ته موویزآرشیو - ته موویز

بیوگرافی شهره سلطانی

فارغ التحصیل موسیقی از دانشگاه آزاد.

شروع فعالیت در تاتر با نمایش گلدونه خانوم در سال 1366.

شروع فعالیت در تلویزیون در سال 1369.

شروع فعالیت سینمایی با بازی در فیلم سه مرد عامی (سیامک شایقی) در سال 1372.

با مجموعه ماندگار روزی روزگاری (امرالله احمدجو) به شهرت رسید. و در چند مجموعه، موفق ظاهر شد و به عنوان یک بازیگر توانای تلویزیونی به محبوبیت رسید. اما در سنیما به هیچ وجه موفق نبود. حتی در فیلم قرمز (فریدون جیرانی).

اما بازی زیبای او در یک قسمت از مجموعه خانه سبز (بیژن بیرنگ، مسعود رسام) و همچنین در یک قسمت از مجموعه همسایه ها (محمدحسین لطیفی) از او چهره ای محبوب ساخت.

برنده جایزه بهترین نمایش نامه نویس از پانزدهمین جشنواره تاتر فجر برای بازی در نمایش شعبده و طلسم.

بخشی از فیلم شناسی:

سه مرد عامی (1372)

توطئه (علی قوی تن، 1374)

قرمز (فریدون جیرانی، 1377)

روزی روزگاری (مجموعه، امرالله احمدجو، 1369)

خانه سبز (مجموعه، بیژن بیرنگ، مسعود رسام، 1376)

شلیک نهایی (مجموعه، محسن شامحمدی، 1376)

همسایه ها (مجموعه، محمدحسین لطیفی، 1379)

رستوران خانوادگی (مجموعه، 1380)

جوانی (مجموعه، سعید سلطانی، 1380)

برای آخرین بار (مجموعه، اکبر منصور فلاح، 1384)

طناز طباطبایی – اردیبهشت 94

صابر ابر وطناز طباطبایی – فیلم رخ دیوانه| سی و سومین جشنواره فیلم فجر

عکس جدیدطناز طباطبایی- مهر 93

طناز طباطباییدر فیلم جدیدساکن طبقه وسط

عکس جدیدطناز طباطبایی93

طناز طباطبایی و پوران درخشنده

پشت صحنه شاهگوش – طناز طباطبايى ، الهه ميرباقرى ، آزاده محسنى

عکس جدید طناز طباطبايى – شهریور 93

فیلم سینمایی آرایش غلیظ !

آرایش غلیظ ؛ یک فیلم اجتماعی دیوانه‌وارِ دوست‌داشتنی!

عکس های جدید طناز طباطبایی

طناز طباطبایی و سحر دولتشاهی

پشت صحنه سریال شاهگوش

‎

پشت صحنه شاهگوش

بیوگرافی طناز طباطبایی

طناز طباطبایی متولد ۲۰ ادیبهشت ۱۳۶۲ در محله ی نیاوران است ،یک خواهر دارد که بزرگتر از اوست و به خواهرش خیلی علاقه مند است ،مجرد است، کارگردانی تئاترخوانده،با موسیقی آشنایی دارد و گیتار می زند ،مدتی هم کار نقاشی میکرد ،پدرش نیز در زمینه ی موسیقی فعالیت دارد ،در کلاسهای آزاد بازیگری شرکت کرده بود که هنوز یک ماه از کلاسهایش نگذشته بود برای بازی در جوانی انتخاب شد و اولین بازی خود را در سال ۸۰ انجام داد ،بعد از آن به هنر علی الخصوص بازیگری علاقه مند شد و در رشته تئاتر تحصیل کرد ،از فعالیتهای هنری اش عبارتند از: میوه ممنوعه ،پسر تهرونی ،صداها ،میزاک ،جعبه موسیقی ،چهار انگشتی ،دیشب باباتو دیدم آیدا و….

مصاحبه با طناز طباطبایی

چطور همکاری شما و خانم درخشنده شکل گرفت؟

– خانم درخشنده در ابتدا اصلا تصمیم شان این بوده که برای این نقش بازیگر آشنا و شناخته شده نگذارند و به اصطلاح از نابازیگر استفاده کنند. گویا از 800 نفر هم تست می گیرند تا این که یک روزی روزنامه بانی فیلم عکس من را در «نارنجی پوش» چاپ می کند و خانم درخشنده عکس را که می بینند از اطرافیانشان پرس و جو می کنند که این خانم کیست و می گویند طناز طباطبایی.

البته «مرهم» را قبلا از من دیده بودند ولی در عکس نمی شناسند که من همانی هستم که در «مرهم» بازی کرده ام. بعدها به من گفتند اتفاقا هم آن فیلم و هم بازی من را خیلی دوست داشتند. بعد که دستیارهایشان می گویند که این فلانی است می گوید که زنگ بزنید بیاید دفتر. به من زنگ زدند و من به دفترشان رفتم. یک درگیری هم من آن موقع داشتم که مجبور شدم عذرخواهی کنم و نتوانستم بپذیرم. یک هفته ای گذشت و مشکلات من از یک طرف حل شد و از طرف دیگر هم خانم درخشنده دوباره پیگیری کردند و بالاخره دست سرنوشت و تقدیر باعث شد که این کار را انجام دهم.

ایشان بعد از این که من را انتخاب کردند ترجیح دادند بازیگر پسر فیلم را ناآشنا بگذارند، به اضافه این که با خانمی هم صحبت کرده بودند ولی به این نتیجه رسیده بود که نقش آن دختر نقش خیلی سختی است و بهتر است به یک بازیگر حرفه ای آن را بسپارد.چون باید خیلی تجربه بازیگری به کمک بازیگر بیاید و هر کسی نمی توانست آن را بازی کند. فکر می کنم این نقش می توانست ضربه های روحی و عاطفی و حسی شدیدی به یک نابازیگر بزند که از سینما و بازیگری زده می شد و همین طور برای خود فیلم هم ریسک بزرگی محسوب می شد. چون هیچ تضمینی وجود نداشت که بشود این نقش را با یک نابازیگر درآورد.

برای رسیدن به این نقش چه کردید؟

– من در این کار صرفا به تعریف های خانم درخشنده اکتفا کردم و هیچ زنی را که این ماجرا را تجربه کرده باشد اما از نزدیک ندیدم. چون حتی خواندن فیلمنامه هم برایم درناک، سخت و بغرنج بود و اصلا نمی توانستم تصور روبرو شدن با آدمی را داشته باشم که این عذاب را از سر گذرانده است. حتی ما در اعترافات بازپرسی نمی توانستیم همه اعترافات را بگوییم، در فیلم هم نگفتیم و موسیقی روی برخی صحنه ها می آید.

