استاندارد ANSI
یک موسسه خصوصی غیرانتفاعی است که بر روند ایجاد استانداردهای جامع اختیاری برای محصولات، خدمات، روندها، سیستم‌ها، و کارمندان آمریکا نظارت می‌نماید. این موسسه همچنین استانداردهای آمریکا را با استاندارد های جهانی تطبیق می‌دهد تا بتوان از آن ها بصورت جهانی نیز استفاده نمود. به عنوان مثال استاندارد دوربین های عکاسی تضمین می‌کند که فیلم مورد نیاز برای آنها در هر جایی در دنیا در دسترس باشد.
ANSI در سال ۱۹۱۸ زمانی که پنج انجمن مهندسی و سه آژانس دولتی کمیته استانداردهای مهندسی آمریکا (AESC) را تشکیل دادند بنا گذاشته شد. AESC در سال ۱۹۲۸ به انجمن مهندسی آمریکا (ASA) تبدیل شد. در سال ۱۹۶۶ ASA با تغییر ساختار خود تبدیل به موسسه استانداردهای ایالات متحده آمریکا (USASI) شد. از سال ۱۹۶۹ نام فعلی بکار گرفته شده است. اعضای ANSI شامل آژانس‌های دولتی، سازمان‌ها، شرکت‌ها، دانشگاه‌ها و موسسات بین‌المللی، و افراد است. در مجموع ANSI حافظ منافع 125000 شرکت و ۳٫۵ میلیون فرد حرفه‌ای می‌باشد. دفتر مرکزی این موسسه در واشنگتن و دفتر عملیاتی آن در نیویورک است.
استاندارد IEEE
یک سازمان بین‌المللی حرفه‌ای و ناسودبر است. خواست این موسسه کمک به پیش‌برد فناوری به طور گسترده و حوزه‌های وابسته به مهندسی برق و کامپیوتر و همچنین زمینه‌های وابسته به طور خاص است. این انجمن در سال ۱۹۶۳ از پیوستن دو موسسه مهندسان برق آمریکا (AIEE, founded 1884) و موسسه مهندسان رادیو (IRE, founded 1912) در کشور امریکا بوجود آمد. AIEE به وسیله صنعتگران امریکایی و جهت تربیت نیروی کار ورزیده و همچنین آماده سازی و تدوین استاندارد برای صنایع برق و الکترونیک امریکا فعالیت خود را در سال ۱۸۸۴ آغاز کرد. IRE نیز به وسیله پیشگامان الکترونیک رادیویی در سال ۱۹۱۲ بنیان‌گذاری شد و برخلاف AIEE که تمام تمرکز آن در داخل امریکا بود، به فعالیت‌های بین‌المللی می‌پرداخت. آرم این موسسه برگرفته از قانون دست راست است.
این سازمان با بیش از ۴۰۰ هزار عضو در بیش از ۱۶۰ کشور جهان، دارای بیشترین شمار اعضا از هر سازمان حرفه ای دیگری است که از این میان بیش از ۶۸ هزار عضو آن دانش‌جو هستند. موسسه کارشناسی برق و الکترونیک با انتشار حدود ۱۳۰ مجله کارشناسی و ۴۰۰ مجموعه نوشتار کنفرانس در سال، منتشرکننده یک سوم نوشته‌های کارشناسی چاپ‌شده در زمینه مهندسی برق و الکترونیک و دانش کامپیوتر است.
استاندارد ISO
این سازمان غیردولتی در سطح وسیع به وضع استانداردهای کلی و جزئی برای هماهنگ کردن استانداردهای متفاوت جهانی می‌پردازد. در عمل ایزو به صورت یک کنسرسیوم با ارتباطات قوی با دولت‌ها فعالیت می‌کند. این مؤسسه انواع استانداردهای تجاری و صنعتی جهانی را تعیین می‌نماید. مرکز ایزو در ژنو سویس قرار دارد. ایزو کار رسمی خود را از تاریخ بیست و سوم فوریه ۱۹۴۷ آغاز کرده است. امروزه نزدیک به ۱۵۷ کشور در این سازمان به عضویت درآمده‌اند که ایران نیز یکی از آن هاست.
