ته موویزعکس نوشته - ته موویز

تقویم دسکتاپی 1403

دانلود تقویم های دسکتاپی زیبا برای سال 1402

دانلود تقویم پس زمینه بک گراند در طرح های مختلف 1402

دانلود تقویم با تم منظره، ماشین، رمانتیک، عاشقانه، گل و گیاه، طبیعت و…

 

لحظه تحویل سال 1403

ساعت 06:36:26 صبح

چهارشنبه 1 فروردین 1403

برابر با 20 مارچ 2024 میلادی

حیوان سال 1403 : اژدها!!

| استخراج و تنظیم: موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران |

 

در این پست گاهشمار یا تقویم های سال 1403 خورشیدی (به همراه قمری و میلادی) را در قالب فرمت عکس (jpeg) با مناسبت ها و تعطیلات رسمی برای شما آماده کرده ایم. همچنین فایل سبک و pdf کم حجم تقویم 1403 نیز در انتهای نوشتار از سایت ته موویز آماده دریافت می باشد!

افزون بر این ها فایل پی دی اف تقویم رومیزی مناسب چاپ و پرینت نیز در این پست درج شده است.

این تقویم با طرح ها و موضوع های بسیار گوناگونی برای پس زمینه با صرف وقت و حوصله بسیار و گلچین شدن بهترین های هر موضوع تهیه شده است تا نیاز به گشت و گذار و زحمت شما از بین انبوهی از تقویم های نه چندان زیبا نباشد تا مورد پسند شما قرار گیرد. این تقویم ها مناسب برای بک گراند و پس زمینه دسکتاپ کامپیوتر شخصی یا تبلت، موبایل، لپ تاپ و… می باشند.

طرح و موضوع و تم های این تقویم ها: طبیعت، گل و گیاه، نجوم، میوه، حیات وحش، چهره، ایران، هنر و معماری، ماشین و…

---

 

لینک های تقویم های پس زمینه مخصوص

دسکتاپ کامپیوتر و تب لت با موضوعات مختلف

دانلود تقویم دسکتاپی با موضوع طبیعت

(به زودی تقویم ها با طرح های دیگر نیز افزوده خواهند شد)

 

دانلود فایل PDF تقویم 1402

تقویم رومیزی مخصوص چااپ و پرینت

 

+ دانلود تقویم های دسکتاپ 1402

من جنگ را دوست نداشتم
ولی
وقتی سلاح گرم تو یک بوسه باشد !
من دوست دارم جنگ های تن به تن را … !
و چه ماهرانه جنگیدیم من و تو !

من و او قوانین فیزیک را نقض می‏کردیم.
در آغوش ما انرژی از حالتی به حالت دیگر تبدیل نمی‏شد،
تنها ایجاد می شد.

سر بـــه زیـــــر نیــــــستم …
من فقط زمین را می نــــــــــــــگرم …!
و به او غــــــبطه مــــــــــــی خورم …!
که اینک در نقطه ای دیگر شانه هایش را برای قدم های ِ نرم ِ تو سفت می کند … !

«حبیب صلحی زاده»

نگاهت را از من نگیر ، تا خدا را به دوئل دعوت کنم.

” یغما گلرویی “

آری آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

«فروغ فرخزاد»

در رهت ای شاهد زیبای من
شمع صفت سوخت سراپای من
جز تو جهان را عدم انگاشتم
غیر تو چشم از همه برداشتم
عشق تو شد عقل من و هوش من
گشته همه خلق فراموش من
عشق تو گنجی ست به ویرانه ام
جز تو کسی نیست به کاشانه ام

با تو بودن برایم عادتی ساخت که بی تو بودن را هرگز نتوانم.

آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت
که اگر سر برود از دل و از جان نرود

«حافظ»

گفته بودی که چرا محو تماشای منی
آن چنان مات، که حتی مژه بر هم نزنی
مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود
ناز چشم تو به قدر مژه برهم زدنی

«فریدون مشیری»

خبر داری که از غم آتشی آفروختم بی تو
در آن آتش سراندر پای خود را سوختم بی تو
به هر شهری هزاران ماهرو دیدم ولی ز آنها
به آن چشمت قسم، چشمان خود را دوختم بی تو
بتان سازند حیلتها که گردند آشنا با من
ولی من، گپ میان ما بماند، سوختم بی تو
پر است از اشک و از لخت جگر پیوسته دامانم
چقدر، ای مه ببین، لعل و گهر اندوختم بی تو
خریداران فراوانند و پر سرمایه، اما من
به چیزی جز خیالت خویش را نفروختم بی تو
مرا کشتند و از مهر تو روگردان نگردیدم
عزیزم، بین چه سان درس وفا آموختم بی تو
به لاهوتی سخن از مهربانی های تو گفتم
بدین سان پارگی های دلش را دوختم بی تو

«ابوالقاسم لاهوتی»

کجاست بالش امنی که با تو سر بنهم
که حسرت سرو سامان که گفته اند این است

“حسین منزوی”

در مکتب ما رسم فراموشی نیست
در مسلک ما عشق هم آغوشی نیست
مهر تو گر به هستی ما افتاد
هرگز به سرش خیال خاموشی نیست

«مولوی»

بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک

شاخه‌ های شسته ، باران خورده ، پاک

آسمان آبی و ابر سپيد

برگ های سبز بيد

عطر نرگس ، رقص باد

نغمه شوق پرستوهای شاد

خلوت گرم کبوترهای مست

نرم نرمک می رسد اينک بهار

خوش به حال روزگار

خوش به حال چشمه ‌ها و دشت ها

خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها

خوش به حال غنچه‌های نيمه‌ باز

خوش به حال دختر ميخک که می خندد به ناز

خوش به حال جام لبريز از شراب

خوش به حال آفتاب

ای دل من گر چه در اين روزگار

جامه رنگين نمی‌ پوشیبه کام

باده رنگين نمی ‌بينی به جام

نقل و سبزه در ميان سفره نيست

جامت از آن می که می ‌بايد تهی ست

ای دريغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم

ای دريغ از من اگر مستم نسازد آفتاب

ای دريغ از ما اگر کامی نگيريم از بهار

گر نکوبی شيشه غم را به سنگ

هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ

فريدون مشيری

تا حرف عشق میشه من میــــرم

من سخت از این حرفا دورم

منم یه روز عاشقی کردم ،

از وقتی عاشق شدم این جورم

دار و ندارم پای عشقم رفت

چیزی نموند جز، درد نامحدود

این جای خالی که تو سینه ام هست

قبلا یه روزی جای قلبـــــــــــم بود

این روزگار بد کرده با قلبم

کم بوده از این زندگی سهمم

دلیل می بافم برای عــــشق

برای چیزی که نمی فهمم

از آدمای شهر بیزارم

چون با یکی شون خاطره دارم

به من نگو با عشق بی رحمی

من زخم دارم ، تو نمی فهمی

♫♫♫

غریبه ام با این خیابونا

من از تمام شهر بیزارم

از هرچی رابطه ست می ترسم

از هرچی عشقه من طلب کارم

همین که قلب تو مردد شد

در دل من خاطره ای رد شد

از وقتی عاشقش شدم ترسیدم

از وقتی عاشقش شدم بد شد

ترانه سرا : زهرا عاملی

نه بهاری
و نه یاری
حیف…
اما من و تو
دور از هم می پوسیم
غمم از وحشت پوسیدن نیست.
غمم از زیستن بی تو در این لحظه پر دلهره است

«حمید مصدق»

روزهایی که می دیدمت “نفسم” می گرفت،
حالاکه نیستی”دلم” می گیرد، بیا…. تحمل اولی آسان تر است….

داشتنت… مثل نم نم بارون جاده شمال،
مثل خواب بعد از ظهر…
مثل بوسه های تند تند و یواشکی…
مثل آهنگ های قدیمی کریس دی برگ…
مثل دیالوگ های فیلم آوای باران…
آی می چسبه… آی می چسبه…

هر روز پسرکی فقیر برای سیر کردن قلبش سر کوچه ای به گدایی نگاهش می نشست
و دختری نجیب برای رفع هفتاد بلا صدقه ای می انداخت در کاسه چشمانش …!

من درد تو را ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به سد هـــزار درمان ندهم
“مولوی”

عــشــق یعنی:
طوری نگام کنی که انگار آدم قحطه!

زلف مشکین تو یک عمر تامل دارد / نتوان سرسری از معنی پیچیده گذشت
«صائب تبریزی»

خــواهــم کــه تـو را در بـر بـنـشـانـم و بـنـشـیـنـم
تــا آتــش جــانــم را بــنــشـیـنـی و بــنــشـانــی
دل بـا مـن و جـان بـی تـو نـسـپـاری و بـسـپـارم
کــام از تــو و تـاب از مـن نـسـتـانـم و بـسـتـانـی

“رهی معیری”

ضربان قلبمو روی خنده های تو تنظیم کردم، پس بخند تا زنده بمونم.

خون می‌چکد از تیغ نگاهی که تو داری / فریاد از آن چشم سیاهی که تو داری

«صائب تبریزی»

تو مرا یاد کنی یا نکنی، باورت گر بشود، گر نشود حرفی نیست؛ اما…
نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست

«سهراب سپهری»

آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

· ‫ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

· ‫ﻃﻠﻮع

· ‫ﺟﺰﻳﺮه

· ‫ﻧﺎﻣﻪ

· ‫ﭘﻨﺠﺮه

· ‫دودﻟﻲ

1. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : م.ﺳﭙﻨﺪ

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫ﻫﻮاي ﺧﺎﻧﻪ ﭼﻪ دﻟﮕﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫از اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻪ دﻟﻢ ﺳـﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﻋـﻘـﺎب ﺗـﻴـﺰ ﭘـﺮ دﺷـﺘـﻬﺎي اﺳـﺘﻐﻨﺎ

‫اﺳـﻴـﺮ ﭘـﻨﺠﻪي ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺻـﺪاي زﻣـﺰﻣـﻪي ﻋﺎﺷـﻘﺎن آزادي

‫ﻓﻐﺎن و ﻧﺎﻟﻪي ﺷﺒﮕﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﻧـﮕـﺎهِ ﻣـﺮدم ﺑـﻴـﮕﺎﻧـﻪ در دل ﻏـﺮﺑـﺖ

‫ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﺴﺘﻪي ﻣﻦ ﺗﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﻣﺒﺮ ز ﻣﻮي ﺳﭙﻴﺪم ﮔﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻤﺮ دراز

‫ﺟﻮان ز ﺣﺎدﺛﻪاي ﭘـﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺑﮕﻮ اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﻤﻲرﺳﺪ ﻓﺮﻳﺎد