فیلم تان بهترین فیلم از نگاه تماشاگران شد. منتقدان هم با این همه نقدهایی که به این فیلم دارند، معتقدند بهترین فیلم پوران درخشنده تا امروز است. شما چه فکر می کنید؟

– من هم معتقدم بهترین فیلم خانم درخشنده است و بهترین بازی من تا به امروز. سخت ترین فیلمی است که من تا امروز کار کردم و به خاطر سوژه آن، تجاوز، شیوه طرح آن خیلی مهم بود و ما باید لب مرز حرکت می کردیم تا اصلا بتوان این موضوع را مطرح کرد. اگر هر فیلمساز دیگری جز خانم درخشنده این فیلم را می ساخت ممکن بود از پس کار برنیاید یا کار توقیف شود. هوشمندی خانم درخشنده همین حرکت ظریف او روی لبه تیغ بود، متن خوبی هم داشت و من تصورم بر این بود که فیلم خوبی می شود.

حالا که به اینجا رسیدیم بگذارید بپرسم اصلا هدف شما از بازیگری چیست؟ برای رسیدن به چه چیزی بازی می کنید؟

– برای من بازیگری زندگی است. بازیگری خلاقیت است یعنی تصویر و تجسم است. روزی که من از خواب بیدار شوم و تصور و تجسمی در ذهن نداشته باشم و احساس کنم من موجودی فرسوده و به دردنخورم و هیچ ایده خلاقی نداشته باشم، آن روز باید بمیرم. بازیگری برایم بهانه ای است برای جذاب تر زندگی کردن چون اگر یک روز زندگی عادی و بدون هیچ خلاقیتی داشته باشم، دیوانه می شوم.

نقش شیرین نعیمی در «هیس …» از آن دست نقش هایی است که برای هر بازیگری هم امکان دیده شدن را فراهم می کند و هم خطرناک است. خطرناک به این جهت که ممکن است سایه آن همیشه روی بازی های بعدی شما بیفتد. زمانی که این نقش را انتخاب کردی به این مسئله فکر کردی؟

– زمانی که «صداها» را بازی کردم همه گفتند که نقش معتاد دیگر روی تو می ماند. بعد از آن 2، 3 تا کار دیگر بازی کردم که در آن ها نقش معتاد نداشتم. تا نوبت به معتاد «مرهم» رسید که دست کم خودم فکر می کنم خیلی متفاوت با معتاد «صداها» بود و سعی کردم شکل دیگری از بازیگری را ارائه دهم که در «صداها» مخاطب از من نادیده بود. اصرار من بر تفاوت دقیقا همین نقطه است و همه تلاشم بر این است که با جستن به این ور و آن ور و حضور در تئاتر، سریال، نقش کوتاه و بلند در سینما و همه این ها هم ذهن خودم و هم ذهن مخاطب را با یک نوع بازی عادت ندهم و متوجه تفاوت ها کنم.

این مطلبی که می گویم را شاید خیلی ها قبول نداشته باشند و روش دیگری داشته باشند اما من جزو آن دسته بازیگرانی هستم که اعتقاد دارم نباید طناز طباطبایی باشم که«شیرین نعیمی» را بازی می کند باید «شیرین نعیمی» باشم. نباید طناز طباطبایی باشم که «میلو» است باید همه تلاشم را کنم که خود «میلو» باشم و شبیه او رفتار کنم.

گالری عکس های طناز طباطبایی

به روزترین آرشیو عکس های طناز طباطبایی

این روزها مهمترین دغدغه طناز طباطبایی چیست؟

– کهنه نشدن. من از پیر شدن می ترسم. از ذهن پیر می ترسم. از جسم پیر می ترسم.

چند سالتان است؟

– 29، متولد سال 62 هستم اما این مربوط به سن من و لب مرز 30 بودن نیست. من 18سالگی هم که گواهینامه گرفتم و فکر کردم که دیگر خیلی بزرگ شدم سریع این فیلم از ذهنم عبور کرد که یعنی دارم پیر می شوم و هر روز که جلو می روم بیشتر و بیشتر از این فرسودگی و کهنه شدن می ترسم.

هیچ وقت این ترس را هم دارید که وای الان 30 سالم شد. هنوز ازدواج نکردم یا هنوز بچه ای ندارم؟ نگران نیستید برای مادر شدن دیر شود؟

– این حرفی که الان می خواهم بگویم خیلی حرف رادیکالی است شاید خیلی ها با من مخالف باشند و البته خیلی مسئله شخصی است ولی تصورم این است که با ازدواج و بچه دار شدن و با هر چیزی که از این دست به من اضافه می شود انگار که من یک مرحله عقب می روم و این حس کهنگی به من دست خواهد داد که حالا دیگر الان تمام شدم و بچه ام از من مهم تر است. الان خودت نباید غذا بخوری و اول باید بچه ات را سیر کنی. الان جیب خودت ممکن است خالی باشد اما جیب بچه ات باید پر باشد. خودت نباید فلان کار را کنی که شوهرت بتواند فلان کار را کند. الان مجبوری کار نکنی چون بچه کوچک داری و … راستش را بخواهید من یک ذره خودخواهم، نه خیلی خودخواهم. این خیلی خودخواه بودن و ترس از کهنه شدن باعث می شود که محتاط باشم. همیشه دوست دارم جوان باشم و تازه باشم و همه چیز تازه باشد. این خیلی خطرناک است چون فکر می کنم اگر یک روزی کهنه شوم و به این باور برسم که کهنه شدم دچار افسردگی خیلی حاد می شوم که حتی ممکن است بلایی سر خودم بیاورم. همه آرزوی زندگی ام هم همین است که خداوند این تازگی را از من نگیرد.

و برای همین می خواهی این مراحل ازدواج و بچه دار شدن و تشکیل خانواده را بگذارید برای بعدتر؟

– نه این که بعدتر، اصلا هیچ وقت به آن فکر هم نمی کنم، هرگز. عشق مادر و فرزندی و عشق به خانواده، عشقی طبیعی و در نهاد بشر است ولی چیزی که من می گویم کمی متفاوت است. نمی دانم شاید من یک مقدار کمی خودشیفتگی بازیگری دارم و این چیزی است که به نظرم همه بازیگران دارند و اگر نداشته باشند اصلا نمی توانند بازیگر شوند. آن خودشیفتگی هم این است که من خودم را از هر چیزی در جهان بیشتر دوست دارم و فکر می کنم حتی اگر روزی بچه دار شوم باز هم خودم را بیشتر از او دوست خواهم داشت. آن قدر خودم را دوست دارم که حاضر نمی شوم این همه سختی به خودم بدهم که عشق دیگری را تجربه کنم. آن عشق را خودم به خودم دارم.

