ته موویزشهرزاد - ته موویز

گفتگوی خبرگزاری مهر با ترانه علیدوستی درباره سریال شهرزاد

ترانه علیدوستی بازیگر سریال شهرزاد شخصیت پردازی سریال های تلویزیونی را مطابق با آنچه که در جامعه وجود دارد، ندانست و بیان کرد که بهتر است سداوسیما فاصله خود را با جامعه کمتر کند.

ترانه علیدوستی با اشاره به حضورش در سریال «شهرزاد» ساخته حسن فتحی که تاکنون 6 قسمت از آن در شبکه نمایش خانگی توزیع شده است و نقش مهمی که در این سریال دارد، گفت: سنت ها گاهی بی دلیل است و زمان هایی باید بتوان از این سنت ها که در گذشته وجود داشته است، عبور کرد، در این میان نقش آثار تصویری مهم است و البته تاکنون فیلم و سریال هایی ساخته شده اند که خواسته اند عُرف هایی را که گاهی بی دلیل است به چالش بکشند ولی هنوز جای شخصیت هایی که بتوانند چنین کنش هایی داشته باشند در سینما و تلویزیون ما کمی خالی است.

این بازیگر درباره این که تا چه حد سریال های تلویزیون را تماشا می کند، بیان کرد: سعی می کنم هر سریالی که اسم آن بر سر زبان هاست، ببینم. علیدوستی درباره کیفیت آثار تلویزیونی اینگونه بیان کرد: فکر می کنم بخشی از این مساله که جزییات شخصیت ها در سریال ها دیده نمی شود به دلیل محدودیت های صداوسیماست و به نویسنده و یا کارگردانان مربوط نمی شود. اگر فضا در سداوسیما آزادانه تر باشد آن زمان می توان قضاوت کرد که هنرمندان چگونه جای خالی شخصیت پردازی ها را پر خواهند کرد. امیدوارم شخصیت پردازی بهتری از شخصیت ها در تولیدات سداوسیما دیده شود. این مساله در به تصویر کشیدن چهره مردان هم وجود دارد و فکر می کنم بهتر است سداوسیما کمی فاصله خود را با جامعه کمتر کند.

بازیگر سریال «شهرزاد» در پایان درباره بازی خود در این مجموعه و اینکه بعضی فکر می کنند از همه ظرفیت خود استفاده نکرده است و گاهی بازی هایی خنثی داشته است، اظهار کرد: احساسات من هنگام بازی در سریال «شهرزاد» بسیار درگیر این کار بود و متاسفم که برای بعضی چنین برداشتی حاصل شده است، من بعید می دانم که بازی من در این کار خنثی بوده باشد.

حسن فتحی، کارگردان کاردرست این سریال به همراه پسرش امیرحسین

شامگاه 1 آذر 94 مراسم نشست خبری سریال شهرزادبرگزار شد. در این مراسم که برای عموم آزاد بود بسیاری از بازیگران و چهره های سرشناس حضور داشتند.

به گزارش ایسنا، نشست خبری شهرزاد به همراه اکران قسمت ششم و خلاصه پنج قسمت اول با حضور عوامل سریال، علاقمندان و اهالی رسانه در حالی در پردیس ملت برگزار شد که حواشی بسیاری را به همراه خود داشت. حسن فتحی(کارگردان)، محمد امامی( تهیه کننده و سرمایه گذار)، سید محمد هادی رضوی( سرمایه گذار)، علی نصیریان، ترانه علیدوستی، عبدالله اسکندری، پریناز ایزدیار، امیر حسین رستمی، گلاره عباسی و نغمه ثمینی(نویسنده) از جمله افرادی بودند که یکشنبه شب گذشته در این مراسم حضور یافتند.

خواهران اسکندری

علیرضا نیکبخت و مهرداد میناوند

در ابتدای این مراسم حسن فتحی گفت: من و نغمه ثمینی (نویسنده) نوشتن فیلمنامه شهرزاد را با این فرض آغاز کردیم که شبکه خانگی ظرفیت و پتانسیل بالایی دارد، ولی متاسفانه آنطور که باید رونق پیدا نکرده است. عزممان را جزم کردیم تا بر اساس تحقیق در حوزه تاریخ بتوانیم فیلمنامه ای بنویسیم که با مردم ارتباط برقرار کند. به همین منظور نیز تلاش کردیم تا از بازیگران و عوامل خوب و مناسبی دعوت به کار کنیم .

فتحی از اینکه سریال شهرزاد تاکنون مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته است ابراز خوشحالی کرد و گفت: البته می شد از ابتدا این موضوع را تا حدی پیش بینی کرد، چراکه اگر گروهی در حوزه تولید آثار نمایشی کم فروشی نکند و از تمام ظرفیت‌های موجود استفاده کند، حتما اثر موفقی تولید خواهد کرد.

نهال دشتی (بازیگر نقش خواهر فرهاد)

ترانه علیدوستیکه گردنبند مرغ آمین (نماد سریال شهرزاد) همیشه همراهشونه!

در ادامه علی نصیریان گفت: در موفقیت این سریال که یک گروه بسیار حرفه ای پشت آن قرار داشت، حضور دو تن بسیار مهم و بسیار تاثیر گذار بود. این کار با حضور حسن فتحی و محمد امامی بود توانست قوام بگیرد. او با اشاره به ورود بخش خصوصی در حوزه سریال سازی با بیان اینکه به طور کلی تولید اصلا وظیفه دولت و تلویزیون نیست، ادامه داد: فکر می‌کنم بخش خصوصی حتی به صرفه تر از دولت می تواند کار کند. به این دلیل که تولید خوب زمانی صورت می‌گیرد که کار به دست مردم سپرده شود. به همین خاطر تولید آثار نمایشی نیز باید توسط بخش خصوصی انجام شود که سریال شهرزاد نمونه همین کار است.

نصیریان درباره نقش خود در سریال شهرزاد اظهار کرد: پیش از آغاز کار تمام فیلمنامه را نخواندم و فقط ۴ قسمت از آن را مطالعه کردم. ولی همان مقدار کافی بود که تا نقشم تا آخر کار را حس کنم و از آنجایی که به کارگردان مجموعه اعتماد داشتم،مطمئن بودم که کار موفقی خواهد شد. به همین دلایل این نقش را پذیرفتم.

او در ادامه با بیان اینکه من به عنوان یک بازیگر برای ایفای نقشم در سریال شهرزاد تمام تلاشم را کردم، گفت: البته آقای فتحی ( کارگردان) گاهی مرا جلوی دوربین هدایت می‌کردند که به نظر من این کار بسیار ناب و درست بود.

لیلا اوتادی و سارا منجزی

الهام پاوه نژاد

متاسفانه عدم برنامه‌ریزی مناسب و همچنین حضور تعداد زیادی از علاقمندان در سالن نشست خبری سریال شهرزاد، اعتراضات برخی از خبرنگاران را به همراه داشت که باعث شد این نشست خبری نا تمام بماند.

ترانه علیدوستی، گلاره عباسی و پریناز ایزدیار

علی نصیریان (بزرگ آقا)

مریم کاویانی

عذرخواهی روزنامه ایران از بازیگران زن سریال شهرزاد

دستکاری آشکار تصاویر زنان بازیگر سریالشهرزاددر روزنامه‌ی ایران

دو روز پس از انتشار تصاویری سانسورشده از بازیگران زن سریالشهرزاددر روزنامه‌ “ایران” این روزنامه در شماره‌ روز پنج‌شنبه‌ (۵ آذر-۲۶ نوامبر) خود با انتشار توضیحی کوتاه از این بازیگران عذرخواهی کرد.

نوشتار این روزنامه : «متاسفانه در دقایق پایانی ارسال روزنامه به لیتوگرافی، خطایی سهوی در اصلاح تصاویر خانم‌ها ترانه علیدوستی، پریناز ایزدیار و گلاره عباسی از سوی پردازشگر تصاویر صورت گرفت که در اینجا از این بازیگران عذرخواهی کرده مراتب تاسف خود را از این خطای سهوی اعلام می‌داریم.»