‫ﻛﻼم ﺣﻖ دمِ ﺷﻤﺸـﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺑـﮕـﻴـﺮ دﺳـﺖ ﻣﺮا آﺷـﻨﺎي درد ﺑـﮕﻴﺮ

‫ﻣﮕﻮ ﭼﻨﻴﻦ و ﭼﻨﺎن، دﻳﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺮا ﻣﻴﻜِﺸﺪ ﭼﻪ ﺧﻮن و ﭼﻪ ﺧﺎك

‫ﻣـﺤـﺒـﺖ اﺳـﺖ ﻛـﻪ زﻧـﺠـﻴـﺮ ﻣـﻲﺷـﻮد ﮔـﺎﻫـﻲ

‫ﻣﺒﺮ ز ﻣﻮي ﺳﭙﻴﺪم ﮔﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻤﺮ دراز

‫ﺟﻮان ز ﺣﺎدﺛﻪاي ﭘـﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺑﮕﻮ اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﻤﻲرﺳﺪ ﻓﺮﻳﺎد

‫ﻛﻼم ﺣﻖ دمِ ﺷﻤﺸـﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﻫﻮاي ﺧﺎﻧﻪ ﭼﻪ دﻟﮕﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫از اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻪ دﻟﻢ ﺳﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﮔﺎﻫﻲ

‫ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺮا ﻣﻴﻜِﺸﺪ ﭼﻪ ﺧﻮن و ﭼﻪ ﺧﺎك

‫ﻣـﺤـﺒـﺖ اﺳـﺖ ﻛـﻪ زﻧـﺠـﻴـﺮ ﻣـﻲﺷـﻮد ﮔـﺎﻫـﻲ

2. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : ﻃﻠﻮع

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : ﭘﺪرام

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ دﻟﺘﻨﮓ ﻣﻲﺷﻢ و

‫ﻫـﻤـﺮاه ﺗـﻨـﻬﺎﻳـﻲ ﻣﻴـﺮم

‫داغ دﻟـﻢ ﺗﺎزه ﻣﻴﺸﻪ

‫زﻣﺰﻣﻪﻫﺎي ﺧﻮﻧﺪﻧﻢ

‫وﺳﻮﺳﻪﻫﺎي ﻣﻮﻧﺪم

‫ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻢ اﻧﺪازه ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻗـﺪ ﻫﺰارﺗـﺎ ﭘـﻨـﺠﺮه

‫ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ آواز ﻣﻲﺧﻮﻧﻢ

‫دارم ﺑﺎ ﻛﻲ ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﻢ؟

‫ﻧـﻤـﻲدوﻧـﻢ، ﻧـﻤـﻲدوﻧـﻢ

‫اﻳﻦ روزا دﻧﻴﺎ واﺳﻪ ﻣﻦ از ﺧﻮﻧﻤﻮن ﻛﻮﭼﻴﻚ ﺗﺮه

‫ﻛـﺎش ﻣﻲﺗـﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺨـﻮﻧﻢ ﻗـﺪ ﻫـﺰارﺗﺎ ﭘـﻨـﺠﺮه

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﺣﺎﻻ ﻛﻪ دﻟﺘﻨﮕﻲ داره

‫رﻓﻴـﻖ ﺗﻨﻬﺎﻳـﻴﻢ ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻛﻮﭼﻪﻫﺎ ﻧﺎرﻓﻴﻖ ﺷﺪن

‫ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮام ﺷﺐ و روز

‫ﺑـﻪ ﻫـﻢ دﻳـﮕـﻪ دروغ ﺑـﮕـﻦ

‫ﺳـﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﻫـﻢ دﻗﻴـﻖ ﺷـﺪن

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ دﻟﺘﻨﮓ ﻣﻲﺷﻢ و

‫ﻫـﻤـﺮاه ﺗـﻨـﻬﺎﻳـﻲ ﻣﻴـﺮم

‫داغ دﻟـﻢ ﺗﺎزه ﻣﻴﺸﻪ

‫زﻣﺰﻣﻪﻫﺎي ﺧﻮﻧﺪﻧﻢ

‫وﺳﻮﺳﻪﻫﺎي ﻣﻮﻧﺪم

‫ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻢ اﻧﺪازه ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻗـﺪ ﻫﺰارﺗـﺎ ﭘـﻨـﺠﺮه

‫ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ آواز ﻣﻲﺧﻮﻧﻢ

‫دارم ﺑﺎ ﻛﻲ ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﻢ؟

‫ﻧـﻤـﻲدوﻧـﻢ، ﻧـﻤـﻲدوﻧـﻢ

‫اﻳﻦ روزا دﻧﻴﺎ واﺳﻪ ﻣﻦ از ﺧﻮﻧﻤﻮن ﻛﻮﭼﻴﻚ ﺗﺮه

‫ﻛـﺎش ﻣﻲﺗـﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺨـﻮﻧﻢ ﻗـﺪ ﻫـﺰارﺗﺎ ﭘـﻨـﺠﺮه

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﺣﺎﻻ ﻛﻪ دﻟﺘﻨﮕﻲ داره

‫رﻓﻴـﻖ ﺗﻨﻬﺎﻳـﻴﻢ ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻛﻮﭼﻪﻫﺎ ﻧﺎرﻓﻴﻖ ﺷﺪن