جدیدترین گالری عکس های طناز طباطبایی

کاملترین آلبومعکس های طناز طباطبایی

دانلود همه عکس های طناز طباطبایی

عکس های طناز طباطبایی

زیباترین عکس های طناز طباطبایی

عکس های زیبا و دیدنی از طناز طباطبایی

عکس های طناز طباطبایی در سریال شاهگوش

عکسهای طناز طباطبایی

عکس طناز طباطبایی

عکس طناز باطبایی

عکس طناز طباطبایی

عکس طناز طباطبایی

عکس طناز طباطبایی

عکس طناز طباطبایی

دانلود فیلم جدید و بسیار زیبای «رخ دیوانه»

دانلود فیلم جدید و بسیار زیبای ساکن طبقه وسط

دانلود فیلم هیس دخترها فریاد نمی زنند با بازی طناز طباطبایی

گالری عکس های جدید نگار جواهریان 94

نگار جواهریان-نشست فيلم قندون جهيزيه در جشنواره بين المللی فيلم فجر

نگار جواهریانو رامبد جوان -آيين ديدار مردمی فيلمپریدن از ارتفاع کم

نگار جواهریانو عکس یادگاری با هواداران – فروردین 94

نگار جواهریان – اسپند ماه 93 |اکران خصوصی فیلم «استراحت مطلق»

نگار جواهریان – اکران خصوصی فیلم پریدن از ارتفاع کم – اسپند 93

نگار جواهریان – اکران خصوصی فیلم پریدن از ارتفاع کم – اسپند 93

نگار جواهریان| سی و سومین جشنواره فیلم فجر

نگار جواهریان( زاده۲۲ دی۱۳۶۱تهران)بازیگرسینما،تلویزیونوتئاترایرانیاست. او دربیست و هشتمین جشنواره فیلم فجرموفق به دریافت جایزه سیمرغ بلورین در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلمطلا و مسشد.وی درچهاردهمین جشن خانه سینمانیز برای فیلمطلا و مستندیس بهترین بازیگر زن نقش اول را دریافت کرد.

عکس جدید نگار جواهریان و رامبد جوان – مهر 93

نگار جواهریان همراه با پیمان معادی – فیلمملبورن

نگار جواهریان در کنار سیمین بهبهانی

بریدن کیک تولد محمود استاد محمد توسط سیمین بهبهانی

مانی حقیقی، نگار جواهریان، پیمان معادی – بهمن 92

نگار جواهریان ، سید رضا میرکریمی و همسر ، ریما رامین فر _ ونیز – ایتالیا

فیلم‌شناسی

فیلم‌های سینمایی

گروه صحنه و لباس

مجموعه تلویزیونی

تله فیلم و شبکه خانگی

تئاتر

همسران: رامبد جوان

جوایزو افتخارات

• برنده تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن از چهارمین جشن انجمن منتقدان برایطلا و مس-۱۳۸۹
• برنده تندیس بهترین بازیگر زن نقش اول از چهاردهمین جشن خانه سینما برایطلا و مس-۱۳۸۹
• برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر برایطلا و مس-۱۳۸۸
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از جشنوارهاوسیان سینه فنبرایتنها دو بار زندگی می‌کنیم-۱۳۸۸
• برنده تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل زن از پانزدهمین جشن خانه سینما برایاینجا بدون من-۱۳۹۰
• کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن ازسی و یکمین جشنواره فیلم فجر برایحوض نقاشی-۱۳۹۱
• برنده جایزه پروین بطور مشترک با (لیلا حاتمی وترانه علیدوستی) -۱۳۹۱
• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از هفتمین دورهٔ جشنواره فیلم آسیا پاسیفیک برایحوض نقاشی-۱۳۹۲

کلاه قرمزی 93 (برای دانلود روی عکس کلیک کنید)

کلاه قرمزی 92

دانلود فیلم جدید «ملبورن»

دانلود فیلم حوض نقاشی با کیفیت بالا

دانلود فیلم بسیار زیبای «تنها دو بار زندگی می کنیم»

عکس های جدید سولماز آقمقانی – خرداد 95

سولماز آقمقانی
بازیگر
متولد: 1363
محل تولد: تهران

سولماز آقمقانی متولد خرداد ماه ۱۳۶۳ در تهران است. وی تا کنون در فیلم هایی چون «مسافر»، «کلانتر»، «زائرسرای ممتاز»، «وفا»، «سرنوشت»، «دیدار»، «سه در چهار»، «مادر زن سلام» و «بی اجازه» به ایفای نقش پرداخته است. وی همچنین در مجموعه های تلویزیونی «راه شب» ، «روزگار غریب» و «ما فرشته نیستیم» به ایفای نقش پرداخته است.

دانلود فیلم بدون اجازه با بازی سولماز آقمقانی

کيک تولد 40 سالگی عادل فردوسی پور – 10 مهر 93

عادل فردوسی‌پور(زاده۱۰مهر۱۳۵۳درتهران)روزنامه‌نگار،مترجم، مدرس دانشگاه،تهیه‌کننده،مجری تلویزیونیوگزارشگر فوتبالاهلایراناست.وی اصالتا اهل شهررفسنجاندر استانکرماناست. او دارای مدرککارشناسی ارشدمهندسی صنایعازدانشگاه صنعتی شریفاست.

او پایه‌گذار، تهیه‌کننده و مجریبرنامهٔ ۹۰که ازشبکه ۳ سیمای جمهوری اسلامی ایرانپخش می‌شود نیز هست. در سال ۲۰۰۹، هفته‌نامۀنیوزویکاو را در فهرست پرقدرت‌ترین افراد در ایران در ردۀ نوزدهم جای داد.مجله ورلد ساکربه او لقب «جان ماتسنایران» داده‌است.

لیلا حاتمی کنار عادل فردوسی پور در المپیک هنگام تماشای تنیس

«رامبد جوان،عادل فردوسی پور- اسپند ماه 92 – برنامه سال تحویل «گوشه دل تهرون

کشیدنلپعادل فردوسی‌پور در میانهوادارانش!!