“ایران” هم‌چنین در کنار این توضیح، تصویر بدون سانسور نشست خبری سریال “شهرزاد” را نیز منتشر کرده است.

گفتنی است در دو عکسی که روز سه‌شنبه (۳ آذر) از این نشست خبری در روزنامه “ایران” منتشر شد، تصاویر ترانه علی‌ دوستی، پریناز ایزدیار و گلاره عباسی، سه بازیگر و نغمه ثمینی، نویسنده‌ی فیلم‌نامه‌ی سریال “شهرزاد”، به روشی ابتدایی دستکاری‌ شده و موهای‌ شان به شکلی آشکار پوشانده شده بود.

نشست خبری سریال شهرزاد با مهمانان ویژه

دلیل این که این همه مصطفی زمانیدر سریال شهرزاد

عینکش را با دست به بالا تنظیم می کرد چه بود؟ خواست کارگردان یا …. ؟

مصطفا زمانی بازیگر نقش فرهاد دماوندی در سریال «شهرزاد» درباره این که چرا در طول سریال مدام دستش به سوی عینکی که به چشم دارد می رود و آن را میزان می‌کند، توضیح داد.

او در پاسخ به سوالی درباره اینکه آیا میزان کردن عینک روی صورتش بخشی از تعریف نقش و تیک‌های شخصیت است؟ به خبرگزاری مهر گفت:من از عوامل تیم تولید عذرخواهی می کنم اما آن عینک برای من بزرگ بود و روی صورتم نمی‌ایستاد به همین دلیل دایما ناگزیر بودم آن را بالا ببرم.

وی با تاکید بر اینکه قرار نبوده است، جابه‌جا کردن عینک روی صورت بخشی از رفتار شخصیت فرهاد باشد، بیان کرد: البته در بعضی از موقعیت ها مانند فکر کردن، قرار بود این اکت باشد که فکر می کنم کاملا برای مخاطب مشخص است و بیننده متوجه می شود، اما مثلا در زمانی که شخصیت را در بحبوحه درگیری ها دستگیر می کنند دیگر قرار نبود این اکت را داشته باشم و مشکل از همان بزرگ بودن قاب عینک برای صورتم بود.

او در پاسخ به اینکه چرا عینکی مناسب وی تهیه نشده بود، اظهار کرد: این مشکل مطرح شد، اما فکر می کنم فرم عینک به گونه ای بود که نمی توانستیم کاری کنیم. این عینک به مرور حتی مثل کفش جا باز می کرد و بزرگ تر می شد!

پريناز ايزدياردرباره ادعای برخی از کرمانی ها و توهین به آن هادر بخش

هشتم سریال شهرزاد در اینستاگرام خود چنین نوشت:

«سلام به همگى به خاطر مشغله ى كارى نشد كه اين روزها به صفحه ى اينستاگرامم سر بزنم و امروز كه كامنتهاى زير پست قبل رو ديدم خيلى تعجب كردم واقعا نميدونم با اين حرفها بايد خنديد يا گريه كرد.

عزيزانِ دل ِ كرمانى ، هم وطنهاى نازنين من اول اينكه داستان سريال شهرزاد مربوط به سال ١٣٣٢ ميباشد و اون زمان هيچ شهرى حتى خود تهران ذره اى به شكل امروز نبود ، دوم اينكه شيرين قصه ، پرى ناز ايزديار نيست و با توجه به شخصيت ناز پرورده اى كه داره از رفتار اجتماعى درست و ادبيات كلامى درستى برخوردار نيست و بارها و بارها تو اين ٨ قسمت شاهد حرفها و رفتارهاى اينچنينى ازش بوديم ، به نظرم بعضى ها با كامنتهاشون خيلى كم لطفى كردن واز كاه كوه ساختن به هر حال اميدوارم اين سو تفاهم رفع بشه ، همه جاى ايران براى من زيباست و نه فقط روى شهر خودم ، روى كشور و مردم عزيزم تعصب دارم .

اميدوارم از تماشاى سريال شهرزاد لذت ببريد و نگذاريد خستگى ٨ ماه كار شبانه روزى به تنمون بمونه اين سريال با يک دنيا عشق و علاقه فقط براى لذت بردن شما ساخته شده .

❤️?? پ ن : البته دوستانى كه از الفاظ ركيک در كامنتهاشون استفاده كردند هم بلاک شدن .»

در بخش 8 سریال شهرزاد ، شیرین که تازه از سفر کرمان بازگشته در پاسخ به پرسش پدرش که مسافرت چگونه بوده است چیزی شبیه به این گزاره می گوید: «خوب نبود، یه شهر خاکی و عقب افتاده با آدم های دهاتی و …»

نماینده کرمان نیز به این رویداد واکنش نشان داده و خواستار توقف پخش شهرزاد شد.

در همین راستاحسن فتحی نیز به این جبهه گیری کرمانی ها واکنش نشان داد

به گزارش تسنیم، کارگردان این سریال، ضمن اظهار تاسف از سوتفاهم پیش آمده در رابطه با شهر کرمان در یکی از قسمت های این سریال اظهار کرد: جایگاه فرهنگی و اقتصادی رفیع مردم هنرپرور کرمان در تاریخ ایران بر کسی پوشیده نیست و مایه مباهات است.

او با توجه به قسمت‌های بعدی سریال شهرزاد، این چنین توضیح داد: در بخشی از قسمت یازدهم سریال نه تنها معلوم می‌شود که خانواده شیرین که در واقع -شخصیت منفی و افاده‌ای قصه است- کرمانی نیستند بلکه مردم نجیب و نازنین کرمان مورد ستایش قرارمی گیرند.

نمايى از پشت صحنه شهرزاد -حسن فتحى و مصطفا زمانی

حسن فتحی کارگردان و نویسنده سریال شهرزاد :

در این ١٠، ١٥ سال هر بار قرار بود همکاری مشترکی با هم داشته باشیم به دلایلی این اتفاق نمی‌ افتاد. حتی در همکاری‌های پیشین یک فیلم‌نامه سینمایی نوشته شد و یک سریال تلویزیونی که هر کدام از آنها به دلایلی امکان ساختش فراهم نشد. روزی که نخستین سکانس «شهرزاد» را گرفتیم خانم ثمینی خارج از کشور بود و به او پیغام دادم که گوش‌شیطان‌کر، بالاخره مثل این که این اتفاق افتاد. خ

وشبختانه در این سال‌ها با نویسندگان خوبی، ازجمله علیرضا نادری، علیرضا کاظمی و… کار کردم و احساس کردم با خانم ثمینی درباره برخی موضوعات سمت‌وسوهای مشترکی داریم و بد نیست فیلم‌نامه «شهرزاد» را با هم بنویسیم. خانم ثمینی در تئاتر و نمایش‌نامه‌هایش نیز رویکرد و سمت‌گیری تاریخی دارد و از این نظر سلیقه ما به هم نزدیک است و نتیجه آن شد کاری که درحال‌حاضر می‌بینید.

موضوع بودجه در این هفته‌ ها من را اذیت کرده است. خواسته یا ناخواسته خبرهایی درباره این کار منتشر شده است که بودجه این کار به روایتی ١٧ میلیارد تومان بوده و به روایتی ٣٠ میلیارد تومان و از این دست ارقام. بنده آخرین نظر را از سعید ملکان که مجری طرح این کار است، پرسیدم و گفت دقیقا ١٢میلیارد و ٧٠٠ میلیون تومان کل رقم بودجه این کار بوده است.

این را از این جهت می‌گویم که این تصور پیش نیاید که سریال شهرزاد این بازیگران را دعوت کرد و آنها هم رقم‌های خیلی بالایی گرفتند و چون رقم‌های بالایی گرفتند، کارشان را خوب انجام داده‌اند. واقعا این‌طور نیست. خوشبختانه تهیه‌کننده این سریال حسن نیت داشت و آدم اهل فرهنگی است و این امکان را فراهم کرد که ایده هشت‌ساله من اجرائی شود و باید از این بابت از آنها تشکر کرد.