‫ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮام ﺷﺐ و روز

‫ﺑـﻪ ﻫـﻢ دﻳـﮕـﻪ دروغ ﺑـﮕـﻦ

‫ﺳـﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﻫـﻢ دﻗﻴـﻖ ﺷـﺪن

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

‫ﻃﻠﻮع ﻣﻦ، ﻃﻠﻮع ﻣﻦ

‫وﻗﺘﻲ ﻏﺮوب ﭘﺮ ﺑﺰﻧﻪ

‫ﻣـﻮﻗـﻊ رﻓـﺘـﻦ ﻣـﻨﻪ

3. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : ﺟﺰﻳﺮه

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : ﺳﻌﻴﺪ دﺑﻴﺮي

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫ﻣﻨﻢ، روي زﻣﻴﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﺎك ﺧﺪا

‫ﻫـﻤـﻪ ﺗـﻨـﻢ در ﺣﺴﺮت ﻳـﻪ ﺟﺎي ﭘﺎ

‫ﺟﺰﻳﺮهام ﺟﺰﻳﺮهاي ﻛﻪ ﻫﻤـﻴﺸﻪ ﺗﻮ ﻏﺮﺑﺘﻢ

‫ﺗﻨﻬﺎم ﻧﺬار اي رﻫﮕﺬر ﻣﻦ ﺗﺸﻨﻪي ﻣﺤﺒﺘﻢ

‫ﺗﻮ ﻧﺪﻳﺪي ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺟﺰﻳﺮه ﻳﻪ ﺧﺎﻛﻪ ﺗﻮي آب اﺳﻴﺮه

‫ﻫﻤـﻴﺸﻪ ﺗـﻮ ﻫـﺮاس ﻣﺮﮔـﻪ ﻛﻪ روزي زﻳﺮ آب ﻧﻤﻴﺮه

‫ﻣﻨﻢ، ﺗﻨﻬﺎﺗﺮﻳﻦ ﺟﺰﻳﺮهي روي زﻣﻴﻦ

‫ﺗﻮ ﻣﻴﺪوﻧﻲ درد ﻣـﻨﻮ ﻏﺮﺑﺖ ﻧـﺸﻴﻦ

‫ﺟﺰﻳﺮهاي ﭘﺎﺑـﺴﺘﻪام ﺷﺪه ﺑﻦ ﺑـﺴﺖ دﻧـﻴﺎي ﻣﻦ

‫اي رﻫﮕﺬر از ﺑﻲ ﻛﺴﻲ ﺷﺪه ﻣﺴﻤﻮم ﻫﻮاي ﻣﻦ

‫ﺗﻮ ﻧﺪﻳﺪي ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺟﺰﻳﺮه ﻳﻪ ﺧﺎﻛﻪ ﺗﻮي آب اﺳﻴﺮه