فردوسی پور دراتوموبیلشخصیخود

فردوسی پور در کلاس درس دانشگاه صنعتی شریف

عادل فردوسی پور و مزدک میرزایی در زمین فوتبال

فردوسی پور اکنون یکی از مهم ترین و محبوب‌ترین و با نفوذترین چهره‌های کشورش است، آن هم در شرایطی که این سرزمین همیشه برای موفقیت جوان‌ها و کم سن و سالها کمتر امکانی فراهم کرده است.موقعیت فردوسی پور تا جایی پیش رفت که مجله معتبر نیوزویک نام او را در فهرست 20 چهره ی مهم و تاثیرگذار ایران قرار داد؛ فهرستی که 17 نام بالای جدولش از سران سیاسی مذهبی و اجرایی کشور بودند و فردوسی پور و مهران مدیری تنها نمایندگان دنیای رسانه ها و سرگرمی و نمایش. مجری و تهیه کننده برنامه “نود” که بی تردید پرمخاطب ترین برنامه زنده تخصصی تاریخ تلویزیون است، حالا پیش از چهل سالگی تمام مدارج و مراحل موفقیت و محبوبیت را گذرانده و با هوشمندی و شناخت از جامعه و رسانه و فرهنگ عمومی کشورش از رسانه ها و مصاحبه و در صدر اخبار شدن پرهیز کرده و به همین دلیل از حاشیه های بی شمار اطرافش به سلامت عبور کرده است. با این حال دانستن در مورد او برای مخاطبان یک علاقه و نیاز دائمی است که نباید بی پاسخ بماند. این نوشته به بهانه 37 سالگی محبوب ترین مجری تلویزیون از نگاه مردم نگاهی دارد به زندگی شخصی عادل از دریچه ای متفاوت:

عادل فردوسی پور 11 مهر ماه سال 53 در محله ای واقع در غرب تهران چشم به جهان گشود. در خانواده‌ای که پدرش مهندس برق بود و یک خواهر و یک برادر داشت. فضای خانه مسلما فضای فوتبالی نبود و او به دلیل علاقه‌اش به فوتبال، بچه سر به راه خانه محسوب نمی‌شد. دبستان را در مدرسه ذوقی، راهنمایی را در مدرسه طالقانی و دبیرستان را… البرز.

بچه درس‌خوانی بود؛ آن‌قدر درس‌خوان که با معدل بالای ۱۸ دیپلم گرفت اما فوتبال هیچ‌وقت از سرش نیفتاد. شاید به همین خاطر هم بود که پدر با او کاری نداشت. بعد هم در دانشگاه صنعتی شریف در رشته مهندسی صنایع قبول شد و تا پایان فوق لیسانس ادامه داد…

اغلب کارهای ترجمه‌ای را خودش انجام می‌دهد. زبانش آنقدر خوب بود که در دوره‌ای در دانشگاه تدریس می‌کرد و البته در کلاس‌های زبان. باورتان می‌شود عادل فردوسی‌پور معلم زبان‌تان باشد؟ اما اگر دوست داشته باشید بدانید کلاس‌های زبان عادل چگونه می‌گذرد، یک نفر برای‌تان زحمتش را کشیده: “تا حالا سر کلاس‌های عادل فردوسی‌پور رفتید یا نه؟ خوب اگر نرفتید، هیچ اشکالی نداره و چیز خاصی رو از دست ندادید؛ به جز یک سری اطلاعات فوتبالی.”

از اول جلسه که پسرا می‌پرسن استاد از فوتبال چه خبر و همین سوال کافیه که عادل‌خان شروع کنه به سخنرانی و یک مدت مدیدی پشت سر این بازیکن و اون تیم و اینا بگه و اطلاعات رو کنه. خلاصه بعد از همه این حوادث، جناب عادل‌خان شروع می‌کنن به انگلیسی‌صحبت‌کردن و درس‌دادن که خب صد البته طرز حرف زدنش اصلا به انگلیسی حرف زدن نمی‌خوره ولی جدا از اینها، آدم ذاتا مهربونیه؛ مثلا بعد از کلاس با دقت می‌شینه به همه سوالا جواب می‌ده…».

خودش هم در مورد کلاس‌های زبانش می‌گوید: «بالطبع حرف‌هایی پیش می‌یاد ولی اصولا از یک ساعت و نیم زمان کلاس فقط ده تا پانزده دقیقه!».

سال سوم دانشگاه تصمیم گرفت به علاقه‌مندی‌اش یعنی کار خبری بیشتر بپردازد. به دفتر روزنامه ابرار ورزشی رفت: «من علاقه دارم کار کنم؛ مطلب بنویسم». اردشیر لارودی سردبیر آن‌وقت ابرار ورزشی از او در مورد حیطه کاری‌اش پرسید: «ترجمه»! یک متن داد دستش و خداحافظی کرد؛ «فردا صبح اول وقت رفتم دفتر روزنامه. کارم رو تحویل دادم و بعد از چند روز کارم رو شروع کردم».

سال ۱۳۷۲ بود. او کارش را شروع کرد. اما بی‌شک بزرگ‌ترین علاقه‌مندی‌اش حضــــــــور در صداوسیما بود. او به قول خودش «n»دفعه تست داد و در نهایت قبول شد؛ «اوایل هم مثبت بود اما می‌گفتن صدات جوونه؛ پخته نیست. آخرین باری که تست دادم، اواخر سال‌۱۳۷۳ بود». او در تست قبول شد و کار روزنامه را رها کرد و رفت. رفت که رفت…گرچه که الان هنوز هم هر از گاهی کار مطبوعاتی را انجام می دهد…

رفت؛ هیچ‌وقت پشت سرش رو هم نگاه نکرد. یکی از دوستانش در روزنامه ابرار ورزشی، هنوز هم ناامید نشده و هرازچندگاهی با شماره همراه او تماس می‌گیرد.
اتفاق جدیدی نمی‌افتد، منتهی او دیگر تلفن‌های روزنامه ابرار را جواب نمی‌دهد. کسی نمی‌داند چه بین او و روزنامه‌ای که فعالیتش را در آن آغاز کرد گذشت اما او حالا دیگر جواب نمی‌دهد.

عادل فردوسی‌پور اما هیچ‌وقت نمی‌تواند «۹۰» را دوست نداشته باشد؛ برنامه‌ای که از ذهن او متولد شد و تا آنجا پیش رفت که کمتر علاقه‌مندی در فوتبال وجود دارد که ترجیح دهد دوشنبه شب را در خواب باشد تا جلوی صفحه تلویزیون. او از برنامه‌اش لذت می‌برد؛ شاید بیش از گزارش‌کردن یک بازی؛ «آره! ترسناک‌بودنش هم جالبه. همین که یک چیزی بگیم که دعوا بشه، یک چالشی ایجاد می‌کنه که جالبه. به نظرم، این یک ترس لذتبخشه».