اما از طرف دیگر این‌طور نبوده که بودجه خیلی بالایی برای این سریال هزینه شده باشد. ما هم یک جاهایی سعی کردیم صرفه‌جویی کنیم و گاهی به کار سرعت دادیم تا از هزینه‌ها را کم کنیم. مثلا سکانس‌هایی که در فرم معقول باید سه‌روزه تمام می‌شد، سعی کردیم یک‌روزه فیلم‌برداری کنیم. شاید جالب باشد که بگویم تمام سکانس‌های مربوط به کودتا با تمام آن شلوغی‌ها یک روز و نیم یا نهایت دو روز فیلم‌برداری شد.

سال‌ هاست است روند خاصی در سریال‌سازی دارم. سال ٧٤ سریال «پهلوانان نمی‌میرند» را کار کردم و از همان زمان مخاطب برایم اولویت داشت. خاستگاه من تئاتر است و در حوزه جهان درام خودم را وامدار هر چیزی می‌دانم که از استادانم در تئاتر یاد گرفتم. در جهان تئاتر یاد می‌گیريد مخاطب را به عام و خاص تقسیم نکنید.

دو مقاله در دفاع از سریال شهرزاد

عصر ایران – مهرداد خدیر : حاشیه سازی غیر ضروری

خبرآنلاین – دانش، مهرزاد : توهم توهین در سریال شهرزاد

مقاله نخست

عصر ایران؛ مهرداد خدیر

حاشیه سازی غیر ضروری برای سریال «شهرزاد»

با توزیع قسمت نهم سریال «شهرزاد» در شبکه نمایش خانگی همان اندک نگرانی که به خاطر دیالوگی درباره سفر به کرمان ایجاد شده بود منتفی شده و کارگردان هم البته توضیح داده عجله نکنید و منتظر قسمت های بعد باشید تا بدانید قضاوت بازیگر نقش منفی تا چه اندازه نادرست بوده است.

پس از حرف و حدیث‌هایی که مطرح شد نماینده کرمان در مجلس شورای اسلامی در تذکری به وزیر ارشاد این موضوع را مطرح کرد: «اخیرا سریالی با عنوان “شهرزاد” به کارگردانی شخصی به اسم “ح. ف” در شبکه نمایش خانگی آمده که توهین جدی به مردم ولایتمدار و بصیر دیار کریمان، شهر کرمان است.»

وی که در دولت اول محمود احمدی نژاد وزیر علوم و تحقیقات و فناوری بوده گفته است: «این مسئله جای تاسف دارد که اجازه پخش چنین سریال‌هایی را می‌دهند و لازم است نسبت به جمع‌آوری آن اقدام کنند و ما نیز شکایت به قوه قضائیه را در دست پی‌گیری داریم».

ماجرا از این قرار است که در یکی از قسمت‌ها شخصیت منفی سریال، توصیفی درباره کرمان 60 سال پیش دارد و کارگردان نیز توضیح داده همان‌گونه که دیگر سخنان و قضاوت های این شخص (‌شیرین/ دختر بزرگ آقا) نادرست است در قسمت‌های بعد می‌بینیم که در روایت این سفر نیز درست نگفته است و چند قسمت دیگر این سوءتفاهم رفع می‌شود.

جدای این که این امکان وجود داشت که آن دیالوگ قدری دقیق‌تر بیان شود و مثلا اشاره‌ای به کرمان نکنند چند نکته را می‌توان یادآور شد: حاشیه سازی غیر ضروری برای سریال «شهرزاد» اول: با نزدیک شدن به انتخابات مجلس شورای اسلامی برخی نمایندگان می‌کوشند از این طریق محبوبیت و مقبولیتی برای خود کسب کنند و در این میان دیواری کوتاه تر از هنرمندان پیدا نمی‌کنند. البته از آقای محمد مهدی زاهدی می‌توان پرسید مگر مدام نمی‌گویید که پیش از انقلاب به شهرها و روستاها رسیدگی نمی‌شد و مگر این توصیف مربوط به سال‌های پس از کودتای 28 مرداد و پیش از پیروزی انقلاب و از زبان یک شخصیت منفی نیست؟

پس چرا احساس توهین به شما دست داده است؟ از کجای توصیف شرایط و وضعیت 60 سال پیش آن هم از زبان شخصیت منفی سریال – که می‌تواند مثل دیگر قضاوت‌های او نادرست باشد- احساس توهین به شما دست داده است؟ آیا جز این است که استانداردهای زندگی در 60 سال قبل با اکنون بسیار متفاوت بوده است؟ روایت استاد دکتر محمد علی اسلامی ندوشن از دوران کودکی خود را در کتاب «روزها» بخوانید تا بدانید 80 یا 90 سال قبل امکانات زندگی در مناطق مرکزی ایران چیزی در حد صفر بوده است و شاید صفر مطلق. البته که در دهه 30 به نسبت 20 سال قبل از آن تفاوت کرده بود اما با دهه 50 قابل قیاس نیست که درآمد نفت فوران کرد. بهترین مرجع و منبع برای این مقایسه کتاب « تاریخ ایران مدرن» نوشته «یرواند آبراهامیان» است و اگر نقل‌ اطلاعات‌ مختلف از آن موجب اطاله کلام نمی‌شد

شاخص‌هایی را می آوردیم که نشان می‌داد ایران در این شصت هفتاد سال چه تغییرات شگرفی به خود دیده است. دوم: از نماینده کرمان که بالطبع داعیه‌دار دوست‌داری کرمان و کرمانی‌هاست می‌توان پرسید در چهار سالی که وزیر علوم بوده برای نکوداشت مشهورترین کرمانی پژوهش‌گر و نویسنده دانشگاهی ایران – مرحوم باستانی پاریزی- چه کاری انجام داد و آیا اصلا اثری از او را خوانده است؟!

ما کرمان را با شخصیت‌های فرهنگی آن مانند مرحوم باستانی پاریزی و هوشنگ مرادی کرمانی و محمد جواد حجتی کرمانی و با صنعت گرانی چون همایون صنعتی‌زاده و سیاسیون مشهور آن می شناسیم ولی این حساسیت را در تجلیل از آنان ندیدیم. شاید چون انتخابات مجلس نزدیک نبوده است. سوم: «ح.ف» دیگر کیست؟

اگرمنظورتان«حسن فتحی» کارگردان مطرح سینما و تلویزیون ایران است که او حسن فتحی است نه ح.ف. متهم پرونده و بابک زنجانی نیست که با نام‌های اختصاری نام او را می‌آورید! کارگردانی است که دارد پا جای پای علی حاتمی فقید می گذارد. چی را جمع آوری کنند؟ مگر با سرمایه و هنر مردم می توان این گونه بازی کرد؟!

مگر وقتی شما وزیر بودید مسوول تک تک کلماتی بودیدکه همه اعضای هیات علمی در همه دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی بر زبان می آوردند که وزیر ارشاد را مسوول همه دیالوگ های تمام فیلم هاس سینمایی و شبکه نمایش خانگی می‌دانید؟! چهارم: نشد این جماعت حرفی بزنند و کلماتی مانند «برخورد» و«شکایت» در آن نباشد! برخورد کنند که چی بشود؟ تا مردم بروند سریال علیرضاخان و لطیفه را از ماهواره‌ها دنبال کنند؟! چطور آن 4 کلمه دیالوگ را که نپسندیدید، شنیدید اما آن همه تصویر زیبا را ندیدید؟ تا به حال در کدام فیلم کودتای 28 مرداد این قدر تاثیر گذار و رسا به تصویر کشیده شده بود؟ «ح.ف» دیگر یعنی چه؟ واقعا موانست و مجالست و مصاحبت 4 ساله با آقای احمدی نژاد تا این اندازه باید بر روی ادب انسان تاثیر بگذارد؟ تا «تق»ی به توقی می خورد می گویند شکایت می‌کنیم.