‫ﻫﻤـﻴﺸﻪ ﺗـﻮ ﻫـﺮاس ﻣﺮﮔـﻪ ﻛﻪ روزي زﻳﺮ آب ﻧﻤﻴﺮه

‫ﻛﻪ روزي زﻳﺮ آب ﻧﻤﻴﺮه

‫ﻛﻪ روزي زﻳﺮ آب ﻧﻤﻴﺮه

‫ﻛﻪ روزي زﻳﺮ آب ﻧﻤﻴﺮه

4. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : ﻧﺎﻣﻪ

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : زوﻳﺎ زاﻛﺎرﻳﺎن

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫ﭘﺎﻛﺖ ﺑﻲ ﺗﻤﺒﺮ و ﺗﺎرﻳﺦ

‫ﻧﺎﻣﻪي ﺑﻲ اﺳﻢ و اﻣﻀﺎء

‫ﻛﻮﭼﻪي دﻟﻮاﭘﺴﻲﻫﺎ

‫ﺑـﺮﺳﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎﺑﺎ

‫ﺑـﺎ ﺳـﻼم ﺧـﺪﻣـﺖ ﺑﺎﺑﺎ

‫ﻋﺮض ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﺎ

‫اﻧﻘﺪرام ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﮕﻦ

‫راﺿـﻴـﻢ ، اﻟـﺤـﻤـﺪ اﷲ

‫ﻳـﺎدﻣـﻮن دادن ﻛـﻪ اﻳـﻨﺠﺎ

‫زﻧﺪﮔﻲ رو ﺳﺨﺖ ﻧﮕﻴﺮﻳﻢ

‫از ﻏـﻢ وﻳـﺮوﻧـﻲ ﺗـﻮ

‫روزي ﺻﺪ دﻓﻌﻪ ﻧﻤﻴﺮﻳﻢ

‫ﻳـﺎدﻣـﻮن دادن ﻛﻪ ﻳﺎد

‫ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻴﻢ

‫ﺧﻮاب ﺑﻮد ﻫﺮ ﭼﻲ ﻛﻪ دﻳﺪﻳﻢ

‫ﺑـﺎد ﺑـﻮد ﻫـﺮ ﭼـﻲ ﺷـﻨـﻔﺘﻴﻢ

‫راﺳﺘﻲ ﭼﻨﺪ وﻗﺘﻪ ﻛﻪ رﻓﺘﻢ

‫ﺑـﻲ ﻏـﻢ و ﻏـﺰل ﺳﺮ ﻛﺎر

‫روزﮔﺎرم اي ﺑﺪك ﻧﻴﺴﺖ

‫ﺷـﻜﺮ ﻏﺮﺑﺖ ﮔـﺮﻣﻪ ﺑﺎزار

‫ﻗـﻠـﻢ و دﻓـﺘـﺮ ﺷﻌﺮم

‫ﺗﻮي ﮔﻨﺠﻪ ﻛﻨﺞ دﻳﻮار

‫ﻋﻜﺲ ﺳﻬﺮاب روي ﻃﺎﻗﭽﻪ

‫ﻏـﺰﻟـﺶ ﮔـﻮﺷـﻪي اﻧـﺒـﺎر

‫ﺗﻮي ﻧﺎﻣﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدي

‫ﺑﻲ ﭼـﺮاﻏـﻪ دل ﻣﺎدر

‫ﺑـﺮاﺗﻮن ﻧـﻮر ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﻢ

‫ﺟﻨﺲ اﻋﻼء ﻃﺮح آﺧﺮ

‫ﻣﻦ ﺳﺘﺎره ﺑﺮدم اﻳﻨﺠﺎ

‫ﺑﺎ ﺑـﻠﻴـﻄـﻬﺎي ﺑـﺮﻧﺪه

‫راﺳﺘﻲ اوﻧﺠﺎ ﻧﻮر ﻓﺎﻧﻮس

‫ﻳﻪ ﺷـﺒـﺶ ﻛـﺮاﻳﻪ ﭼﻨﺪه

‫ﭘﺎﻛﺖ ﺑﻲ ﺗﻤﺒﺮ و ﺗﺎرﻳﺦ

‫ﻧﺎﻣﻪي ﺑﻲ اﺳﻢ و اﻣﻀﺎء

‫ﻛﻮﭼﻪي دﻟﻮاﭘﺴﻲﻫﺎ

‫ﺑـﺮﺳﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎﺑﺎ

‫ﺑـﺎ ﺳـﻼم ﺧـﺪﻣـﺖ ﺑﺎﺑﺎ

‫ﻋﺮض ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﺎ

‫اﻧﻘﺪرام ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﮕﻦ

‫راﺿـﻴـﻢ ، اﻟـﺤـﻤـﺪ اﷲ

5. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : ﭘﻨﺠﺮه

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : ﻧﺎﻫﻴﺪ ﻣﻴﺮﺑﻬﺎء

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫روي ﺳﻜﻮي ﻛﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮه

‫ﻫـﻤـﻪ ﺷـﺐ ﺟـﺎي ﻣـﻨﻪ

‫ﭼﻨﺪ ورق ﻛﺎﻏﺬ و ﻳﻚ دوﻧﻪ ﻗﻠﻢ

‫ﻫـﻤـﻴـﺸـﻪ ﻳـﺎر ﻣـﻨﻪ

‫ﻛﺎﻏﺬﻫﺎي ﺧﻂ ﺧﻄﻲ

‫از ﻛﻨﺎر در ﺑﺎز ﭘﻨﺠﺮه

‫ﻣﻴـﭙﺮن ﺗـﻮي ﻛـﻮﭼﻪ

‫ﺳـﺮ ﺣـﺎل از اﻳـﻨـﻜـﻪ آزاد ﺷـﺪن

‫ﻧﻤﻴﺪوﻧﻦ ﻛﻪ اﺳﻴﺮ دل ﺳﻨﮓ ﺑﺎد ﺷﺪن

‫دﻳﮕﻪ ﺑﻴﺪاري ﺷﺐ ﻋﺎدﺗﻤﻪ

‫ﻫﻤﺪم ﺳﻜﻮت ﺗـﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻦ

‫ﺗﻴﻚ ﺗﻴﻚ ﺳﺎﻋﺘﻤﻪ

‫ﺗﻴﻚ ﺗﻴﻚ ﺳﺎﻋﺘﻤﻪ

‫ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻣﻮﻧﺪم و ﻳﻚ دوﻧﻪ ورق

‫ﻛـﻪ اوﻧـﻢ از اﺳـﻢ ﺗـﻮ ﺳﻴﺎه ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻫـﻤـﻪ ﭼـﻴـﻢ ﺗـﻮ زﻧـﺪﮔـﻲ