کمی هم کمتر، به گزارش‌کردن روی خوش نشان می‌دهد: «وقتی بازی‌ها خوب باشند، گزارش می‌چسبه. برای من باشگاه‌های انگلیس از همه لذتبخش‌تره. از این کارم لذتی می‌برم که مطمئنم تو رشته‌ای که درسش رو خوندم، نمی‌تونستم این لذت رو ببرم».

من قرمزم یا آبی؟ او گزارشگر بی‌طرفی است؟ بسیاری از پرسپولیسی‌ها می‌گویند او استقلالی است. استقلالی‌ها هم بر عکس. هر کدام هم برای خودشان دلیل دارند.

اگرچه به نظر می‌رسد او در دوره‌ای که در دانشگاه شریف درس می‌خوانده پرسپولیسی بوده و آنها که از نزدیک می شناسندش می دانند که زمانی پرسپولیسی تیری بوده است ولی امروز اصلا حاضر نیست به طرف خاصی متمایل شود؛ «واقعا اینجا فضا این‌قدر باز نیست که یه گزارشگر بگه من قلبا طرفدار کدوم تیم هستم. اینجا فوتبال دوقطبی است. بگی قرمزم یا آبی، نصف مملکت با تو بد می‌شن. البته الان دیگه اصلا برام فرقی نمی‌کنه. الان واقعا بی‌طرفم. گزارشگر، یه ذره به یک تیم گرایش داشته باشه، تو کارش تاثیر می‌ذاره».

اما این مورد اصلا شامل حال تیم ملی نمی‌شود. نمی‌توان گفت که او مثل یک تماشاگر می‌تواند به‌راحتی و به هر طریقی ابراز احساسات کند اما بی‌طرفی هم معنایی ندارد؛ «به هر حال در این جور موارد، حتی استرس هم ایجاد می‌شه. اگه بگم در مورد پیروزی یا باخت تیم ملی کشورم بی‌احساس و بی‌طرف هستم حتما دروغ گفته‌ام. مسلما ما باید توی کار گزارش بی‌طرف باشیم ولی آن احساسی که انسان در مورد کشور خودش داره، مانع اصلی کاره».

سوتی‌های عادل
بهتر است کمی هم در مورد اشتباهات عادل فردوسی‌پور در کار گزارش بدانیم؛ چیزی که به قول خودش «سوتی» نام دارد؛ «سوتی زیاد دارم. بهترینش هم این بود که توی برنامه، حدود ۲ساعت تموم با آقای حاج‌رضایی بودیم و من موقع خداحافظی گفتم خب من از آقای نصیرزاده که ۲ساعت با ما همراه بودن تشکر می‌کنم. اصلا اون شب، هنگ کرده بودم».

با این حال، شاید این مشکل اساسی فردوسی‌پور نباشد. بیشتر، از تندصحبت‌کردن عادل شاکی هستند تا اشتباهاتش. او هنوز هم با وجود اینکه بهتر از گذشته صحبت می‌کند اما گاهی اوقات کنترل از دستش خارج می‌شود؛ «از بچگی این‌طور بودم. خیلی هم تمرین کردم و بازم دارم تمرین می‌کنم که این‌طور نباشم ولی در کل، خیلی تند صحبت می‌کنم».

البته او هیچ‌گاه هیچ تکنیک خاصی را برای گزارش‌کردن نیاموخته است؛ «هنوز خیلی چیزهاست که باید یاد بگیرم، چون هیچ دوره خاصی ندیده‌ایم و همه هنرمون چیزهای ذاتی و بیشتر خلاقانه است. هیچ وقت به طور اصولی بهمون یاد داده نشده که باید چیکار کنیم و هیچ کلاس خاصی زیر نظر مربی‌های داخلی و خارجی برامون نذاشتن».

او حتی می‌تواند آرزو کند که در بازی‌های ملی روی سکوی تماشاگران بود؛ «… و مثل آنها بالا و پایین بپرم».

انتقاد نمی‌شودهمیشه حسرت انتقاد کردن گزارشگران خارجی را می‌خورد: «این قدر که گزارشگران خارجی به‌راحتی از بازیکنان انتقاد می‌کنن که ما نمی‌تونیم بکنیم. سه سال پیش تو بازی منچستر – رئال وقتی گری نویل دوکارته شد، گزارشگر بازی گفت من مطمئنم خیلی از طرفداران منچستر خوشحال شدن که گری نویل دواخطاره شد. اگر شما چنین چیزی رو در مورد بازیکن x پرسپولیس یا استقلال بگویی، پدرت رو درمی‌یارن؛ حتی اگه بدترین بازیکن زمین باشه».

او بارها چوب همین مساله را خورده است. ۲فصل پیش علی پروین حسابی از خجالت عادل فردوسی‌پور درآمد و مسلما او تا مدتی سوژه داغ شعارهای تماشاگران در ورزشگاه کارگران بود. امیر قلعه نویی هم کم، آهن داغ انتقاد را روی تن او نگذاشته و حالا و در آخرین مورد، خداداد عزیزی – مرد همیشه شاکی فوتبال – پس از کسب نتیجه ناخوشایند ابومسلم برابر مس کرمان، چنان از این گزارشگر تلویزیونی انتقاد کرد که گویی او در تمامی بدبختی‌های ابومسلم نقش دارد.

با این حال، کمتر دیده می‌شود که او در برنامه تلویزیونی۹۰ یا حتی گزارش‌هایش مصحلت‌اندیشی پیشه کند: «خودم سعی می‌کنم هر چیزی به ذهنم می‌رسه بگم و تا جایی که نترسم می‌گم. بعضی‌ها بهشون برمی‌خوره. بعضی‌ها چیزهای دیگری می گن و البته خودسانسوری هم هست».

فقط فوتبال
بی‌طرفی باعث نمی‌شود که او به فوتبال بی‌تفاوت باشد. یکی از علاقه‌مندی‌های اصلی او در زندگی، پرداختن به فوتبال است؛ از فوتبال‌بازی‌کردن و تماشاکردن، تا مجله‌های خارجی فوتبال و اینترنت؛ «می‌شه گفت از ۲۴ساعت، ۱۲ساعت در حال دیدن فوتبال، خواندن اخبار فوتبال و کارکردن روی فیلم‌های فوتبالی هستم.
اصلا فوتبال تمام زندگی منه». همسر عادل فردوسی‌پور شرایط را پذیرفته: «او کاملا پذیرفته که قراره با کی زندگی کنه. من کار خودم رو می‌کنم و برایم خیلی جدیه. هر اتفاقی بیفته من باید فوتبالم رو ببینم. همه هم می‌دونن وقتی فوتبال می‌بینم، نباید کاری به کار من داشته باشن».