شما نماینده مجلس هستید و از همان تریبون هم می توانید اعتراض خود را مطرح کنید. چرا مدام می خواهید پای قوه قضاییه را به میان بکشید؟ چرا تصور می کنید شکایت از کارگردان محبوب و مطرحی چون حسن فتحی برای شما اعتبار آفرین و رای آور است؟

شمار بازدید کنندگان از صفحه مجازی ترانه علیدوستی بازیگر نقش «شهرزاد» از یک میلیون نفر فراتر رفته است. آخر کیست که دوستدار کرمان و کرمانی نباشد؟ اما دفاع هایی از جنس باستانی پاریزی و روایت های او درباره کرمان کجا و حساسیت نشان دادن هایی از جنس آقای زاهدی کجا؟

مردم کرمان در گستره تاریخ به سعه صدر شهرت دارند و این خصوصیت مردمان کویری است که دنیا را بسیارفراخ می بینند و کرمان و یزد و دیگر شهرهای کویری از این رو باصفاتی چون بزرگ منشی شناخته می شوند و کسی که افتخار نمایندگی مردم این سامان را دارد نیز مانند خود آنان باید بزرگ منشانه برخورد کند نه این که تقاضای برخورد داشته باشد و تهدید کند. کرمان شخصیت های برجسته و صاحب قلمی دارد اما هیچ یک این گونه برنیاشفتند که آقای زاهدی و همین می تواند گواهی باشد بر این که مشکل هرگزبه آن حادی که آقای زاهدی تصور می کند نیست.

در این سریال، دختر از دماغ فیل افتاده بزرگ آقا، جمله ای گفته که اگر از زبان شخصیت مثبت فیلم (شهرزاد) بیان شده بود قابل انتساب به کارگردان بود و نه از جانب خود او. جالب این که کسانی که در حق شخصیت های بزرگ کرمان بالاترین جفاها را روا می دارند حالا به خاطر دیالوگی سینه چاک کرمان و مردم کرمان شده اند غافل از آن که بارزترین ویژگی مردمان کویر بلند نظری و سعه صدر آنان است و به اسم خیرخواهی آنان نمی توان بدِ دیگران را خواست. کرمان و کرمان دوستی را با نوشته های باستانی پاریزی و سرمایه گذاری های همایون صنعتی‌زاده و قلم شیوای مرادی کرمانی و سیاست مداران ملی آن می شناسیم و بهانه گیری به خاطر گفته های یک نقش را نمی توانیم در این مجموعه قرار دهیم. چه کنیم؟ شاید این ناتوانی به خاطر این باشد که ما ریاضی دان منتخب جهان نشده ایم.

سریال شهرزاد خوش‌ساخت است.خیلی. به خاطر آن زحمت کشیده‌اند. خیلی. علی نصیریان بازی بسیار روانی دارد. بازی‌های ترانه علیدوستی و شهاب حسینی هم درخشان است. صدای محسن چاووشی هم خوش نشسته است. این همه نکته خوب را رها کنیم و تنها به خاطر یک دیالوگ پروژه‌ای را که می‌تواند ده ها میلیارد تومان فروش داشته باشد متوقف کنیم؟! هر چند که خوش‌بختانه این اتفاق نیفتاده است و عرضه ادامه دارد. کاش آقای زاهدی هم اهل تماشا بود و این قدر به دنبال برخورد و شکایت نبود. راستی وقتی باستانی پاریزی درگذشت (‌هم او که بیش از نیم قرن برای کرمان و درباره کرمان نوشت و استاد بازنشسته و نامدار دانشگاه تهران هم بود) نماینده کرمان با سابقه تصدی وزارتخانه متصدی دانشگاهیان چقدر از او یاد کرد؟!

مقاله دوم

خبرانلاین- دانش، مهرزاد

توهم توهین در سریال شهرزاد

قطعا در بخش‌های خبری تلویزیون بار‌ها دیده‌اید که از قول برخی چهره‌های سیاسی کشورهای متخاصم و یا مخالف (از نتانیاهو گرفته تا عادل الجبیر)، صحبت‌هایی نامطلوب علیه شخصیت‌ها و هنجارهای سیاسی کشورمان پخش شده است. آیا انعکاس این صحبت‌ها، به معنای توهین سدا و سیما به رجال و ارزش‌های حکومت جمهوری اسلامی ایران و همراهی و همدلی با آن سیاستمداران متخاصم خارجی است؟

لابد در برخی سریال‌ها و فیلم‌های تاریخی/مذهبی ملاحظه کرده‌اید که از زبان چهره‌های منفی‌ای همچون یزید و ابن زیاد و ابوسفیان و… سخنانی ناروا بر ضد ارزش‌های شیعی و مناسبات اهل بیت گفته می‌شود. آیا پخش این دیالوگ‌ها به معنای ضدیت کارگردان و بازیگر آن فیلم و سریال با مکتب ائمه اطهار است؟

بابت طرح این دو پرسش ساده که جواب‌هایی بسیار بدیهی دارند، از خواننده باشعور مطلب پوزش می‌طلبم؛ ولی متاسفانه گاهی اوقات فضاسازی‌هایی هوش ربا در قبال تولیدات فرهنگی و هنری به وجود می‌آید که جز توسل به این مثال‌های بدوی، راه دیگری برای پاسخ به ذهن متبادر نمی‌شود.

آنچه اخیرا در قبال مجموعه شهرزاد تبدیل به غائله‌ای نابخردانه شده است، نمونه‌ای از این جریان غریب است. ماجرا خیلی ساده است: یکی از شخصیت‌های داستان (که زنی نازپرورده و پرافاده و در عین حال به دلیل هوو نازل شدن بر سرش، رقت انگیز است) برخلاف میلش مجبور به مسافرت به کرمان می‌شود و در بازگشت از آن منطقه با عبارت‌هایی نامطبوع یاد می‌کند.

این عبارت‌های نامطبوع، دلالت بر حس انگیزشی او در مسیر درام دارد. این یک فیلم مستند درباره کرمان‌شناسی و مردم‌شناسی آن دیار نیست که قرار باشد تک تک جملاتش ناظر به واقعیت باشد؛ بلکه فیلمی داستانی است و در داستان بر حسب شخصیت‌های منفی و مثبت و اتفاقات گوارا و ناگوار و موقعیت‌های پرفراز و نشیب روایت، در هر مقطع دیالوگ‌هایی متناسب با فضای درام (و نه واقعیت بیرون از چارچوب داستان) ادا می‌شود. اتفافا اینکه شخصیتی در ابعاد این زن، قرار باشد در بازگشت از سفر اجباری‌اش به کرمان، از این شهر (و هر شهر دیگری که رفتنش به آنجا با اجبار و اکراه و در اثر رویدادی تلخ در زندگی زناشویی بوده باشد) کلی تعریف و تمجید کند، فضایی پرمضحکه و تصنعی شکل خواهد گرفت و عملا توهین به شعور مخاطب (از جمله مخاطبان کرمانی) خواهد بود. از سوی دیگر شهرزاد یک سریال است.

در بررسی یک سریال، هیچ‌گاه با استناد به یک دیالوگ و نما و حتی قسمت، نتایج قطعی گرفته نمی‌شود و حتی ما منتقد‌ها هم از نوشتن نقد تا قبل از اتمام آن ابا داریم و نهایتا اگر هم قرار باشد چیزی به بهانه‌اش بنگاریم، مطالبی کلی خواهد بود و نقد به معنای درست ترش را به فرجام ماجرا موکول خواهیم کرد.

این روند در خصوص ماجراهایی مانند این جور غائله‌ها، بیشتر نمود دارد. سریال، کلیتی به هم پیوسته از حلقه‌های متصل به هم است و نمی‌توان با انگشت نهادن بر یکی، تمام پیکره را تحلیل کرد. پاسخ دراماتیک یک کنش یا دیالوگ یا موقعیت، ممکن است در قسمتی دیگری از سریال با کنش و صحبت و وضعیت دیگری داده شود.

نمی‌توان لا اله را علم یزید کرد و از آن پیراهن عثمان بافت و الا الله ش را نادیده گرفت. چنین رویکردی یا ناشی از جهل است و یا غرض ورزی که در هر دو حالت نامطلوب است. عبارت «توهین»، مفهوم حقوقی و واژگانی خاص خود را دارد و اگر قرار باشد بدون در نظر گرفتن نمودهای بدیهی شعور هنری و درک فرهنگی از اقتضائات ماهوی یک پدیده، از این مفهوم استفاده‌های دم دستی به عمل آید، هیچ بنایی روی بنای دیگر بند نخواهد شد.