برای نمونه: در ویرایش سال 2008 استاندارد ایزو 9001 دیدگاه فرایند گرا مورد تاکید بود. استاندارد مدیریت کیفیت ایزو 9001 با تکیه بر اصول 8 گانه شکل گرفته اند: • مشتری محوری • رهبری • مشارکت کارکنان • فرایند گرایی • سیستم گرایی • بهبود مستمر • تصمیم گیری بر پایه واقعیات • ارتباط متقابل سودمند با تامین کنندگان. استاندارد ايزو 9001 برای هر سازمانی فارغ از نوع فعالیت و اندازه آن ها قابل اجرا است.
استاندارد IEC
International Electrotechnical Commissionیا کمیسیون الکتروتکنیک بین‌المللی، یک موسسهٔ استاندارد غیرانتفاعی غیردولتی است که استانداردهای بین‌المللی کلیه فن‌آوری های مرتبط با الکترونیک و الکتریسیته را تهیه و منتشر می‌کند. استانداردهای آی‌ئی‌سی شامل دامنهٔ وسیعی از فن‌آوری‌ها ازجمله تولید، انتقال و توزیع نیرو برای مصارف اداری و خانگی، نیمه رساناها، فیبرهای نوری، باطری‌ها، انرژی خورشیدی، فناوری نانو، انرژی دریایی و بسیاری دیگر می‌شود. استانداردIEC برای تجهيزات مختلف الکتريکی با شماره های مختلف تدوين شده که مهم ترين آن ها که در صنعت تابلو سازی مورد استفاده قرار می گيرند عبارتند از:
IEC60298: استاندارد تابلوهای 1KV تا 52KV
IEC60056: استاندارد کليدهای فشار قوی
IEC60044-1: استاندارد ترانسفورماتور جريان
IEC60041-2: استاندارد ترانسفورماتور ولتاژ
IEC60255: استاندارد رله های حفاظتی
IEC60439: استاندارد عمومی تابلوهای فشار ضعيف
IEC60947: استاندارد تجهیزات فشار ضعيف
IEC60529: استاندارد درجه حفاظت تابلو
IEC60694: استاندارد شرايط عمومی تابلوهای فشار قوی و تجهيزات کنترل (فرمان)
استاندارد IAB
گروه معماری اینترنت کمیته‌ای است که از طرف جامعه اینترنت (ISOC) وظیفه نظارت بر توسعه استانداردهای اینترنت را به‌عهده دارد. این گروه در سال 1983 تاسیس شد و ریاست آن را دیو کلارک برعهده داشت. در آن زمان اینترنت جزء فعالیت‌های پژوهشی دولت ایالات متحده آمریکا بود و هنوز به شکل اینترنت امروزی درنیامده بود. وینت سرف دومین فردی بود که ریاست IAB را عهده‌دار شد و پس از او لیمن چاپی و کریستین هوتما این وظیفه را به‌عهده گرفتند.
در حال حاضر IAB از 13 عضو تشکیل شده است که شش عضو آن توسط کمیته انتخاباتی IETF برای یک دوره دوساله نامزد می‌شوند. پس از آن فهرست نامزدهای انتخاباتی توسط هیات امنای ISOC تایید می‌شوند. سیزدهمین عضو IAB رییس IETF است. رییس IRTF در این‌جا به‌عنوان یک عضو رسمی عمل می‌کند اما دارای حق رای نیست و بالاخره IAB یک مدیر اجرایی دارد که داوطلبانه این مسؤولیت را به‌عهده می‌گیرد.
به‌طور کلی هدف IAB ارایه طرح‌های پیشنهادی که کاملا فنی باشند، نیست بلکه در حقیقت ارایه اسنادی است که قواعد فنی کلی و عمومی را تشریح می‌کند و در عملکرد مناسب اینترنت و پروتکل‌های آن موثر است. به‌عنوان مثال برخی موضوعاتی که در یکی از آخرین جلسه های IAB مطرح شد، عبارتند از:
– آینده آدرس‌دهی در اینترنت
– کنترل خطای نسبی بیت‌های ارسالی در پروتکل UDP
– مدیریت شبکه
– شناساگر سرویس‌ها و فیلترینگ
توضیحی که بتواند به ما در رفع لینک خراب کمک بکند. مثلا چه کیفیتی و چه قسمتی از این سریال مشکل خرابی دارد.