کلاس‌های زبان عادل
زبان انگلیسی! علاقه عجیبی به زبان داشت. از کلاس اول دبیرستان در کلاس‌های زبان نام‌نویسی کرد. سال آخر دبیرستان به خاطر کنکور، زبان را رها کرد اما بعدا وقتی برگشت، تا پایان کار را ادامه داد. سال سوم دانشگاه، زبان تمام شد: «کلاس‌های استادی‌اش رو هم قبول شدم اما کارم تو تلویزیون بیشتر شده بود و تصمیم گرفتم نرم».

فیلم دیدن من
یکی از علاقه‌مندی‌های سابقش سینما بوده. البته الان تنها علاقه‌مندی‌اش«۹۰» و فوتبال است و بس. شاید هم دیگر حوصله‌اش را ندارد که به سینما برود؛ «نه دیگر! اصلا حوصله‌اش رو ندارم. واقعا نمی‌تونم بشینم پای تلویزیون و یه فیلم رو تا آخر ببینم».

منبع : سینما ما

فردوسی پور و دانشجویانش در دانشگاه صنعتی شریف تهران در حال تدریس زبان انگلیسی

عکس قدیمی عادل فردوسی پور و جواد خیابانی

25 سالگیعادل فردوسی پور و برادرش (15 سال پيش)

عادل فردوسی پور

عکس کودکیعادل فردوسی پور

فردوسی پور و فرهاد مجیدی

دانلود انیمیشن باب اسفنجی – این داستان : ولنتاین

آرشیو باب اسفنجی

چرا رفتی… چرا … من بی قرارم..!

وستر و عکس بسیار زیبای دوباره می سازمت وطن سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی بامداد امروز (سه‌شنبه، ۲۸ امردادماه) در سن ۸۷ سالگی
بر اثر ایست قلبی و تنفسی دیده از جهان فرو بست.

سیمین بانو، برخیز و ببین که منظومه های نیمه تمام روی میز تحریرت، انتظار تو را می کشند، یک عالمه کار و تحقیق و نوشتن و سرودن… مگر نمی خواستی تمام شان کنی و به دست چاپ بسپاری شان… سیمین مادرم، سیمین غزل ها و بوسه ها، یک بار دیگر برخیز، به خاطر ما دختران ات در جنبش زنان، به خاطر آن نیمه دیگر سرزمین مان که چشم انتظارند، به خاطر همه زنان رنج کشیده و بی پناه «بین النهرین»، به خاطر کمک به برقراری صلح در منطقه آتش گرفته مان، به خاطر سقفی برای وطن ات که می خواهی با استخوان هایت بر پا داری، … فقط یک بار دیگر برخیز….

سراینده غزل های سیمین ایران زمین، صبح شده، برخیز، بار دیگر قامت راست کن، صبحانه ات را بخور، اخبار صبحگاهی را بشنو، آرایش چهره ات را تجدید کن، قلم به دست بگیر، و بخند…. چه دلنشین است لبخند پُر مهر و نجیبانه ات در این صبح زیبا، که غبار اضطراب سالیان را از چهره ی ما دختران سرزمین ات، می روبد؛… در کنارت بودن، ترس خوردگی را به خاطره تبدیل می کند…

سیمینِ روح و جانم، بلند شو و ببین که دختران آتش پاره ات چه ها که نمی کنند… مریم میرزاخانی را می گویم که در نوجوانی به ادبیات دلبسته بوده و در کودکی دوست داشته نویسنده شود ولی امروز بالاترین جایزه ریاضیات را در جهان کسب کرده… می دانم که با شنیدن این خبر چقدر دلت شاد می شود و خستگی سالیان از تن ات بیرون می رود… مطمئنم که مریم میرزاخانی به زمان نوجوانی اش شعرهای تو و فروغ فرخزاد و داستان های سیمین دانشور را می خوانده و در خلوت تنهایی اش، غزل های تو در رگ هایش جاری بوده…

گزارش خبری سایت یاهو از درگذشت سیمین بهبهانی

علی بهبهانی، پسر ارشد سیمین بهبهانی، گفت: با همه تلاش پزشکان، متاسفانه ساعت یک بامداد مادرم درگذشت.او افزود: حال مادر دیروز عصر اندکی بهتر شده بود و ما فکر می‌کردیم او متوجه اتفاقات اطرافش است اما متأسفانه مثل شعله شمع که بالا می‌گیرد و بعد خاموش می‌شود، ساعت یک بامداد از بیمارستان خبر دادند که او درگذشته است.

علی بهبهانی گفت: در حال تصمیم‌گیری برای انتخاب محل آرامگاه مادر هستیم و در حال حاضر نیز پیکر او در سردخانه بیمارستان است.خبر درگذشت سیمین بهبهانی از سوی کادر بیمارستان محل بستری او نیز تایید شد.

عکس ممنوع ملاقات بودن سیمین بهبهانی در بیمارستان پارس تهران
بخش حراست و پرستاری بیمارستان در تمام شیف ها از ملاقات با سیمین بهبهانی جلوگیری می کرد

سیمین بهبهانی از ۱۵ امردادماه به کما رفت و در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری بود.به دنبال بستری شدن این شاعر غزل‌سرا، پیش‌تر شایعاتی زودهنگام از درگذشت او در برخی رسانه‌ها انتشار یافته بود کهاز سوی خانواده بهبهانی تکذیب شد.

سیدعباس صالحی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به همراه افشین علاء و فاطمه راکعیبرای عیادت از این شاعر به بیمارستان رفتند. مهدی قزلی، مدیر بنیاد شعر و ادبیات داستانی، نیز در این دیدار حضور داشت.

سیمین بهبهانی‌ زاده‌ ۲۸ تیرماه سال ۱۳۰۶ در تهران، به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های تازه به «نیمای غزل» معروف است.سیمین خلیلی معروف به «سیمین بهبهانی» فرزند عباس خلیلی (شاعر، نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) بود. او ابتدا با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام خانوادگی همسر خود شناخته شد ولی پس از او با منوچهر کوشیار ازدواج کرد.سیمین که در سال ۱۳۳۷ وارد دانشکده حقوق شد، سال‌ها در آموزش و پرورش با سمت دبیری کار کرد.

