داستان از این جا آغاز شد که در پی پیام تسلیت نگفتن هانیه توسلی نسبت به درگذشت مرتضی پاشایی، هواداران خانم توسلی به او گوشزد می کنند که چرا این کار را نکرده است، شمار پیام ها فزونی می یابد و ایشان از این برخورد مردم به تنگ می آید و پیامی به این گونه در اینستاگرام خود می نویسد:
«من آقاى پاشايى رو نمى شناختم. يعنى نه كارهاش رو شنيده بودم نه خودش رو از نزديک ديده بودم. سبک و مدل موسيقى اش هم كه الان مى شنوم دوست ندارم. ولى دلم مى سوزه. جيگرم كبابه. از مرگ جوون ها بيزارم. كم هم نيست الان متاسفانه. خودم هم داشتم تجربه اش رو. از دست رفتن جوون وحشتناكه. ولى واكنش مردم به نظرم عجيبه. زياديه. عادت ندارم تسليت بگم. دردى رو دوا نمى كنه. كسايى كه ميان اين جا و به من مى گن چرا تسليت نمى گى هم نمى فهمم. اگه خانواده اش رو مى شناختم از نزديک حتمن به اونها تسليت مى گفتم. مثل مجيد بهرامى كه خيلى دوست و همكار مشترک داريم و خيلى شخصى تسليت گفتم به خودشون. ملت عجيبى هستيم. اين جا براى من تعيين تكليف نكنيد لطفن. به اندازه كافى حال و روزم بد هست. لطفن هم با تنوين نمى نويسم. دليلش هم صد بار گفتم. ممنون از بقيه دوستان كه مهربون و با محبت هستند و هميشه به من لطف دارند.»
اکنون چند کامنت از بین هزاران کامنت این پست جنجالی:
-یه سری طرفدار مشترک داشتی که متاسفانه لیاقت نداشتی نگهشون داری، شاید یه تسلیت کوچیک از طرف خودت باعث می شد تصویر زیباتری از سیرتت روی قلبشون حک کنی، شما هم یه روزی میمیری چه خوبه بعد از مرگ یه هنرمند واقعا خدابیامرزی از ته دل بگیم.
-واقعا خیلی گستاخ هستید شما باید الگو باشید در ضمن سنی هم ازتون گذشته به نظرتون با این حرفا خیلی متفاوت به نظر میاین؟ نه فکرتون اشتباهه.
-وااااااا چه چیییییی تو دخترررررر!!! اولا که تسلیت نگفتنت چیزی از محبوبیت مرتضی کم نکرد، دوم اینکه خانوم بازیگر به اصطلاح مردمی، حالا نخواستی تسلیت بگی اوکی نگفتی، که اصلا مهم نیست. نیاز نبود بیای پست بزاری. نگفتی تموم شد رفت دیگه پست گذاشتنت چیه؟ سوم اینکه خب چی؟ دوست نداری سبک موسیقیشو این به مردم چه ربطی داره که اومدی جار میزنی؟ چقد بد خودتو از چشم انداختی. در ضمن بازیات پیش خیلیا داغونه. واست آرزو میکنم روزی به اندازه مرتضی محبوب شی البته بعید میدونم.
-فقط متاسفم باشه شما خاصی. شما متفاوتی، این روزا واسه خودتونم پیش میاد پس انتظار تسلیت نداشته باشید
-شما به عنوان یه بازیگر وظیفه داری به طرفدارای مشترک خودتون و آقای پاشایی تسلیت بگی.
چند روز پس از واکنش ها،هانیه توسلی برگه اینستاگرام خود را با گفتن این نکته ها بست :
«بعد از فوت مرحوم پاشایی، اکثر کامنتهایی که در اینستاگرام برای من میگذاشتند تقاضاهای بعضن توهینآمیز و تند برای پست کردن یک مطلب در مورد مرتضا پاشایی و تسلیت درگذشت ایشان بود. یک پست توضیحی گذاشتم (که متنش موجود است) و ضمن ابراز تاسف و همدردی، گفتم با مرتضا پاشایی و کارهایشان آشنا نبودهام و بعد هم که گوش کردهام، فهمیدهام موسیقی ایشان سلیقهی من نبوده، و از طرف دیگر تسلیت عمومی گفتنرا دوست ندارم. از همانجا بود که کامنتهای اهانتآمیز شروع شد.