‫آﺧﺮش ﺑﻪ ﭘﺎي ﺗﻮ ﻫﺪر ﻣﻴﺸﻪ

‫ﭼﺸﻤﻮﻧﻢ، ﻓﺎﺻﻠﻪ رو از ﭘﻨﺠﺮه دﻳﺪ ﻣﻴﺰﻧﻪ

‫دﻟـﻢ اﺳـﻢ ﺗـﻮ رو ﻓـﺮﻳـﺎد ﻣـﻴﺰﻧﻪ

‫دراي ﭘﻨﺠﺮه رو ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎ ﺑﺎز ﻣﻴﻜﻨﻢ

‫ﺗـﻮ ﺧـﻴـﺎﻟـﻢ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﭘﺮواز ﻣﻴﻜﻨﻢ

‫روي ﺳﻜﻮي ﻛﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮه

‫ﻫـﻤـﻪ ﺷـﺐ ﺟـﺎي ﻣـﻨﻪ

‫ﭼﻨﺪ ورق ﻛﺎﻏﺬ و ﻳﻚ دوﻧﻪ ﻗﻠﻢ

‫ﻫـﻤـﻴـﺸـﻪ ﻳـﺎر ﻣـﻨﻪ

‫ﻛﺎﻏﺬﻫﺎي ﺧﻂ ﺧﻄﻲ

‫از ﻛﻨﺎر در ﺑﺎز ﭘﻨﺠﺮه

‫ﻣﻴـﭙﺮن ﺗـﻮي ﻛـﻮﭼﻪ

‫ﺳـﺮ ﺣـﺎل از اﻳـﻨـﻜـﻪ آزاد ﺷـﺪن

‫ﻧﻤﻴﺪوﻧﻦ ﻛﻪ اﺳﻴﺮ دل ﺳﻨﮓ ﺑﺎد ﺷﺪن

‫دﻳﮕﻪ ﺑﻴﺪاري ﺷﺐ ﻋﺎدﺗﻤﻪ

‫ﻫﻤﺪم ﺳﻜﻮت ﺗـﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻦ

‫ﺗﻴﻚ ﺗﻴﻚ ﺳﺎﻋﺘﻤﻪ

‫ﺗﻴﻚ ﺗﻴﻚ ﺳﺎﻋﺘﻤﻪ

‫ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻣﻮﻧﺪم و ﻳﻚ دوﻧﻪ ورق

‫ﻛـﻪ اوﻧـﻢ از اﺳـﻢ ﺗـﻮ ﺳﻴﺎه ﻣﻴﺸﻪ

‫ﻫـﻤـﻪ ﭼـﻲ ﺗـﻮ زﻧـﺪﮔـﻴـﻢ

‫آﺧﺮش ﺑﻪ ﭘﺎي ﺗﻮ ﺗﺒﺎه ﻣﻴﺸﻪ

‫ﭼﺸﻤﻮﻧﻢ، ﻓﺎﺻﻠﻪ رو از ﭘﻨﺠﺮه دﻳﺪ ﻣﻴﺰﻧﻪ

‫دﻟـﻢ اﺳـﻢ ﺗـﻮ رو ﻓـﺮﻳـﺎد ﻣـﻴﺰﻧﻪ

‫دراي ﭘﻨﺠﺮه رو ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎ ﺑﺎز ﻣﻴﻜﻨﻢ

‫ﺗـﻮ ﺧـﻴـﺎﻟـﻢ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﭘﺮواز ﻣﻴﻜﻨﻢ

6. ‫« ﺗﺮاﻧﻪ : دو دﻟﻲ

‫« آﻟﺒﻮم : ﻫﻮاي ﺧﻮﻧﻪ

‫« ﺧﻮاﻧﻨﺪه : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﺮاﻧﻪ ﺳﺮا : ﺳﺎﻣﺎن

‫« آﻫﻨﮕﺴﺎز : ﺳﻴﺎوش ﻗﻤﻴﺸﻲ

‫« ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه : اﺳﺘﻴﻮ ﻣﻚ ﻛﺮام

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭽﻲ ﻧﺪارم ﻛﻪ ﻧﺜﺎر ﺗﻮ ﻛﻨﻢ

‫ﺗﺎ ﻓـﺪاي ﭼﺸﻤﻬﺎي ﻣﺜﻞ ﺑﻬﺎر ﺗﻮ ﻛﻨﻢ

‫ﻣﻴﺪرﺧﺸﻲ ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﺗﻴﻜﻪ ﺟﻮاﻫﺮ ﺗﻮي ﺟﻤﻊ

‫ﻣﻦ ﻣﻴـﺘﺮﺳـﻢ ﻋـﺎﻗﺒﺖ ﻳـﻪ روز ﻗﻤﺎرت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﻣـﻦ ﻣـﺜﻞ ﺷـﺒﻬﺎي ﺑـﻲ ﺳـﺘﺎره ﺳـﺮد و ﺧـﺎﻟﻴﻢ

‫ﺧﺐ ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ ﺟﺎي ﻋﺸﻖ ﻏﺼﻪ رو ﻳﺎر ﺗﻮ ﻛﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﻗﺼﻪ ﭘﺮ از ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺴﺘﻲ ﻧﻤﻲﺧﻮام

‫ﻣـﻦ ﺑـﻲ ﻧـﺸﻮن ﺗﻮ رو ﻧﺸﻮﻧﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﻛﻪ ﺑﻲ ﻗﺮار دﻳﺪن ﺷﺐ و ﺳﺘﺎرهاي

‫واﺳـﻪ دﻳـﺪن ﺳﺘﺎره ﺑـﻲ ﻗﺮارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﻣﺜﻞ درﻳـﺎ ﺑـﻲﻗﺮاري ﻧﻤﻲﺗﻮﻧﻲ ﺑﻤﻮﻧﻲ

‫ﻣﻦ ﭼﺮا ﻣﺜﻞ ﻳﻪ ﺑﺮﻛﻪ ﻣﻮﻧﺪﮔﺎرت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﻣـﻦ ﻣـﺜﻞ ﺷـﺒﻬﺎي ﺑـﻲ ﺳـﺘﺎره ﺳـﺮد و ﺧـﺎﻟﻴﻢ

‫ﺧﺐ ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ ﺟﺎي ﻋﺸﻖ ﻏﺼﻪ رو ﻳﺎر ﺗﻮ ﻛﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﻗﺼﻪ ﭘﺮ از ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺴﺘﻲ ﻧﻤﻲﺧﻮام

‫ﻣـﻦ ﺑـﻲ ﻧـﺸﻮن ﺗﻮ رو ﻧﺸﻮﻧﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﺑـﮕﻮ ﺧﻮدت ﺑـﮕﻮ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻳﺎ ﺑﺮم