زندگینامه سیمین بهبهانی

سیمین خلیلی معروف به “سیمین بهبهانی” فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و نبیره حاج ملا علی خلیلی تهرانی است.پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف – ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان پارسی و عربی شعر می گفت.

هنگامی که هنوز به دنیا نیامده بودیم «فخر عظما ارغون»، مادر سیمین بانوی ما، مشروطه خواه و عضو انجمن «نسوان وطن خواه» بود و برای حقوق زنان مبارزه می کرد. فخرعظما طی سالها تلاش حق خواهانه اش، مجله بانوان را نیز در سال 1314 بنیان گذاشت. پس از او، دخترش، سیمین بهبهانی، چه با قلم سحرآمیزش و چه با حضورش در تجمع های اعتراضی زنان، و چه صرفاَ با بودن اش به عنوان ستاره درخشان شعر و غزل ایران، توانایی و جایگاه غیرقابل انکار زنان را به جامعه پدرسالار یادآوری می کرد.

در روزگاری که نسل ما چشم به جهان نگشوده بود یا کودکی بیش نبود، سیمین بهبهانی اولین کتاب اشعارش را در سال 1329 منتشر کرد. او سرودن را تا لحظه ای که زنده بود، ادامه داد، و بسیاری از سروده هایش، در آوازها و ترانه ها، در پوسترها و شعارهای سیاسی، بازتابی در خور پیدا کرد، به ویژه پژواک غزال های او در قلب های مهربان ایرانیان، همواره زنده است.

اوحدود۱۱۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود ودر ضمن رمان های متعددی را هم به رشته تحریر درآورد که همگی به چاپ رسیدند. مادر او فخرعظمی ارغون (۱۳۱۶ ه.ق – ۱۳۴۵ ه.ش) دختر مرتضی قلیارغون (مکرم السلطان خلعتبری)از بطن قمر خانم عظمت السلطنه(فرزند میرزا محمد خان امیرتومان و نبیره امیر هدایت الله خان فومنی) بود. فخر عظمی ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند و بامتون نظم و نثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سویسی آموخت . او همچنین از زنان پیشرو و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطن خواه عضویت داشتو مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود . او همچنین عضو کانون بانوان و حزب دموکرات بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت می کرد.

پدر و مادر سیمین که در سال ۱۳۰۳ ازدواج کرده بودند، در سال ۱۳۱۰ از هم جدا شدند و مادرش با عادل خلعتبری (مدیر روزنامه آینده ایران) ازدواج کرد و صاحب سه فرزند دیگرشد.سیمین بهبهانیابتدا با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام فامیلی همسر خود نامبردار شد ولی پس از وی با علی کوشیار ازدواج نمود.او سال ها در آموزش و پرورش با سمت دبیری به فرزندان این آب و خاک خدمت کرد.سیمین بهبهانیاز چهره های ماندگار و شاعر ارزنده و صاحب سبک درعرصه غزل فارسی و همچنین از زنان پیشرو و سنت ستیز معاصر است که در زمینه حقوق بشر و حقوق زنان نیز فعالیت می کندو در کانون نویسندگان ایران نیز فعالیت دارد و مورد احترام تمامی اهل قلم و دوستداران شعر و ادب فارسی و فعالان سیاسی ایران است.او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن های بی سابقه به “نیمای غزل” معروف است.

تندیس سیمین بهبهانی

هنگامی که هنوز در خیال خود هم نمی دیدیم که جایزه نوبل روزی به سرزمین مان برسد و زنی ایرانی برنده این جایزه پُر افتخار شود، سیمین بهبهانی در سال 1378 کاندید جایزه نوبل ادبیات شد.

هنگامی که جنبش زنان بعد از سال ها فترت پس از انقلاب دوباره سربلند می کرد، سیمین بهبهانی، به دفعات برای امید بخشیدن به کنشگران جنبش زنان و تقویت امید و پایداری آنان، شعر و غزل های پُرمعنایی را سروده و به دختران خود در سراسر این مرز و بوم هدیه کرد.بانوی غزل های شورانگیز سرزمین مان نه تنها به عنوان مادر معنوی جنبش زنان بلکه در مقام یک همرزم و یاور همیشگی در این جنبش، همواره ثابت قدم بود و پا به پای آنان در تجمع های مسالمت آمیز شرکت می کرد و هتا مورد ضرب و شتم هم قرار گرفت.

عکس های سیمین بهبهانی در میان تجمعات اعتراضی در 8 مارچ روز زن

ولی اکنون سیمین بهبهانی خالق سرود «می سازمت وطن»، دیگر در میان ما نیست. او رفت ولی میراث گرانبها و ارجمندی را برای ما و نسل های آینده به یادگار نهاد. از این رو ما یاد و خاطره گرانقدر و مانای اش را عزیز می داریم، جامه عزا بر تن می کنیم و در سوگ اش، غزل های او را با جام جان مان می نوشیم… فقدان بانوی غزل سرای میهن مان را به همه هم میهنان تسلیت می گوییم.

بریدن کیک تولد محمود استاد محمد توسط سیمین بهبهانی

آثار او

سه تار شکسته (۱۹۵۱)
جای پا (۱۹۵۴)
چلچراغ (۱۹۵۵)
مرمر (۱۹۶۱)
رستاخیز (۱۹۷۱)
خطی ز سرعت و آتش (۱۹۸۰)
دشت ارژن (۱۹۸۳)
کاغذین جامه (۱۹۹۲)
یک دریچه آزادی (۱۹۹۵)
مجموعه اشعار (۲۰۰۳)

سروده و شعر دلم گرفته ای دوست با دستخط سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی در مراسم بزرگداشت دکتر محمد مصدق – قلعە احمد آباد

سيمين بهبهانیدر مراسم تشییع سیمین دانشور

.

.

.

.

