خود را بدین گونه بازگو کرد:
«درود. می خوام در چند پُست از آهنگسازانی صحبت كنم كه توی این مدت باهاشون كار كردم. و شروع می كنم از كسی كه كلا باهاش شروع كردم. قصش برمیگرده به شبی كه داشتم تو خیابون سهروردی جنوبی قدم می زدم. و یهو دوست دوران دبیرستانم “میتا” رو دیدم. با هم كلی خوش و بش كردیم و گفتم این روزا مشغول به چه كاری هستی؟؟؟ گفت آهنگسازی می كنم. گفتم چقدر جالب، اتفاقا منم این روزا دارم تكست های رپ می نویسم. گفت یكیش رو برام بخون. اون روز ها تازه فاجعه زلزله بم رخ داده بود. ومن هم به نشانه همدردی یه تكست نوشته بودم به نام “به امید روز های بی لرزش”. و اون رو براش خوندم. خیلی حال كرد. همین جور كه داشتیم صحبت می كردیم رفتیم خونه میتا و شروع كردیم به ساختن آهنگ. اینم عرض كنم كه قبلش هم كار كرده بودم منتها روی آهنگ های دانلودی.
و این اولین آهنگی بود كه داشتیم اورجینال می ساختیم. بعضی وقتا كه فكر می كنم می گم اگه من میتا رو ندیده بودم شاید هیچ وقت موزیک كار نمی كردم. ولی ایشون این جرقه رو در وجود من روشن كرد و همیشه ازش متشكرم از اینكه كمكم كرد. بدون چشمداشتی. میتا اولین كسی بود كه یكی از عكس های من رو پوستر كرد و چسبوند به دیوار اتاقش و انگیزه من رو برای ادامه قوی تر می كرد. با هم خیلی وقتا اختلاف سلیقه داشتیم. ولی ادامه دادیم. همیشه مدرن فكر می كرد. ما با هم آهنگ های “به امید روز های بی لرزش” ، “بچه های خیابونی”، “جای خالی بابا” ، “ستاره قطبی” ، “رعد” ، “مرگ” ، “نه اصلا” ، “هویت من”، “باید بتونیم” و اخیرا هم موزیک “صدای اتحاد” رو با هم كار كردیم. خیلی خوشحالم كه بعد از همه این فراز و نشیب ها و داستان های تلخ و شیرین هنوز كنار هم هستیم. هر یک از این موزیک ها كه شنیدین پشت سرش داستان های زیادی هست كه شاید توصیفش از حوصله شما خارج باشه. و خیلی طولانیه. پس به همین چند خط اكتفا می كنم. و از میتا ملكی تشكر می كنم و از صمیم قلب براش بهترین آرزو ها رو دارم.
توضیحی که بتواند به ما در رفع لینک خراب کمک بکند. مثلا چه کیفیتی و چه قسمتی از این سریال مشکل خرابی دارد.
