مثل باران چشم هایت دیدنی ست
شهر خاموش نگاهت دیدنی ست
زندگانی معنی لبخند توست
خنده هایت بی نهایت دیدنی ست
به نیوتن بگوییدهر عملی را عکس العملی نیست!
اگر بوداین همهعاشقانه های منبی جواب نمی ماند.
می خواهم آن قدر خودخواهانه بغلت کنم که
جای ضربان قلبم روی تنت بماند…
در عجبم از کار خدا…
تو را آفرید و حال از من انتظار یکتا پرستی دارد…
وقتی چشمانم را روی هم می گذارم
خواب مرا نمی برد
تو را می آورد!
از میان فرسنگ هافاصله …!
اگر لب ندهی
چنان به گندمزار خیره می شوم
که گندم شوم
بر سفره ات بیایم
نان میان لبانت شوم!
علی رضا روشن
ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﺳﻌﺪﯼ !
ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻏﻨﭽﻪ لب هات ، ﺑﺸﯿﻨﻪ ﻃﺮﺡ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ!
ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ! ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﻋﻄﺎﺭ !
ﺑﺪﻭﻥ ﺟﺎﻭﯾﺪ ﻣﯽ ﻣﻮﻧﻪ، ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ !!!
ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ! ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﺳﻬﺮﺍﺏ !
ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻏﻮﺵ ﺩﺍﻍ ﺗﻮ ، ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺏ !!!
ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ! ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﺧﯿﺎﻡ !
ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺩﺍﻍ ﺁﺗﯿﺶ ﻟﺒﺖ ، ﺭﻭ ﺻﻔﺤﻪ لب هام !!!
ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ! ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﺟﺎﻣﯽ !
ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﻧﺸﯽ ﻫﺮﮔﺰ ، ﺍﺳﯿﺮ ﺗﯿﺮ ﻓﺮﺟﺎﻣﯽ !!!
ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ! ﻣﻨﻢ ﻣﯿﮕﻢ ﺧﺪﺍ ﻧﯿﻤﺎ !
ﻣﻨﻢ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎﺷﻖ ، ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ، ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ
سفر به فضا سفینه نمی خواهد
تو بگو دوستت دارم ، فضا با من!
از تنهایی ات دلگیر نباش…
و هیچ وقت آن را با کسی قسمت نکن…
مردم این شهر تن ها دادند تا تنها نمانند…
با هفت آسمون پر از گل یاس و میخک
با سد تا دریا پر از عشق و اشتیاق و پولک
یه قلب عاشق با یه احساس بی قرار و کوچک
فقط می خواد بهت بگه تولدت مبارک
گل مریم
گل مریم برای دیدنت دیوانه خواهم شد
نگاهم کن که از بوییدنت دیوانه خواهم شد
تو می خندی به احوال پریشانم ولی من هم
از این گونه نمک پاشیدنت دیوانه خواهم شد
مرا دیوانه می بینی و مغرورانه می خندی
نمی دانی از این خندیدنت دیوانه خواهم شد
میان این همه گل من که مریم را پسندیدم
و می دانم که از بوییدنت دیوانه خواهم شد
تو زیباتر از آنی که بچینم برگ هایت را
نگاهت می کنم از چیدنت ، دیوانه خواهم شد
همه گویند باید بوسه بر چشمان مریم زد
تو می دانی که با بوسیدنت دیوانه خواهم شد
به اشک دیدگانم می نویسم دوستت دارم
تو می خوانی و از فهمیدنت دیوانه خواهم شد
گل مریم دلم را بردی و خود نیز می دانی
که با این گونه دل دزدیدنت دیوانه خواهم شد
گل مریم دو چشمانت گواهی می دهد روزی
تو را می چینم و با چیدنت دیوانه خواهم شد
بر من گذشتی ، سر بر نکردی
از عشق گفتم ، باور نکردی
دل را فکندم ارزان به پایت
سودای مهرش در سر نکردی
گفتم گلم را می بویی از لطف
هتا به قهرش پرپر نکردی
دیدی سبویی پر نوش دارم
با تشنگی ها لب تر نکردی
هنگام مستی شور آفرین بود
لطفی که با ما دیگر نکردی
آتش گرفتم چون شاخ نارنج
گفتم : نظر کن سر بر نکردی
سیمین بهبهانی