مراسم خاکسپاری سیمین بهبهانی

عکس های مراسم تشییع جنازه سیمین بهبهانی

عکس های مراسم تشییع جنازه و خاکسپاری سیمین بهبهانی

جعفر پناهی در مراسمخاکسپاری سیمین بهبهانی

حضور نسرین ستوده درخاکسپاری سیمین بهبهانی

مهناز افشار و هنرمندان در مراسم خاکسپاری سیمین بهبهانی

همایون شجریان در مراسمخاکسپاری سیمین بهبهانی

نسرین ستوده بر مزار سیمین بهبهانی

کمال تبریزی، نخستینسریالشبکه نمایش خانگی‌ اش را با نام «ابله»

مقابل دوربین می‌برد تاپس از اتمام پخشسریال«شاهگوش»،

«ابله» در شبکه نمایش خانگی پخش شود

ایلیکا عبدالرزاقیو همسرش امین زندگانی -مراسماختتامیه شاهگوش

مرجانه گلچین و الهام پاوه نژاد در مراسماختتامیه شاهگوش

عکسهای مراسم اختتامیه شاهگوش

مرجانه گلچین و الهام پاوه نژاد در مراسماختتامیه شاهگوش

هانیه توسلی در مراسم اختتامیه شاهگوش

هادیکاظمی و الهام پاوه نژاد در مراسم اختتامیه شاهگوش

مرجانه گلچین و الهام پاوه نژاد در مراسماختتامیه شاهگوش

بهترین سکانس سریال شاهگوش

دانلود فیلم ابی در سریال شاهگوش

فصل دوم سریال شاهگوش با عنوان

سال های دور از خانه ساخته شده است:

دانلود سریال سال های دور از خانه

جدیدترین عکس هایالناز حبیبی94

الناز حبیبی – آذر 94

الناز حبیبی- مهر 94

الناز حبیبی

الناز حبیبی- شهریور 94

الناز حبیبی- شهریور 94

به روزترین عکسهای جذاب الناز حبیبی – شهریور 93

الناز حبیبی و زهره فکور صبور – برنامه زنده رود – شبکه اصفهان – آدینه 28 شهریور 93

عکس خانوادگی جدید – الناز حبیبی و برادر و زن برادرش

تمام عکس های جدید الناز حبیبی

دانلود همه عکس های جدید الناز حبیبی

جدیدترین آلبوم عکسهای الناز حبیبی

کامل ترین آرشیو عکسهای جدید الناز حبیبی شهریور 93

به روز ترین گالری عکس های جدید الناز حبیبی

بیوگرافی

الناز حبیبی(زاده۲۱ مرداد۱۳۶۸،تهران)بازیگرسینماوتلویزیونودانشجویرشتهتدویناست.در کودکیتئاتربازی می‎کرد. از ۱۳۷۸ هم‎کاری باکانون پرورش فکری کودکان و نوجوانانرا آغاز کرد. تا کنون، در چندمجموعه تلویزیونیوفیلم سینماییبازی کرده است. پس از آن کهسعید سلطانیبرای ۳ فیلم خود او را انتخاب کرد، به‌ طور جدی‌تر این حرفه را دنبال کرد. تا کنون، در ۳ فیلم ازکیانوش عیارینیز جلوی دوربین رفته است.

بیوگرافی الناز حبیبی از زبان خودش

سلام. الناز حبیبی در فصل گرم اما زیبای تابستان به دنیا آمد. دقیقا ۲۱/۵/۱۳۶۷، دانشجوی رشته تدوین است. الناز از سال ۱۳۷۸ کارش را با کانون پرورش فکری کودکان شروع کرده تا به این جا که چند سریال و فیلم سینمایی بازی کرده.بازی در سریال «روزگار قریب» آقای کیانوش عیاری همیشه برایم یک افتخار بزرگ است، اما کاری که باعث شد من دیده شوم، سریال «فاصله‌ها» بود، سریالی که در میان مردم جای خود را باز کرده بود و همه آن را دوست داشتند. نقش صبا برایم یک نقطه پرتاب بود.

عکس های جدید الناز حبیبی و شوهرشمهدی صاحب الزمانی

عکس های الناز حبیبی و همسرشمهدی صاحب الزمانی

عکسهای جدید الناز حبیبی و شوهرشمهدی صاحب الزمانی

حدیدترینعکس های الناز حبیبی و همسرشمهدی صاحب الزمانی

عکس های جدید الناز حبیبی و شوهرشمهدی صاحب الزمانی

فیلم‎شناسی

• ناخواسته(۱۳۹۲)
• فصل باران‌های موسمی(۱۳۸۸)
• پیتزا مخلوط(۱۳۸۹)

مجموعه‎های تلویزیونی

• دردسرهای عظیم(۱۳۹۳) (در نقش بهار)
• دودکش(۱۳۹۲) (در نقش عالیه)
• به خاطر مونا(۱۳۹۱)
• فراموشی(۱۳۹۱) (در نقش صدف)
• لبه آتش(۱۳۹۰)
• تا ثریا(۱۳۹۰) (در نقش الناز دختر کوچک خانواده)
• سی امین روز(۱۳۹۰)
• پنج کیلومتر تا بهشت(۱۳۹۰)
• فاصله‌ها(۱۳۸۹) (در نقش صبا)
• روزگار قریب(۱۳۸۶)

عکس های الناز حبیبی

عکس الناز حبیبی و دختر خاله اش

عکس الناز حبیبی و دوستانش

عکس دیده نشده و خصوصی الناز حبیبی

عکس الناز حبیبی

الناز حبیبی در کنار درخت

الناز حبیبی با لباس قرمز

عکس الناز حبیبی

عکس الناز حبیبی روی صندلی

عکس قشنگ الناز حبیبی

الناز حبیبی

عکس های پشت صحنه سریال دردسرهای عظیم

مصاحبه با الناز حبیبی در برنامه گلخانه

روشنک عجمیان، رابعه اسکویی ،نفیسه روشنو …

عکس های جدید نفیسه روشن 93

عکسهای جدید نفیسه روشن

جدیدترین عکس های نفیسه روشن

کامل ترین گالریعکس از نفیسه روشن

به روزترین آلبومعکسهای نفیسه روشن

آشا محرابى – نفیسه روشن – اقاى شفیعى – امیر محمد – تهیه کننده بانو نیکانلو در پروژه بچه نشو

نفیسه روشنزاده ۱۳ اردیبهشت۱۳۶۱درمحلهباغ صبا تهران و بازیگرسینما،تلویزیونوتئاترایراناست. وی از سال 81 فعالیت بازیگری خود را آغاز کرده و دارای مدرککارشناسی حقوقازدانشگاه آزاد اسلامیاست.

آثار

سینمایی

مجموعه تلویزیونی

فیلم تلویزیونی

تئاتر

• به سوی سعادت- سال دوم دبیرستان

شبکه خانگی

به روزترین آرشیو عکس های نفیسه روشن

عکس های جدید نفیسه روشن

عکس های نفیسه روشن

عکس های زیبا از نفیسه روشن

نفیسه روشن – بهنوش بختیاری – زهرا عاملی در نمایش دورهمی زنان شکسپیر

عکس نفیسه روشن و جوجه جغد کوچک

نفیسه روشن و میلاد روشن (برادارش) و همسرش در ماشین

نفیسه روشن و شوهرش

زیباترین و کمیاب ترین عکس هاینفیسه روشن