اگر قرار بر این روند باشد پس فردوسی بزرگ هم محکوم است به توهین به اقوام ترک زبان در این بیت از شاهنامه که: بود ترک، بد طینت و دیو زاد/ که نام پدرشان ندارندیاد

در حالی که این بیت از زبان یکی از شخصیت‌های حاضر در مجلس بین سیاوش و رستم ابراز می‌شود و ناظر به عقیده خود فردوسی نیست.

سعدی نیز ابیاتی مشابه درباره این قوم دارد: ندانی کــــه مـن در اقالیم غربت/چـــرا روزگاری بــکـــــــردم درنــگــــی

برون رفتم از ننگ ترکان که دیدم/جهان درهم افتاده چون موی زنگی

همــــه ادمی‌زاده بودند لیکــــــن/چـو گرگــان بخونخوارگی تیزچنگی

اما توصیف سعدی نه ناظر به کلیت رفتاری و نژادی ترکان، بلکه ناشی از حس حضور در مناسبات خصمانه حکومت‌های وقت و زمانه‌اش بوده است. نظامی گنجوی نیز در شعری می‌سراید: ترکی صفت وفای ما نیست /ترکانه سخن سزای ما نیست که البته این نکته نه عقیده خود این شاعر، بلکه جمله‌ای است از جانب پادشاه زمانه‌اش که می‌خواست خود را از شباهت با فردی همچون محمود غزنوی مبرا سازد. از این دست مثال‌ها در ادبیات و شعر ایران کم نیست و اگر قرار باشد نگاهی همچون غوغامداران بر سر سریال شهرزاد بدان‌ها داشت؛ لاجرم از فردا باید جواز انتشار شاهنامه و بوستان و گلستان و… هم باطل شود.

آثار هنری، معیار و مبنایی جدا از سنجه‌های ارزیابی سایر پدیده‌های بشری دارند و کم هوشی فراوانی می‌طلبد تا فارغ از اقتضائات این چنینی، حکم به تنبیه و تهدید و درفش و داغ داده شود. ****** اما چرا هر از چندگاهی در قبال برخی آثار هنری از جمله فیلم ها و سریال ها، با استناد به مناسبات مربوط به لهجه و قومیت و شهر و نژاد و…این نوع غائله ها برپا می شود؟ و حتی فراتر از آن، گاهی تعصبات شغلی و صنفی هم به میان می آید و با استناد به این که مثلا فلان شخصیت منفی بهمان سریال فلان شغل را دارد، پس این سریال به همه شاغلان آن صنف توهین کرده است.

این حس و میل فراوان به توهین یابی در برخی از اقشار جامعه ما از کجا نشأت می گیرد؟ پیش از این نگارنده در یادداشتی مندرج در ماهنامه فیلم که به بهانه غائله برخی پزشکان در برابر سریال مهران مدیری نوشته شده بود، اشاراتی اجمالی را مطرح کرده بود از آن جمله که موارد پرشماری در پیشینه‌های تاریخ و فرهنگ و حکومت و اقتصاد و باورهای اجتماعی دست به دست هم داده است تا در بسیاری از پیکره‌های گروهی جامعه ما، تشخص هویتی، نه با اثبات و ایجاب، بلکه با توهم توهین شدگی و تهاجم یافتگی، اعتبار پیدا کند. گویی برخی از مردمان و حتی گروه‌های مرجع ایشان، ناخواسته میل فراوان دارند تا از طرف جایی به ایشان توهین (ولو پنداری) شود و سپس با فریاد تظلم خواهی و اعتراض علیه آن توهین، مراتب اعتباری و هویتی خود را به اثبات رسانند.

بسیاری از ما دربه در دنبال این هستیم که اثبات کنیم کسی به ما و هنجار‌ها و منافع گروهیمان، توهین یا حمله کرده است؛ آن‌گاه با نمایش تورم رگ گردن، حمیت گروهی خود را فریاد می‌زنیم و خیالمان راحت می‌شود که چقدر مهم هستیم. تعصب، خودبرتربینی، عدم اعتماد به نفس، فقدان اعتماد اجتماعی، و از همه مهم‌تر ضعف شدید در بینش اجتماعی و فرهنگی، به این جریان منحط بیشتر دامن زده است. نگارنده ساکن و متولد تهران است و از ناحیه مادری نیز اصالت تهرانی دارد.

اما چرا من (و بسیاری دیگر از همشهریانم) با وجود این همه تصویر منفی که از تهرانی ها – چه معاصر و چه قدیمی – در فیلم ها و سریال ها خلق می شود آزرده خاطر نمی شوم؟ از لات های بی ناموسی که در فیلم های مسعود کیمیایی به تجاوز و تعدی به حق دیگران مشغولند تا علاف های کله پاچه خوری که در هزاردستان زنده یاد علی حاتمی جز کتک کاری و عیاشی کار دیگر بلد نبودند و در شهری مملو از کثافت و شپش و فلاکت به سر می بردند… حالا تازه این تصویر تهران و تهرانیان در آثار فیلمسازانی متشخص است؛ وگرنه نمودهایش در فیلم های دیگران که مثنوی هفتاد من است. شاید یکی از ابعاد این موضوع به ماجرای اقلیت/اکثریت یا مرکز/حاشیه معطوف باشد.

متاسفانه فقدان یا کمبود رسیدگی های مقتضی به برخی مناطق غیر مرکز که نه مربوط به امروز و دیروز، بلکه معضلی ریشه ای از دهه های پیشین است، پتانسیلی متراکم و پربغض پرورش داده است که به محض بروز کوچکترین تلنگر، قابلیت فوران دارد و در صورت مهارنشدگی می تواند مسأله ساز باشد.

مقصر در این میان، نه لزوما آن تلنگر (که می تواند از اساس پندارآلود باشد)، بلکه در درجه اول، دامن زنندگان مسئول فضای همچنان تبعیض آلود بین مرکز و حاشیه هستند و در درجه دوم، متولیان فرهنگی ای که می توانند در آگاه سازی و بهبود اندیشه فرهنگی و هنری مردمان موثر باشند و عملا کاری انجام نمی دهند؛ که بیش از همه، مدیران مربوط دستگاه رادیو و تلویزیون به دلیل برد وسیع رسانه ای شان متهم در این نوع کوتاهی ها به شمار می آیند.

نکته دیگر نیز برمی گردد به ماهیگیری از آب های گل آلود. معمولا افرادی که در پی بقای مقام و منصب خود در جایگاه هایی هستند که نیاز شدید به رأی های محلی و اقلیمی دارد، مترصد خودنمایی و خودجلوه گری در این جور موقعیت ها هستند تا مثلا اثبات کنند که چقدر برای حوزه های متبوع خویش اهمیت فراوان قائلند؛ فارغ از این که اگر سابقه و صبغه برخی از ایشان در همین منصب و مناصب پیشین کندوکاو شود؛ آن گاه روشن خواهد شد که چه شاهکارهایی برای خلق الله (چه در حوزه عموم مردم و چه در نواحی اقلیمی خویش) به جا نهاده اند و وجدان شان هم به آسودگی خفته است.

سریال شهرزاد ، کمیا ، معمای شاه و دندون طلا از کار هایی

هستند که یک اتومبیل قدیمی دوج 66 ساله در آن حضور دارد.

به گزارش عصر ایران، این روزها در سریال هایی که در فضا های تاریخی ساخته می‌شود، یک دوج مشکی بسیار تمیز حضور فعال دارد. این خودرو در سریال شهرزاد که این روزها در شبکه نمایش خانگی توزیع می شود، مربوط به شخصیت بزرگ آقا با بازی علی نصیریان است.

یکی از دلایل اختصاص این خودرو به یکی از شخصیت های اصلی سریال سالم بودن و شرایط خاص آن بوده است. این دوج کرنت که مدل آن 1949 میلادی است، در وضعیت بسیار مطلوبی نگهداری شده و با بازسازی هایی که در آن انجام گرفت، هم اکنون به عنوان یکی از پایه های اصلی خودرویی در سریال های تاریخی حضور فعال دارد.