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮام ﻏﺼﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﺑـﮕﻮ ﺧﻮدت ﺑـﮕﻮ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻳﺎ ﺑﺮم

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮام ﻏﺼﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﺑـﮕﻮ ﺧﻮدت ﺑـﮕﻮ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻳﺎ ﺑﺮم

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮام ﻏﺼﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﺑـﮕﻮ ﺧﻮدت ﺑـﮕﻮ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻳﺎ ﺑﺮم

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮام ﻏﺼﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

‫ﺗﻮ ﺑـﮕﻮ ﺧﻮدت ﺑـﮕﻮ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻳﺎ ﺑﺮم

‫آﺧﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲﺧﻮام ﻏﺼﻪ دارت ﺑﻜﻨﻢ

چندیست که آشفته ام ای یار جوانم!
برگرد و از این حال پریشان برهانم
از قصه چشمان تو دل کندن و رفتن
هرگــز نتوانم، نتوانم، نتوانم!!
***********************************
نالیدن از این فاصله ها کارِ قلم نیست
در خانه ی ما جز غم دوریِ تو غم نیست
افسانه نگو! چگونه دست از تو کِشم من؟
من عاشق چشمان تو ام! دستِ خودم نیست!!
**************************************
از تمام عشقمان، فاصله اش سهم من است
هر کجا می روم از قصه عشقی سخن است
چاره ای نیست! به رویای تو عادت دارم!
این، همان سخت ترین قسمت عاشق شدن است!
*************************************
کاش می شد چشم خود را بر حقایق باز کرد
قفلِ غم را از تن سرد دقایق باز کرد
یادِ آن لحظه که او یک دم کنار من نشست
جمله ای گفت و گره از قلب عاشق باز کرد
**************************************
ای کاش دلم بر تو عنایتی نمی کرد
عاشق شدنت به من سرایتی نمی کرد
مجنون اگر از قصه عشق من خبر داشت
از لیلی خود هیچ شکایتی نمی کرد!
**************************************
باز هم لحظه تلخ رفتنت فرا رسید
از تمام بودنت، چند غزل به ما رسید
باز من ماندم و عشقی که اسیرش هستم
عشق من معجزه ای بود که از خدا رسید!

وقتی دلتنگ میشوم تو را در میان اشکهایم می بینم ولی اشکهایم را پاک می کنم تا کسی تو را نبیند ……….

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نمیدانم از دلتنگی عاشقترم یا از عاشقی دلتنگ تر

فقط میدانم در آغوش منی ، بی آنکه باشی

و رفتی ، بی آنکه نباشی . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چگونه دست دلم را بگيرم ودر كنار
دلتنگيهايم قدم بزنم
در اين خيابان
كه پر از چراغ و چشمك ماشينهاست
…نه آقايان:
مسير من با شما يكي نيست
از سرعت خود نكاهيد
من آداب دلبري را نمي دانم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خدایا
این دلتنگی های ما را هیچ بارانی آرام نمیکند
فکری کن
اشک ما طعنه میزند به باران رحمتت .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هر لحظه هرجا که میرم حس نگاهت با من
این دل بیطاقتِ من قیده تورو نمی زنه
بذار یبار نگات کنم از جونو دل‌ صدات کنم
هرچقدر دلتنگی‌ دارم هدیه به اون چشات کنم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

کاش می توانستم تمام دلتنگیهایم را بر کوله بار خدا میریختم تا با تنهائیش به کول بکشد

بدون هیچ خمی بر ابرو

اما افسوس که داده را پس نمیگیرد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلم برايت تنگ شده !
مي خواهم آنقدر اشک بريزم
تا غبار فاصله از قلبم تميـــز شود .
ولي مي ترسم …

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

باران کـه میبـارد…… دلـم بـرایت تنـگ تـر می شـود….. راه می افـتم … بـدون ِ چـتـر … من بـغض می کنـم ….آسمـان گـریـه ..

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من وجودم به تو مدیون و دلم مامن توست

آرزویم نظری روی تو و دیدن توست

من اگر دور ز تو هستم و دلتنگ شدم

با صدای خوش تو غرق در آهنگ شدم . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

میگن دلتنگی قشنگ ترین هدیه ی عشقه

حالا من با این هدیه ی قشنگ تو چیکار کنم!؟

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نقــاش خــــوبی نــــبودم…
..
اما
..
ايــن روزها…
..
به لطـف تــــــــــو…
..
انـــتظار را
..
ديـــدنی ميكــشـم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من و این داغ در تکرار مانده

من و این عشق بیدار مانده ،

مپرس از من چرا دلتنگ هستم

دلم بین در و دیوار مانده . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من حسرت دیدار تو دارم به که گویم
از بهر تو من ابر بهارم به که گویم

غیر از تو کسی را به خدا دوست ندارم
از نرگس چشم تو خمارم به که گویم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

به نام خدائی که هستی را با مرگ ، دوستی را یک رنگ

زندگی را با رنگ ، عشق را رنگارنگ ، رنگین کمان را هفت رنگ

شاپرک را صد رنگ ، و مرا دلتنگ تو آفرید . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

سفر مگو که دل از خود سفر نخواهد کرد
اگر منم که دلم بی تو سر نخواهد کرد
من و تو پنجره های قطار در سفریم
سفر مرا به تو نزدیکتر نخواهد کرد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نمیدانم چرا بیمارم امشب
سکوتی خفته در گفتارم امشب
غم اشک دلم آهسته می گفت
پریشان از فراق یارم امشب .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دست من کوتاه از دیدار توست
قلب من اما همیشه یاد توست .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هرگاه دلت یاد کسی کرد و فرو ریخت ، آنگاه به یاد آر که من نیز به یاد تو چنینم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من بودم

تو

و یک عالمه حرف…

و ترازویی که سهم تو را از شعرهایم نشان می داد!!!