بیش و پیش از آنکه شخصن از این موج اهانت بهراهافتاده ناراحت شوم، برای فرهنگ عمومی مردم هموطنم تاسف خوردم و البته برای مرتضا پاشایی مرحوم که اینچنین طرفدارانی داشته. این موجهای اهانت از منظر شخصی یک داستان گذراست اما اگر در مقیاس بزرگتر به آن نگاه کنیم متوجه عمق فاجعه خواهیم شد. این که چرا تعداد زیادی از مردم، چنین نفرت و خشمی را در خود حمل میکنند و ادبیاتشان اینقدر سخیف و نازل است، دل آدم را به درد میآورد، اما به نظرم روانشناسان اجتماعی میتوانند تحلیلی ارائه کنند از چرایی اتفاقات اینچنینی و این «مد» جدید و هولناک دنیای مجازی که هربار به هر بهانه به یک نفر میتازند، بی آن که توهینها ارتباط چندانی با موضوع اصلی داشته باشد. نمونهاش را سال گذشته در مورد مسی و موارد مشابه دیده بودیم.
تصمیم گرفتم که صفحهی اینستاگرام عمومی خودم را ببندم و یک صفحه شخصی برای دوستان نزدیک داشتهباشم. دلیلش هم راستش اهانتها نیست. آدمیزاد از خنجری که نبُرد زخم نمیخورد. من هم که نه بیاحترامی کرده بودم و نه اهانتی، اصلن این حرفها را به خودم نگرفتم که بخواهم شخصن دلگیر شوم. ناراحتی من ناراحتی عمومی از وجود و رشد این فرهنگ نازل است. در واقع بعد از این ماجرا، از مردم ناامید شدم. به هرحال این اتفاق، هدف من را از ایجاد یک صفحهی عمومی، زیرسوال برد و به همین خاطر صفحه را به طور کلی پاک کردم. هدف من ارتباط بیشتر و نزدیکتر با عزیزانی بوده که همیشه چه در فضای مجازی و چه بیرون، به من لطف داشتهاند. اما روزی که گذشت به من نشان داد که دیگر این راه ارتباطی «کار نمیکند» به اصطلاح. وقتی آن فضایی که به طور معمول فضای آرامی بوده برای ثبت لحظهها یا معرفی کتاب و …، الان تبدیل به نوعی میدان جنگ شده، ترجیح میدهم که عرصه را برای توهین بیشتر به خودم، به مرتضا پاشایی مرحوم، و به عزیزانی که به من لطف دارند باز نگذارم. معرفی کتاب و فیلم را همچنان دوست دارم، و اگر صفحهی عمومی برای این کار باز کردم، همینجا اعلام میکنم و الان هیچ صفحهی عمومی در اینستاگرام ندارم. در نهایت امیدوارم روزی برسد که سطح فرهنگ مردم مایهی افتخار باشد، نه شرم و خجالت.»
این داستان به این جا هم پایان نیافت و شاید بدترین بخشش همین مورد باشد:
واکنش تند برادر مرتضی پاشایی به هانیه توسلی
پیش از هر چیز واکنش آن دسته از کسانی که کامنت های زشت و زننده برای هانیه توسلی نوشتند محکوم است، در این شکی نیست و همچنین هانیه توسلی و هر آدمی می تواند هر دلبستگی و علاقه ای داشته باشد و حق ایشان است. ولی آیا باید حتما خانم توسلی این نوشتار را پست می کرد؟ این گونه سخنان جنبه خوبی نداشت و برای کسانی که داغدار بودند سخت بود. ایشان اگر به زنده یاد پاشایی حسی نداشتند، می توانستند بگذرند و رد شوند و چیزی نگویند. از سویی من این ویژگی ایشان را می ستایم که به حس خود خیانت نمی کنند و خود را سانسور نمی کند، همان گونه که چند سال پیش بازی در فیلمی که با باورهایشان همسو نبود را نپذیرفت و در پی آن مشکلاتی هم برایش پیش آمد. ولی با همه این ها اگر با بردباری بیشتری رفتار می کردند و چیزی نمی گفتند بهتر بود. گرچه باز هم یادآور می شویم که واکنش آن هوادارها شرم آور و نکوهیده بود.دیدگاه شما چیست؟
دنلود سریال ابله با بازی هانیه توسلی
عکس و ویدیوهای مراسم خاکسپاری مرتضی پاشایی
+چند کلیپ خاطره انگیز و کم تر دیده شده از او