حمید انتشاری مالک این خودروی 66 ساله درگفت و گو با عصر ایران در مورد سریال هایی که این دوج در آن حضور داشته گفت: این خودرو علاوه بر حضور در سریال شهرزاد در سریال های تاریخی معمای شاه، کیما و دندون طلا که در شبکه نمایش خانگی پخش شد حضور داشته است.به گفته وی این خودرو حدود 8 ماه در سریال شهرزاد حضور داشته است.

دوج کرنت جزو اولین نسل های کرنت است که تولید آن از سال 1949 آغاز شد و مدل بعدی آن در سال 1953 با تغییراتی که مهمترین آن را می توان یک تکه شدن شیشه جلو ذکر کرد. مدل کرنت در دنیا تا سال 76 ادامه یافت و دوج در سال های بعد تولید مدل های دیگری را در دستور کار خود قرار داد.

علیرضا منظری توکلی نماینده مردم بافت ، رابر و ارزوییه در مجلس

بهدفاع ازاز سریال ویدیویی شهرزاد پرداخت

عضو هیات رییسه فراکسیون رسانه و هنر مجلس با اشاره به انتقادات اخیر نسبت به سریال «شهرزاد» گفت: با اندکی صبر و تامل و درخواست توضیح از مسوولان و عوامل فیلمساز،‌ پیش از رسانه‌ای کردن مسایل می‌توانیم مانع توقف پخش سریال‌های فاخر شویم.

علیرضا منظری توکلی در گفت و گو با خانه ملت، با بیان این که نباید به علت برخی سوتفاهم های پیش آمده جلوی پخش شهرزاد گرفته شود،‌ گفت: با گفتگو و توضیح می توان علت برخی سوتفاهم ها را فهمید و آن را برطرف کرد.

نماینده مردم بافت،‌ رابر و ارزوییه در مجلس شورای اسلامی بر این اساس بر ضرورت نظارت بیشتر وزارت ارشاد تاکید کرد و ادامه داد: متاسفانه به خاطر بسیاری از سوتفاهم های پیش آمده در جریان اکران،‌ اجرا یا پخش برنامه های مختلف،‌ جلوی ادامه کار بسیاری از آنها گرفته شده است که این کار بعضا به ضرر فرهنگ و هنر کشور نیز بود.

این نماینده مردم استان کرمان در ادامه با تاکید بر این که باید در زمینه پخش سریال های شبکه خانگی هوشیاری لازم صورت گیرد،‌ گفت: بهتر است افراد برای اظهارنظر در خصوص سریال ها اندکی صبر پیشه کنند و پیش از رسانه ای کردن از مسوولان امر توضیح بخواهند تا شاهد توقف پخش سریال های فاخری مثل شهرزاد به کارگردانی حسن فتحی که پیش از این نیز سریال فاخری مثل «شب دهم» را در آثار خود دارد،‌ نباشیم.

او در پایان خاطرنشان کرد: سریال شهرزاد با استقبال خوبی از سوی مردم روبرو شده است که باید از این فرصت برای فرهنگ سازی و ارایه تاریخ و گذشته مردم به آنها استفاده شود. وی افزود: استقبال خوب مردم از فیلم ها و سریال های شبکه نمایش خانگی فرصتی است برای استفاده فیلمسازان جهت نمود فرهنگ ایرانی و اسلامی و نمایش دادن تاریخ و هر آنچه یک ایرانی باید از گذشته و نحوه زندگی در حال بداند.

او با بیان این که مردم حاضرند بهای فیلم خوب را بپردازند، گفت: دلیل این که رویکرد مردم به شبکه نمایش خانگی افزایش یافته است، در یافت محتوای خوب و عمیق از این دست از فیلم هاست که کارگردانان و فیلمسازان نیز این را متوجه شده اند و می دانند اگر فیلم بامحتوایی نسازند قطعا فروش نمی رود لذا برای استقبال مردمی تمام تلاش خود را برای ساخت یک اثر خوب به کار می گیرند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز باید از این موقعیت استفاده کند و بداند در این زمینه هرچه هزینه کند، استفاده در جهت انتقال فرهنگ ایرانی و اسلامی است و نتیجه بخش نیز خواهد بود.

گفتگوی فارس با بزرگ آقای شهرزاد

نباید وارد مقایسه زنده‌ یاد علی حاتمی و حسن فتحی شویم

کارگردان «شهرزاد» چیزی کم ندارد

علی نصیریان گفت: شاید بتوان شباهت‌هایی بین زنده‌یاد علی حاتمی و حسن فتحی پیدا کرد اما او کار خودش را می‌کند و چیزی کم ندارد. این دو از دو نسل متفاوت هستند.

به گزارش خبرنگار سینمایی فارس، علی نصیریان بازیگر نقش «بزرگ آقا» در مجموعه «شهرزاد» که مدتی است در شبکه نمایش خانگی توزیع می‌شود با اقبال خوب مخاطبان روبه‌رو شده است از وی در ارتباط با اینکه آیا به نظرش شهرزاد اتفاق ویژه ای در شبکه نمایش خانگی محسوب می‌شود و می‌تواند دوباره اطمینان را به مخاطب زخم خورده این شبکه برگرداند و این که ‌آیا دلشن نمی‌خواست این فیلم در رسانه فراگیرتری همچون رسانه ملی پخش می‌شد گفت:

ای کاش در سدا و سیما شرایطی به وجود می‌آمد که این مجموعه در آن جا به نمایش در می‌آمد. از یک طرف من احساس می کنم که خیلی هم خوب است که بخش خصوصی وارد عرصه ساخت چنین آثاری شده است که البته حمایت هم باید بشود.

سدا و سیما کار تولیدی نکند

وی در ادامه افزود: تا بتواند ارتباط بهتری با مخاطب برقرار کند. واقعا همه جا گفتم باز هم می‌گویم بهتر است تولید در دست دولت نباشد و سدا و سیما به جز مسایل خبری و…. تولید نداشته باشد. کار تولیدی نکند و این کار را به کنندگان این عرصه واگذار کند. کسانی که در بخش خصوصی تولید می‌کنند را دریابد مثلا اگر اثر خوب و با کیفیتی ساخته شده است آن را از آنها بخرد. بهترین راهی که به نظرم می رسد همین است.

بخش خصوصی به فکر هزینه و کیفیت اثر خواهد بود

او همچنین اظهار داشت: وقتی بخش خصوصی وارد عرصه تولید می‌شود هم به صرفه‌تر کار می‌کند و وارد هزینه‌های اضافی نمی‌شود و هم به دلایل دیگری مانند اینکه هزینه ها از جیب شخصی است در کیفیت دقت زیادی می‌کند تا بتواند مخاطب حداکثری را جذب کند.

نباید وارد مقایسه زنده یاد علی حاتمی و حسن فتحی شویم

کارگردان «شهرزاد» چیزی کم ندارد

نصیریان بازیگر پیشکسوت سینما تیاتر و تلویزیون که با مرحوم علی حاتمی نیز همکاری داشته است درباره برخی از اظهار نظر ها مبنی بر این که شاید حسن فتحی نزدیکترین کارگردان به لحاظ کاری به علی حاتمی است گفت: شاید بتوان گاهی شباهت‌هایی بین این دو کارگردان پیدا کرد اما به هر حال هر دوی این کاگردانان از دو نسل متفاوت هستند. علی حاتمی شکل خاص خود را در کار کردن داشت و حسن فتحی هم کار خودش را می‌کند و نگاه خود را در کارهایش دنبال می‌کند. البته لزومی ندارد که وارد مقایسه این دو کارگردان و آثارشان بشویم برای اینکه هر کس کار خودش را انجام می‌دهد.اگر بخواهیم ارزش گذاری کنیم به نظرم حسن فتحی چیزی کم ندارد. نسل بعدی در کل چیزی کم ندارند.

موفقیت یک مجموعه یک علت ندارد

بازیگر فیلم سینمایی «گاو» درباره دلیل استقبال مخاطبین از مجموعه «شهرزاد» در شبکه نمایش خانگی گفت: علت توفیق و موفقیت مجموعه «شهرزاد» یک چیز نیست. بلکه چندین عامل دست به دست هم داده است تا این مجوعه مخاطب پسند شود. ابتدا باید به فیلمنامه اشاره کنم و دیگری کارگردان است در مجموعه تمام عوامل به درستی در جایگاه خود قرار گرفته بودند. انسجام گروهی که در کل مجموعه وجود داشت قطعا از نقاط قوت این مجموعه به حساب می‌آید.