کاش بودی و

می فهمیدی

وقت دلتنگی

یک آه

چقدر وزن دارد…
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

لطفا هی نپرس دلتنگی چه معنی دارد ؟
دلتنگی معنی ندارد …
درد دارد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دل من تنگ تو است

صندلیهای حیاط

پر برف دیشب …

و تو کی می آیی؟

که شود آب همه برفهایی

که نبودت را فریاد زده !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نگاهت کافیست تا دوباره در هوای آمدنت بمیرم ، تو همیشه دعوتی ، راس ساعت دلتنگی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلتنگی احساس قشنگیه

وقتی بدونی اونیکه دوسش داری

هیچوقت فراموشت نمی کنه
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چه سخت است دلتنگ قاصدک بودن در جاده ای که در آن هیچ بادی نمی وزد …
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نگاهم کن که چشمانت قشنگ است

صدایم کن که دل در سینه تنگ است

مرا با خود ببر آنسوی غربت

که اینجا شیشه هم از جنس سنگ است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چقدر سرد است!

وقتی…

دلتنگتم و نیستی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اشکهایم که سرازیر میشوند……

دیری نمی پاید که قندیل می بندد…

عجیب سرد است هوای نبودنت

همه از زندگیمینالن،ولیدودستیبهآنچسبیدهاند.

زندگیسختاست،ولیمنازاونسختترم.

چهآرزوهاکهداشتممنودیگرندارم،چههامیبینموباورندارم

ایکاشنگاهبعضیها،زیرنویسداشت

افسردگیبهاییستکهانسانبرایشناختخودمیپردازد.
هرچهقدربهعمیقتربهزندگیبنگری،عمیقترهمرنجمیکشی.
“اروینیالوم-وقتینیچهگریست”

اگهتوزندگییکیازسیمهایسازتپارهشد،آهنگزندگیتوجوریادامهبده
کهکسینفهمهبهتوچیگذشته.

تنهایی یعنی؛دلهیچکسسایزدلتنیست.

هرچهقدرکهآدمهاروبیشترمیشناسی،تنهاییتدلچسبترمیشود.

بزرگانزادهنمیشوند،بلکهساختهمیشوند

ملتیکهکتابنمیخواند،بایدهمهتاریخراتجربهکند

گربهدولتبرسیمستنگردیمردی
گربهذلتبرسیپستنگردیمردی
اهلعالمهمهبازیچهدستهوسند
گرتوبازیچهایندستنگردیمردی

برایشناختبهترآدمها،کافیستتنهایکباربرخلافمیلشانرفتارکنید.
وودیآلن

عجبخیاطیستدنیا،دلهیچکس رابرایمتنگندوخت.

زمانآدمهاراعوضنمیکند،حقیقتآدمهاراروشنمیکند

یکرنگ بمان،هتااگردردنیایزندگیمیکنیکه
مردمشبرایپررنگشدنحاضرندهزاررنگباشند

بیستسالبعدبابتکارهاییکهنکردهایبیشترافسوسمیخوری
تابابتکارهاییکهکردهای.بنابراینروحیهتسلیمپذیریراکناربگذار.
ازحاشیهامنیتبیرونبیا،جستجوکنکشفکن،بگرد.آرزوکن.

کاشخداکمیصبرمیکرد،
هنوزآمادهنبودمبرایبزرگشدن.

وچقدردیرمیفهمیمکهزندگیهمینروزهاییستکهمنتشرگذشتنشهستیم

مراباحقیقتبیازار.ولیهرگزبادروغآراممنکن.

“رومنرولان-جانشیفته”

بسپاریمبرسنگمزارمانتاریخنزنند،تاآیندگانندانندبیعرضگاناینبرههازتاریخمابودهایم.

“خسروگلسرخی”

صبرکنسهراب،قایقتجادارد؟
منهمازهمهمهسردزمیندلگیرم

دنبالدلتانبروید،ولیعقلانراهمباخودببرید

انسانهرچه،دیدسطحیوچارچوبهایذهنیبیشتریداشتهباشد،
حرفبیشتریبرایگفتنخواهدداشتوهرچهجهانشبزرگترباشد،
بیشترسکوتخواهدکرد.زیرابیارزشیواژههابرایشواضحترمیشود.

تنهاییمن،عمیقترینجایدنیاست

اگربدانید مردمهزارانباربیشتربهیکسردردمعمولیخود
اهمینمیدهندتاخبرمرگمنوشما،دیگرنگراننخواهیدشدکه
دربارهشماچهفکریمیکنند.

“دیلکارنگی”

همهروز،روزهبودن/ همه شبنماز کردن
همهساله حجنمون/سفرحجازکردن
شبجمعههانخفتن/بهخدایرازگفتن
بهخدا که هیچکدامرا/ثمرآنقدرنباشد
کهبهرویناامیدی/دربستهبازکردن

“شیخبهایی”

بیشترینعذابامروز ماتاوانحماقتدیروزماناست

زندگی،آسانترنمیشود
توبایدقویترشوی