گفتگوی دوم با بزرگ آقا – بانی فیلم

یک فنجان چای با علی نصیریان – بخش نخست

مثل شاگرد كلاس اول

شناسنامه‌اش عددی بیش از هشتاد سال را نشان می‌دهد اما کماکان پر انرژی و پر انگیزه است. سبک و نگاهش به بازیگری کاملا جدی و نقش در مشتش کارگردانی می‌شود. هنوز قوی و پر صلابت قدم بر می‌دارد. سال‌ها کار تیاتر و تجربه بازی در سینما و تلویزیون به او یاد داده کاراکتر چگونه شکل می‌گیرد، چگونه جذاب می‌شود و چگونه در دل یک درام متبلور می‌شود.

بازیگر سریال‌های «جلال الدین»، «قاب خاطره»، «زمین انسان‌ها»، «پرواز در حباب»، «نیمه گمشده»، «تصمیم نهایی» و نقش قاضی شارع «سربداران» را در کارنامه دارد. جزو بازیگرانی است که در این عرصه نویسندگی و حتی کارگردانی (تله تیاتر) را تجربه کرده است و با شناخت کامل از ابزار سینما و تلویزیون و حتی بازیگری امروز جلوی دوربین می‌رود. بازیگر شخصیت ماندگار آقای هالوی سینمای ایران که به همراه تعدادی از تیاتری‌ها با فیلم سینمایی «گاو» و شخصیت مش اسلام وارد سینما شد، در این مدیوم نیز با «پستچی»، «دایره مینا»، «سرایدار»، «جایزه»، «کفش‌های میرزا نوروز»، «شیرسنگی»، «جاده‌های سرد»، «روز باشکوه»، «بوی پیراهن یوسف»، «دیوانه‌ای از قفس پرید»، «شاه خاموش»، «شکارچی شنبه» و «ایران برگر» درخشید.

او که در فیلم «پستچی سه بار در نمی‌زند» و سریال «میوه ممنوعه» هم با فتحی همکاری کرده این بار برای یک نقش خاص جلوی دوربین حسن فتحی رفته است. بزرگ آقا و سریال «شهرزاد» تجربه اخیر علی نصیریان در عرصه بازیگری است که این روزها با استقبال مخاطب روبرو شده است.

او که به هیچ وجه بزرگ آقا را گاد فادر نمی‌داند مهمان یک فنجان چای بانی‌فیلم شد و از «شهرزاد»، همکاری‌اش با حسن فتحی و اوضاع و احوال فیلمنامه گفت. بخش نخست این گفت‌وگو پیش روی شماست:

بعد از سریال «میوه ممنوعه» و فیلم سینمایی «پستچی سه بار در نمی‌زند» این بار با سریال «شهرزاد» با حسن فتحی همکاری کردید و شخصیت (بزرگ آقا) خلق شد؟

– ابتدا تهیه‌کننده این سریال آقای عفیفه بودند و ایشان عوض شدند. من فیلمنامه را خواندم و به نظرم هم قصه بسیار خوب و کامل بود و هم این شخصیت جالب توجه، کار با آقای فتحی هم با توجه به تجارب قبلی برایم با خاطرات خوبی همراه بود به همین دلیل با کمال میل حاضر شدم کار کنم.

کمتر در کارنامه علی نصیریان نقش خاکستری دیده شده، اصولا ذهنیت مخاطب در مورد شما چیزی جز (بزرگ آقا) است.این نقش را با چه تعریف و ویژگی‌هایی پذیرفتید؟ و اینکه چطور یک کاراکتر با این ویژگی‌ها می‌تواند دوست داشتنی از آب در آید؟

– هم خود فیلمنامه و هم در گفت‌وگوها و نشست‌هایی که با آقای فتحی داشتیم به این نکته رسیدیم که اصولا آدمیزاد خیلی زیر و بم دارد و نمی‌توان به او در زندگی یک زاویه و یک جهت داد. انسان در طول زندگی می‌تواند جهات مختلفی پیدا کند. به نظرم این نگاه خیلی انسانی و درست هم بود. مساله (بزرگ آقا) هم همین گونه بود. در دستورالعمل استینلاوکسی هم شما می‌بینید که می‌گوید اگر شما یک چیز سیاه (در یک شخصیت) پیدا کردید به سراغ نقاط سپیدش بروید و برعکس اگر یک کاراکتر سپید داشتید نقطه‌های سیاهش را پیدا کنید. در واقع به این تعریف می‌رسیم که بشر نیروهای شیطانی و رحمانی را توامان با خودش دارد. حالا اینکه کجا کدام حس و نیرو بر آن دیگر غلبه پیدا می‌کند تعریف کاراکتر را نشان می‌دهد. خب ضرورت‌های زمانه، نوع زندگی، اتفاقات و شرایطی که آن کاراکتر در آن بزرگ شده روی تعریف شخصیت تاثیر می‌گذارد.

بخصوص در مورد (بزرگ آقا) که ما در رفتار و کردارش به نوعی یک تاریخ، یک گذشته و یک نگاه عمیق را حس می‌کنیم؟

– بله دقیقا، ما در صحبت‌هایی که با آقای فتحی هم داشتیم به این نکته رسیدیم. من در مورد شخصیت (بزرگ آقا) هم حس کردم باید مثل هر تجربه دیگری در بازیگری و ایفای هر نقش به سراغ تحقیق و تفکر در مورد این نقش بروم. شناخت کاراکتر، بررسی و پیدا کردن نقاط مختلف نقش از روی فیلمنامه، کنکاش، جستجو و در نهایت تخیل راجع به کاراکتر و البته اتود کردن جزو وظایف یک بازیگر است که من به آن اعتقاد دارم. اتودها پیش از آغاز تصویربرداری، دورخوانی، تمرین‌ها، گپ و گفت‌ها راجع به میزانسن و… شرایط را مهیا می‌کند تا تو مطلع جلوی دوربین بروی!

به یک تمرین و دورخوانی تیاتری پیش از ضبط هر سکانس اعتقاد دارید؟

– نه به اندازه دورخوانی‌های تیاتر، ولی خب اینجا هم یکسری دورخوانی محدود داشتیم. به هر حال هر بازیگری می‌رود روی نقش وقت می‌گذارد، کار می‌کند و تا به نقاطی دست یابد که حالت اجرایی پیدا ‌کند. به هر حال پیدا کردن حالت‌های نقش، ریتم شخصیت، ریتم کلی کار و قصه به تمرین احتیاج دارد. اینجا هم ما پیش از ضبط تمرین‌های ابتدایی را انجام می‌دادیم سپس کار با میزانسن و دوربین ضبط می‌شد.

و در مورد ایفای یک نقش خاکستری…

– اصلا برای من سیاهی و سپیدی‌های نقش مطرح نیست. برای من زیر و بم‌ها و پیچیدگی‌های انسانی یک شخصیت مطرح است. اینکه این آدم خوب است یا بد، خیلی مطرح نیست به هر حال همه آدم‌ها ویژگی‌های مثبت و منفی دارند. من نگاه‌ هالیوودی ندارم که یک کاراکتر را بدمن یا قهرمان و خوب ببینیم. نگاه من به عملکرد شخصیت است و حالا در این عملکرد پیچیدگی‌های کاراکتر است که خیلی اهمیت دارد.

در مورد (بزرگ آقا) و رفتارهای متفاوتش در طول قصه با شخصیت‌های مختلف از جمله قباد، شهرزاد، دخترش و حتی دستیارش این فرصت به شما ‌داده شد که به پیچیدگی‌های این کاراکتر پیش از اجرا دست پیدا کنید؟

ـ بله دقیقا، بزرگ آقا دارای این پیچیدگی‌ها بود و همانطور که شما به درستی اشاره کردید ما از او در تمام لحظات واکنش‌های مختلفی در برخورد با کاراکترهای دیگر می‌بینیم. اینکه یک شخصیت چقدر منفی است و چقدر سپید و اینکه مردم چه نظری راجع به آن دارند واقعا برایم اهمیت ندارد. من در زمان اجرا، آنچه را لازمه نقش است به آن اضافه می‌کنم و حس نمی‌کنم چون تا به حال روال کارم این بوده، بیایم فلان نقش را هم مثبت از آب در بیاورم.

یکی از نقدهایی که اصولا بازیگران به فیلمنامه‌ها و البته طراحی شخصیت‌ها دارند نگاه تخت و تک بعدی به کاراکتر است…

ـ بله…

اینجا ما در مورد اکثر شخصیت‌ها (هاشم خان، حشمت، قباد و… و به خصوص بزرگ آقا این نگاه چند بُعدی حس می‌شود.اما این فاکتور شاید در بازی همه بازیگران محسوس نیست.

ـ بله این نگاه در فیلمنامه سریال «شهرزاد» به قلم خانم نغمه ثمینی و آقای حسن فتحی وجود دارد. در مورد «بزرگ آقا» هم همین زیر و بم‌ها بود که شخصیت را جالب کرد. وگرنه اگر ما او را آدمی می‌دیدیم که مدام بدی می‌کند و مدام زور می‌گوید حتما نمی‌توانست جذاب از آب در آید. «

بزرگ آقا» یک شخصیت خاص ایرانی شاید مرتبط با آن دوره زمانی باشد که امروز هم مدل او اصلا دور از دسترس نیست.

ـ بله او یک شخصیت سنتی دارد.

یک کاراکتر سنتی که اصول خودش را در زندگی دارد…

ـ بله واقعا پایبند به اصول خودش است.

و در اصول او نگاه انسانی هم می‌توان پیدا کرد؟

ـ بله نمونه‌اش اتفاقی است که برای او و خانواده‌اش رخ داده. او می‌داند قاتل کیست ولی هیچ اقدامی نمی‌کند چون هنوز بد بودن آن آدم بهش ثابت نشده است. نمی‌خواهد اشتباه کند و خون آدم بی‌گناهی را بریزد. خیلی مراقب است اشتباه نکند…

تماسش با رییس شهربانی در خصوص واقعه 28 مرداد…

ـ بله در آن تماس می‌گوید. بس کنید چه خبر است؟ ما آمدیم یه کار کنیم شما برگردید سر کار! حالا که برگشتید چه خبرتان است؟! ما او را پایبند یکسری سنت و قاعده می‌بینم که برای خودش وجود دارد. او معیارهای خاصی در زندگی دارد که بر اساس آن حرکت می‌کند.

برویم سراغ رابطه حسی شما و نقش «بزرگ آقا»، نگاه‌های سرد و جدی به شخصیت‌هایی مثل شهرزاد، گاه گرم و مهربان به قناری‌های اتاقش «شما چرا کِز کردید؟»، استایل و نوع حرکت، کم و خلاصه حرف زدن‌ها و…

ـ (می‌خندد) به هر حال هر بازیگری برای خودش در کار روالی دارد. یادم است یکبار یک نفر از آقای عزت ا… انتظامی پرسید چکار می‌کنید که اینجوری می‌شود؟ ایشان گفت والله نمی‌دانم؟! (می‌خندد) استاد آن نمی‌دانم را درست گفت ولی واقعیت این نیست که ایشان نمی‌داند چکار می‌کند؟ گاهی اوقات بعضی از رفتارهای ما می‌رود که از دست خارج شود. بعضی از رفتارها واقعا باطنی است. به قول استاد بزرگ که می‌گوید به آن طبیعت خلاقانه خودت رجوع کن! آن طبیعت خلاقانه که درون هر هنرمندی وجود دارد و می‌جوشد، که اگر نباشد و نجوشد هنر شکل نمی‌گیرد و این اقدامات عملی نمی‌شود، (در هر رشته هنری) هدایت‌گر بازیگر است. در واقع راهنماست تا بازیگر بتواند به جایی برسد و نقشی را متفاوت بازی کند. گفتم هر بازیگری برای خودش در اجرای نقش یک روالی دارد، روال و نگاه من این است که برای هر نقشی مثل شاگرد کلاس اول می‌شوم.

یعنی برای هر نقش؛ بازیگری نقطه سر خط؟

ـ بله دقیقا، چون با یک کار جدید مواجه شده‌ام پس باید مثل شاگرد کلاس اول که آمده سر درس رفتار کنم. یعنی باید همان مسیر اولیه را طی کنم. انقدر روی نقش فکر می‌کنم، تمرکز می‌کنم، اتود می‌کنم، تخیل و کار و تلاش می‌کنم تا به یک جایی برسم.

به نظر شما همه بازیگران با همین منوال با نقش برخورد می‌کنند؟

ـ نمی‌دانم شاید برخی فکر کنند خب این نقش در فیلمنامه آمده پس باید آن را راحت بازی کنم! همین! ولی من نمی‌توانم اینقدر بی‌خیال باشم! من مطمینم هر بازیگری اگر روی نقش تمرکز کافی و کامل داشته باشد می‌تواند تمام نقاط ریز و درشت کاراکتر بالا و پایین‌های نقش را پیدا و اجرا کند. به هر حال خود اجرا هم مهم است. گاهی در زمان اجرا، نقش، خودش بازیگر را راهنمایی می‌کند. در واقع اجرا به خود بازیگر حس حالی می‌دهد که در کارش موثر است. گاهی خود صحنه، یکی از همکاران، یک راهنمایی از سوی کارگردان یک چیزی به بازیگر می‌دهد که نگاهش را تغییر می‌دهد. گاهی اوقات اتودهای متفاوت به بازیگر راهکارهای جدید راجع به نقش می‌دهد. من می‌خواهم به شما بگویم عزیزم؛ «هنر کار دشواری است» هر کسی این حرفه را سهل بگیرد نمی‌تواند به مسیر درستی برسد.خیلی‌ها حس می‌کنند بازیگری یک حرف زدن و راه رفتن است و یا یک دست و بال تکان دادن است!

تمام!؟

ـ (می‌خندد) در حالی که این گونه نیست! مگر می‌شود در موسیقی بدون ساز، اثری خلق کرد!؟ معلوم است که نه!! خیلی‌ها فکر می‌کنند حرف که می‌توانند بزنند چون خیلی‌ها، خیلی حرف می‌زنند! (می‌خندد) خب چلاق هم که نیستیم راه می‌رویم، دست و پای‌مان را هم تکان می‌دهیم! خب این تعریف بازیگری نیست! وارد شدن به یک شخصیت، تجسم نقش و خلق یک کاراکتر جدید اصلا به این سادگی نیست. بازیگری تلاش می‌خواهد، تفکر و تخیل می‌خواهد، نگاه می‌خواهد، نگاه درونی و بیرونی، در واقع گریم، صحنه، لباس و… کمک می‌کنند تا بازیگر بتواند به نقش نزدیک شود، به عمق نقش برود و وجوه مختلف کاراکتر را بیرونی کند.

ادامه دارد

تمجيد فتحی از بازی نصيريان

حسن فتحی کارگردان سریال «شهرزاد» که هفته آینده مهمان یک فنجان چای بانی فیلم خواهد بود و این روزها به شدت مشغول تدوین قسمت‌های آتی مجموعه‌اش است. سابقه همکاری با علی نصیریان در سریال «میوه ممنوعه» و فیلم سینمایی «پستچی سه بار در نمی‌زند» را دارد. کارگردان سریال «شب دهم» وقتی از گپ و گفت بانی فیلم و صرف یک فنجای چای با این بازیگر پیشکسوت مطلع شد درباره او چنین اظهارنظر کرد: «برای من افتخار است که با این هنرمند با اخلاق همکاری می‌کنم. یک بازیگر بزرگ، منظم، کاربلد، همیشه حاضر سر صحنه، در حال فکر کردن به نقش که به نظر من هر سال بهتر می‌شود. این حاصل یک زندگی سالم است که علی نصیریان در این سن و سال اینگونه پر انرژی می‌درخشد. علی باید امروز الگوی بازیگران جوان سینما و تلویزیون باشد».